Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła" - Pieśń o stworzeniu Ea

Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła" - Pieśń o stworzeniu Ea

Książki to jedyne dzieła sztuki, które powstają dopiero w chwili, gdy są czytane, w głowach i duszach odbiorców.

Książki to jedyne dzieła sztuki, które powstają dopiero w chwili, gdy są czytane, w głowach i duszach odbiorców.

...każda śmierć człowieka, którego kochamy, jest także śmiercią wielu wspólnych wspomnień i wzajemnego zrozumienia, śmiercią niemożliwej do odzyskania części naszego życia...

...każda śmierć człowieka, którego kochamy, jest także śmiercią wielu wspólnych wspomnień i wzajemnego zrozumienia, śmiercią niemożliwej do odzyskania części naszego życia...

- Cóż wy wiecie o naszym Bogu, który jest Jedyny i Wszechmocny, że zuchwale przecie niemu bluźnicie? - Nic nie chcę wiedzieć. Ale o tych, co go głoszą, wiem, że oszuści są. Głoszą, że miłość niesie, a mordują; mówią, że miłosierny, a grożą ogniem i karami. Wszechmocny mówicie? Po cóż kniazia pomoc mu potrzebna? Ze świątyń nas powyganiali jego pachołki, ołtarze i posągi powywracali. A nasi bogowie są wszędzie, mieszkają w drzewach, w wodzie, kamieniach. Nie potrzeba im złota jak waszemu.

- Cóż wy wiecie o naszym Bogu, który jest Jedyny i Wszechmocny, że zuchwale przecie niemu bluźnicie? - Nic nie chcę wiedzieć. Ale o tych, co go głoszą, wiem, że oszuści są. Głoszą, że miłość niesie, a mordują; mówią, że miłosierny, a grożą ogniem i karami. Wszechmocny mówicie? Po cóż kniazia pomoc mu potrzebna? Ze świątyń nas powyganiali jego pachołki, ołtarze i posągi powywrac...

Wierzę w ruch. Wierzę w ten niefrasobliwy balon - w świat. Wierzę w północ i w południową godzinę. W co jeszcze? Czasami we wszystko. A czasami w nic. To się zmienia niczym migocące nad stawem światło. Wierzę w życie, które pewnego dnia wszyscy stracimy.

Wierzę w ruch. Wierzę w ten niefrasobliwy balon - w świat. Wierzę w północ i w południową godzinę. W co jeszcze? Czasami we wszystko. A czasami w nic. To się zmienia niczym migocące nad stawem światło. Wierzę w życie, które pewnego dnia wszyscy stracimy.

Miłość jest kombinacją podziwu, szacunku i namiętności. Jeśli żywe jest choć jedno z tych uczuć, to nie ma o co robić szumu. Jeśli dwa, to może nie jest to mistrzostwo świata, ale blisko. A jeśli wszystkie trzy, to śmierć jest już niepotrzebna: trafiłaś do nieba za życia.

Miłość jest kombinacją podziwu, szacunku i namiętności. Jeśli żywe jest choć jedno z tych uczuć, to nie ma o co robić szumu. Jeśli dwa, to może nie jest to mistrzostwo świata, ale blisko. A jeśli wszystkie trzy, to śmierć jest już niepotrzebna: trafiłaś do nieba za życia.

Życie leży u stóp rzeczywistości, wiara na jej szczycie, a mieszkający pośrodku impuls twórczy przenika wszystko.

Życie leży u stóp rzeczywistości, wiara na jej szczycie, a mieszkający pośrodku impuls twórczy przenika wszystko.

Miłość jest zbrodnią doskonałą. Ofiara pokazuje, gdzie zadać cios, by nie zostawić śladu, i z przywiązania prosi o więcej. Nie ucieka przed mordercą. Tęskni i spodziewa się, że jej nie opuści do śmierci.

Miłość jest zbrodnią doskonałą. Ofiara pokazuje, gdzie zadać cios, by nie zostawić śladu, i z przywiązania prosi o więcej. Nie ucieka przed mordercą. Tęskni i spodziewa się, że jej nie opuści do śmierci.

W skrajnych sytuacjach wychodzi z ludzi zwierzę i kultura idzie się jebać.

W skrajnych sytuacjach wychodzi z ludzi zwierzę i kultura idzie się jebać.

(...) nie ma związków idealnych, są związki radzące sobie z kryzysem.

(...) nie ma związków idealnych, są związki radzące sobie z kryzysem.

- one (baby) na tak postawione pytanie odpowiadały natychmiast wyciem połączonym z moczeniem twarzy, szyi i piersi łzami i smarkami, które następnie zmieszane i rozmazane gdzie można, tworzyły kompozycję jeśli nie wzruszającą, to w każdym razie bardzo ekspresyjną, narzucającą pytanie, skąd tyle tego i tak od razu.

- one (baby) na tak postawione pytanie odpowiadały natychmiast wyciem połączonym z moczeniem twarzy, szyi i piersi łzami i smarkami, które następnie zmieszane i rozmazane gdzie można, tworzyły kompozycję jeśli nie wzruszającą, to w każdym razie bardzo ekspresyjną, narzucającą pytanie, skąd tyle tego i tak od razu.

Jesteśmy niewidzialną energią w materialnych wibracjach atomów. Po co jest różaniec? Do własnej reakcji łańcuchowej. Ludzie przesuwają paciorki atomów, modląc się o tyle energii, żeby wrócić do Boga, do raju duchowej wibracji.

Jesteśmy niewidzialną energią w materialnych wibracjach atomów. Po co jest różaniec? Do własnej reakcji łańcuchowej. Ludzie przesuwają paciorki atomów, modląc się o tyle energii, żeby wrócić do Boga, do raju duchowej wibracji.

- Maks - szepnął - zapamiętaj, życie ojca było może zabawne i wolne, ale pozbawione sensu i znaczenia. Pamiętaj o tym w chwilach szaleństwa, które nas nie oszczędzają, ale są próbą, z której należy wyjść zwycięsko, a jeśli to nie jest możliwe, to przynajmniej z godnością. Nie wątpię, że jesteś w stanie to zrozumieć.

- Maks - szepnął - zapamiętaj, życie ojca było może zabawne i wolne, ale pozbawione sensu i znaczenia. Pamiętaj o tym w chwilach szaleństwa, które nas nie oszczędzają, ale są próbą, z której należy wyjść zwycięsko, a jeśli to nie jest możliwe, to przynajmniej z godnością. Nie wątpię, że jesteś w stanie to zrozumieć.