Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest to wybitna książka, ale czyta się bardzo przyjemnie.

Nie jest to wybitna książka, ale czyta się bardzo przyjemnie.

Lekkie rozczarowanie. Bardzo dużo spodziewałam się po tej książce, a po prostu mnie zmęczyła. Dobry styl nie wynagrodzi rozwlekłej fabuły i braku napięcia.

Lekkie rozczarowanie. Bardzo dużo spodziewałam się po tej książce, a po prostu mnie zmęczyła. Dobry styl nie wynagrodzi rozwlekłej fabuły i braku napięcia.

Książek Roberta Małeckiego nie da się odłożyć, więc za mną nieprzespana noc. "Wstyd" ma dodatkową zaletę - porusza ważny społecznie wątek. Jedyna wada twórczości Małeckiego to fakt, że tak długo czekamy na kolejny tom z cyklu o komisarzu Grossie.

Książek Roberta Małeckiego nie da się odłożyć, więc za mną nieprzespana noc. "Wstyd" ma dodatkową zaletę - porusza ważny społecznie wątek. Jedyna wada twórczości Małeckiego to fakt, że tak długo czekamy na kolejny tom z cyklu o komisarzu Grossie.

Bardzo długo czekałam na zakończenie tego cyklu, ale ostatni tom najmniej przypadł mi do gustu. Wyjaśnienie obu spraw, zarówno samobójstw, jak i zaginięcia Romka, zupełnie mnie nie przekonało.

Bardzo długo czekałam na zakończenie tego cyklu, ale ostatni tom najmniej przypadł mi do gustu. Wyjaśnienie obu spraw, zarówno samobójstw, jak i zaginięcia Romka, zupełnie mnie nie przekonało.

Robert Małecki w formie, świetny thriller, dostrzegam inspirację znaną polską sprawą zaginięcia dziecka. Całość jest po prostu wiarygodna i dobrze przemyślana.

Robert Małecki w formie, świetny thriller, dostrzegam inspirację znaną polską sprawą zaginięcia dziecka. Całość jest po prostu wiarygodna i dobrze przemyślana.

Moim zdaniem zdecydowanie najsłabsza część cyklu o Ninie Warwiłow i mam nadzieję, że to jedynie chwilowy spadek formy. Rozwiązanie zagadki okazało się bardzo naciągane i mało wiarygodne, wiele ciekawych wątków niedomkniętych. Bardzo długo zajęło mi zorientowanie się, kto jest kim, po czym okazało się, że część bohaterów zupełnie nic nie wniosła do fabuły. Szkoda!

Moim zdaniem zdecydowanie najsłabsza część cyklu o Ninie Warwiłow i mam nadzieję, że to jedynie chwilowy spadek formy. Rozwiązanie zagadki okazało się bardzo naciągane i mało wiarygodne, wiele ciekawych wątków niedomkniętych. Bardzo długo zajęło mi zorientowanie się, kto jest kim, po czym okazało się, że część bohaterów zupełnie nic nie wniosła do fabuły. Szkoda!

Książka jest niczym kanadyjski thriller klasy B. Można przeczytać, ale szkoda czasu.

Książka jest niczym kanadyjski thriller klasy B. Można przeczytać, ale szkoda czasu.

Po tej książce pozostaje jedynie mieć nadzieje, że autor nie pożegna się tak szybko z Dawidem Wolskim i nie poprzestanie na trylogii. Wojciech Chmielarz jest w absolutnej czołówce polskich autorów kryminałów, nie brnie w cukierkowe wątki obyczajowe, ani wymuszony humor i bardzo to cenię. Czekam na kolejne książki!

Po tej książce pozostaje jedynie mieć nadzieje, że autor nie pożegna się tak szybko z Dawidem Wolskim i nie poprzestanie na trylogii. Wojciech Chmielarz jest w absolutnej czołówce polskich autorów kryminałów, nie brnie w cukierkowe wątki obyczajowe, ani wymuszony humor i bardzo to cenię. Czekam na kolejne książki!

Mocny kryminał z niezmiennie irytującym Dawidem Wolskim. Ta seria ma swój dołujący, ciężki klimat, bohaterowie są niemal bez wyjątku antypatyczni i mają różne grzechy na sumieniu, a mimo to trudno oderwać się od lektury. "Wilkołak" czeka już w kolejce.

Mocny kryminał z niezmiennie irytującym Dawidem Wolskim. Ta seria ma swój dołujący, ciężki klimat, bohaterowie są niemal bez wyjątku antypatyczni i mają różne grzechy na sumieniu, a mimo to trudno oderwać się od lektury. "Wilkołak" czeka już w kolejce.

W mojej opinii zdecydowanie najsłabsza część opowieści o Lipowie. Wątek kryminalny w zasadzie mnie nie wciągnął, był zbyt zagmatwany, a w warstwie obyczajowej dzieje się bardzo mało. Zachowanie postaci jest momentami niewiarygodne, wręcz absurdalne. Mam nadzieję, że to jedynie chwilowy spadek formy.

W mojej opinii zdecydowanie najsłabsza część opowieści o Lipowie. Wątek kryminalny w zasadzie mnie nie wciągnął, był zbyt zagmatwany, a w warstwie obyczajowej dzieje się bardzo mało. Zachowanie postaci jest momentami niewiarygodne, wręcz absurdalne. Mam nadzieję, że to jedynie chwilowy spadek formy.

Ostatni tom "Kwartetu sezonowego" trzyma dobry poziom. To świetny cykl dla miłośników klasycznego kryminału z domieszką powieści obyczajowej. Nie ma rozlewu krwi, czy makabrycznych opisów, są za to piętrzące się tajemnice z przeszłości i duszna atmosfera małego skandynawskiego miasteczka.

Ostatni tom "Kwartetu sezonowego" trzyma dobry poziom. To świetny cykl dla miłośników klasycznego kryminału z domieszką powieści obyczajowej. Nie ma rozlewu krwi, czy makabrycznych opisów, są za to piętrzące się tajemnice z przeszłości i duszna atmosfera małego skandynawskiego miasteczka.

Liczyłam na nieco więcej. Właściwie uznałabym tę książkę za bardo przeciętną, ale jedna gwiazdka więcej jest za oryginalny czas i miejsce akcji oraz za poruszenie wątków rasizmu i feminizmu w Ameryce połowy XX wieku. Sam wątek kryminalny jest przewidywalny i banalny.

Liczyłam na nieco więcej. Właściwie uznałabym tę książkę za bardo przeciętną, ale jedna gwiazdka więcej jest za oryginalny czas i miejsce akcji oraz za poruszenie wątków rasizmu i feminizmu w Ameryce połowy XX wieku. Sam wątek kryminalny jest przewidywalny i banalny.