Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Współczesny Korczak przypomina o podmiotowości dziecka. Kilkadziesiąt lat praktyki, przefiltrowanej przez uważnego i empatycznego obserwatora zaowocowało mądrymi książkami i innymi formami aktywności, której celem jest przywrócenie godności dorosłym i dzieciom. Szacunek, wrażliwość, odpowiedzialność najpierw względem siebie a następnie, jako naturalna konsekwencja, względem innych to podstawy dobrych relacji wg Juula. Książeczka niewielka, ale inspirująca i refleksjogenna;)

Współczesny Korczak przypomina o podmiotowości dziecka. Kilkadziesiąt lat praktyki, przefiltrowanej przez uważnego i empatycznego obserwatora zaowocowało mądrymi książkami i innymi formami aktywności, której celem jest przywrócenie godności dorosłym i dzieciom. Szacunek, wrażliwość, odpowiedzialność najpierw względem siebie a następnie, jako naturalna konsekwencja, względem...

Być sobą. Nie ubarwiać i nie zasłaniać się fałszywą skromnością. Dotykać życia, zmysłowo je doświadczać. Nie zgorzknieć, ciągle się uczyć i rozwijać, zachować wrażliwość i uważność. Życie. Józefa Hena.

Być sobą. Nie ubarwiać i nie zasłaniać się fałszywą skromnością. Dotykać życia, zmysłowo je doświadczać. Nie zgorzknieć, ciągle się uczyć i rozwijać, zachować wrażliwość i uważność. Życie. Józefa Hena.

Kolejne spotkanie z Józefem Henem - erudytą i humanistą. Kimś inspirującym do nieustannej aktywności, rozwoju i otwartości. Człowiekiem niezwykle obdarzonym przez naturę - wrażliwością, jasnym umysłem i pięknym sercem.
Tak mi się widzi w "Dziennika ciągu dalszym".

Kolejne spotkanie z Józefem Henem - erudytą i humanistą. Kimś inspirującym do nieustannej aktywności, rozwoju i otwartości. Człowiekiem niezwykle obdarzonym przez naturę - wrażliwością, jasnym umysłem i pięknym sercem.
Tak mi się widzi w "Dziennika ciągu dalszym".

Czytana ponownie, nie traci. Zapewne dzięki tematowi, który mimo że funkcjonuje na obrzeżach świadomości indywidualnej i zbiorowej, jest cały czas aktualny i zbiera wciąż smutne, obfite żniwo.
Może być pierwszym krokiem lub kamieniem milowym w drodze do siebie.
Dla wielu kobiet i dla mężczyzn.

Czytana ponownie, nie traci. Zapewne dzięki tematowi, który mimo że funkcjonuje na obrzeżach świadomości indywidualnej i zbiorowej, jest cały czas aktualny i zbiera wciąż smutne, obfite żniwo.
Może być pierwszym krokiem lub kamieniem milowym w drodze do siebie.
Dla wielu kobiet i dla mężczyzn.

Poznałam pana Józefa Hena podczas czytania "Męskiej końcówki" w "Wysokich Obcasach". Wywiad prowadził Jerzy Ziemacki, był grudzień 2016 roku, więc pan Józef miał wtedy 93 lata. Bardzo zainteresował mnie ten starszy człowiek z niespotykanie świeżym spojrzeniem na życie.
Gdy zaczęłam czytać "Dziennik" moje zainteresowanie poszerzyło się o sympatię i satysfakcję. Kolejny mądry, dobry, wrażliwy człowiek na mojej drodze - ale frajda. Czytałam i podkreślałam, notowałam na marginesach, parskałam śmiechem, wzruszałam się.
Zabieram się za "Dziennika ciąg dalszy" i już sprawdziłam dostępność książek Hena w mojej bibliotece. Są prawie wszystkie!!!

Poznałam pana Józefa Hena podczas czytania "Męskiej końcówki" w "Wysokich Obcasach". Wywiad prowadził Jerzy Ziemacki, był grudzień 2016 roku, więc pan Józef miał wtedy 93 lata. Bardzo zainteresował mnie ten starszy człowiek z niespotykanie świeżym spojrzeniem na życie.
Gdy zaczęłam czytać "Dziennik" moje zainteresowanie poszerzyło się o sympatię i satysfakcję. Kolejny...

Poszerz swoją mapę, poszerz swoje horyzonty - to główne przesłanie autora. I zdecydowanie do zrealizowania po przeczytaniu tej książki. Wędrując z Maciejem Bennewiczem i jego kompanami przez kontynenty, kraje, ludzkie losy nie sposób pozostać z jedyną, słuszną wizją rzeczywistości.
Są rzeczy uniwersalne: emocje, uczucia, podstawowe potrzeby - cała reszta, zależy od tego jaka bajkę zechcemy sobie opowiedzieć. I w jaką uwierzyć.

Poszerz swoją mapę, poszerz swoje horyzonty - to główne przesłanie autora. I zdecydowanie do zrealizowania po przeczytaniu tej książki. Wędrując z Maciejem Bennewiczem i jego kompanami przez kontynenty, kraje, ludzkie losy nie sposób pozostać z jedyną, słuszną wizją rzeczywistości.
Są rzeczy uniwersalne: emocje, uczucia, podstawowe potrzeby - cała reszta, zależy od tego...

Maciej Bennewicz to jeden z nielicznych autorów piszących o samorozwoju, u których odnajduję spójność i autentyczne zaangażowanie w przedstawiane zjawiska/procesy. Uczciwość, duża wiedza i brak nachalności to niewątpliwe atuty jego publikacji.
Czytając opis książki spodziewałam się niemalże listy (ze szczegółowymi wytycznymi) konkretnych technik coachingowych. Znalazły się one dopiero w samej końcówce pracy - ok. 1/8 całości... Mimo rozjechania się opisu z zawartością nie mam żalu, solidna porcja teorii jakoś wynagrodziła mi ten dyskomfort.

Maciej Bennewicz to jeden z nielicznych autorów piszących o samorozwoju, u których odnajduję spójność i autentyczne zaangażowanie w przedstawiane zjawiska/procesy. Uczciwość, duża wiedza i brak nachalności to niewątpliwe atuty jego publikacji.
Czytając opis książki spodziewałam się niemalże listy (ze szczegółowymi wytycznymi) konkretnych technik coachingowych. Znalazły się...

W jednej, dwie książki. Pierwsza Gretkowskiej, druga Pietuchy. Różni ludzie, różnie się czyta. Jak punktowałam? Dla Gretkowskiej 8 za bezpośredniość, dosadność, niezwykłą intuicję, wyobraźnię i moc. 4 dla Pietuchy - bo drętwo, z zadętym marazmem (jakkolwiek to brzmi), martyrologiczno-boleśnie.

W jednej, dwie książki. Pierwsza Gretkowskiej, druga Pietuchy. Różni ludzie, różnie się czyta. Jak punktowałam? Dla Gretkowskiej 8 za bezpośredniość, dosadność, niezwykłą intuicję, wyobraźnię i moc. 4 dla Pietuchy - bo drętwo, z zadętym marazmem (jakkolwiek to brzmi), martyrologiczno-boleśnie.