Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Wiedźmy” to opowieść o trzech kobietach żyjących na przestrzeni pięciu wieków. W 2019 Kate ucieka w nocy od swojego partnera do odziedziczonej po ciotce chaty z dala od miasta. W 1942 Violet wychowywana jest przez ojca, który nie pozwala jej na prawdziwą edukację, a jedyne czego chce to wydać córkę za mąż. W 1619 Altha zostaje oskarżona o morderstwo, a jej wiedza na temat roślin uznana za czary. Losy wszystkich trzech kobiet są ze sobą splecione, jednak żadna z nich nie wie jeszcze w jaki sposób.

Emilia Hart napisała przejmującą powieść o tym, co oznacza bycie kobietą i jak, w tym brutalnym świecie, zawalczyć o swoje dobro. Jest to książka skupiająca się głównie wokół tematu dyskryminacji i przemocy wobec kobiet, co za tym idzie, z pewnością nie będzie lekturą interesującą każdego. Nie jest niczym odkrywczym, jednak dała mi do myślenia i pozostawiła we mnie pewien ślad.

Podobało mi się pokazanie tematu z różnych perspektyw, nie tylko jeśli chodzi o różne osoby, ale też zupełnie odmienne czasy. W każdym z nich kobiety musiały borykać się z problemami wynikającymi z ich płci. Wszystko to zostało w pewien sposób splecione ciekawie ogranym wątkiem natury.

Najbardziej do mojego serca dotarł wątek Kate, z którą, ze względu na czasy w jakich żyje, najłatwiej się utożsamić. Jednak to wątek Violet był według mnie najsmutniejszy i raczej prędko nie zapomnę jej historii.

Jest to zdecydowanie książka z rodzaju tych niewesołych, lecz pięknych w swej żałości i prostocie. Zatem jeśli interesują Was historie dyskryminacji kobiet i ich walki o przetrwanie możecie dać również szansę tej powieści.

„Wiedźmy” to opowieść o trzech kobietach żyjących na przestrzeni pięciu wieków. W 2019 Kate ucieka w nocy od swojego partnera do odziedziczonej po ciotce chaty z dala od miasta. W 1942 Violet wychowywana jest przez ojca, który nie pozwala jej na prawdziwą edukację, a jedyne czego chce to wydać córkę za mąż. W 1619 Altha zostaje oskarżona o morderstwo, a jej wiedza na temat...

Macie takie serie, po które sięgacie z czystą przyjemnością i nie możecie się wprost doczekać kolejnego tomu? Po przeczytaniu "Córki kości" autorstwa Andrei Stewart wiedziałam, że z całą pewnością sięgnę po jej kontynuację.

[ współpraca barterowa @fabrykasłow ]
Recenzja może zawierać spojlery do pierwszego tomu.

Po burzliwych wydarzeniach w finale "Córki kości" teraz to Lin musi zmierzyć się z próbą uratowania cesarstwa. W tym samym czasie przeciwko niej spiskuje Garstka Bezkostnych, którym informacji dostarcza Jovis. Cesarzowa próbuje naprawić błędy swojego ojca poprzez zniszczenie wszystkich stworzonych przez niego konstruktów. Natomiast wybudzona z długotrwałego otumanienia Nisong wraz z innymi konstruktami próbuje temu zapobiec.

"Cesarzowa kości", tak jak jej poprzedniczka, opowiedziana jest z perspektywy wielu bohaterów. Wszystkie te ujęcia są ze sobą powiązane, jednak przedstawiają odmienne spojrzenie na to, kto i jak powinien rządzić cesarstwem. Lin postawiona jest w tym tomie przed nie lada wyzwaniem. Chce uratować cesarstwo, lecz z czasem dostrzega, że nie jest w stanie zadowolić wszystkich. W tym samym czasie Jovis zostaje wplątany w konszachty Garstki Bezkostnych i sam już nie wie, komu może zaufać.

Drugi tom zdecydowanie bardziej skupia się na bohaterach i więziach jakie się między nimi tworzą. Autorka zgotowała im naprawdę ciężką przeprawę przez różne aspekty moralności człowieka. Oprócz tego zdradziła im kolejne elementy tworzonego przez nią świata, wcześniej ukrywane skrzętnie przez cesarza.

Andrea Stewart po raz kolejny udowodniła mi, że potrafi zaskakiwać, i choć pierwszy tom podobał mi się trochę bardziej (głównie ze względu na ilość akcji), tak ten stworzył solidny fundament do, miejmy nadzieję, epickiego zakończenia. Już nie mogę się doczekać!

Macie takie serie, po które sięgacie z czystą przyjemnością i nie możecie się wprost doczekać kolejnego tomu? Po przeczytaniu "Córki kości" autorstwa Andrei Stewart wiedziałam, że z całą pewnością sięgnę po jej kontynuację.

[ współpraca barterowa @fabrykasłow ]
Recenzja może zawierać spojlery do pierwszego tomu.

Po burzliwych wydarzeniach w finale "Córki kości" teraz to...

Kto z Was słyszał już o "Wampirzym Cesarstwie" Jaya Kristoffa? A może słyszeliście, ale jeszcze nie daliście tej książce szansy? Jeśli lubicie dark fantasy to myślę, że naprawdę warto!

Opowiada ona o Gabrielu, członku świętego bractwa, który poprzysiągł chronić swoją ojczyznę przez śmiercionośnymi krwiopijcami. Gdy jednak zostaje uwięziony przez jednego z nich, zmuszony jest zrelacjonować swoją historię. Jest to opowieść pełna bólu, śmierci i utraconej wiary, a wszystko w pogoni za ostatnią deską ratunku dla całej ludzkości.

"Wampirze cesarstwo" już od pierwszych stron zaangażowało mnie tak, jak mało książek potrafi. Cała historia jest pewnego rodzaju spowiedzią głównego bohatera z losów jego życia. On sam przedstawia nam swoją przeszłość w dwóch liniach czasowych i każda z nich jest w równym stopniu zajmująca.

Jak zazwyczaj bywa w gatunku dark fantasy powieść ta jest bardzo krwawa i w bezwzględny sposób obnaża ludzką (i nie tylko) brutalność. Bohaterowie przedstawieni są niesamowicie realistycznie, obrazując wszelkie aspekty ludzkiej moralności, a wampiry doczekały się prawdziwie bestialskiego wizerunku, na jaki zasługują.

Czytanie "Wampirzego cesarstwa" mogę przyrównać do jazdy bez trzymanki kolejką górską. Jest to istny roller-coaster emocji niepozwalający odłożyć książki na bok. Opisanie historii w dwóch, z pozoru niezależnych, wątkach sprawia, że tempo w żadnym momencie nie wydaje się zwalniać, a liczne zwroty akcji potrafią wprawić w niemałe osłupienie (choć nie ukrywam, niektórych udało mi się domyślić).

Całokształt powieści utrzymany jest w nieprawdopodobnie mrocznym i przerażającym klimacie, a wisienką na torcie jest sarkastyczne poczucie humoru głównego bohatera.

Polecam tę serię wszystkim fanom fantastyki, którzy mają ochotę na coś bardziej brutalnego.

Kto z Was słyszał już o "Wampirzym Cesarstwie" Jaya Kristoffa? A może słyszeliście, ale jeszcze nie daliście tej książce szansy? Jeśli lubicie dark fantasy to myślę, że naprawdę warto!

Opowiada ona o Gabrielu, członku świętego bractwa, który poprzysiągł chronić swoją ojczyznę przez śmiercionośnymi krwiopijcami. Gdy jednak zostaje uwięziony przez jednego z nich, zmuszony...