Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry Boże, co za rozczarowanie. I nawet nie dlatego, że jest to zupełnie zła książka, ale z powodu entuzjastycznych recenzji, które pozwalały przypuszczać, że jest dużo lepsza. Wstrząs był tym gorszy, że początek książki jest znakomity, a dopiero od jednej trzeciej książki Jonasson trochę się gubi. Miałem wrażenie, że opowiada anegdotę, której sporą część zapomniał, w związku z czym musi zmyślać na bieżąco.
Nie chcę jednak potępiać jej w czambuł. Jest łatwa, przyjemna w odbiorze i szybko się ją czyta. Rozumiem, czemu tak wielu ludziom przypadła do gustu.

Dobry Boże, co za rozczarowanie. I nawet nie dlatego, że jest to zupełnie zła książka, ale z powodu entuzjastycznych recenzji, które pozwalały przypuszczać, że jest dużo lepsza. Wstrząs był tym gorszy, że początek książki jest znakomity, a dopiero od jednej trzeciej książki Jonasson trochę się gubi. Miałem wrażenie, że opowiada anegdotę, której sporą część zapomniał, w...

Orwell jest dla mnie przede wszystkim genialnym publicystą. Jest najlepszy wtedy, gdy pisze o rzeczywistości wprost, a nie ukrywa ją w powieści.

Orwell jest dla mnie przede wszystkim genialnym publicystą. Jest najlepszy wtedy, gdy pisze o rzeczywistości wprost, a nie ukrywa ją w powieści.

To właściwie nie tyle jest proste przedstawienie myśli stoickiej, co jej autorska interpretacja. Autor przedstawił w tej książce własną wizję "stoicyzmu reformowanego", która jest (ta wizja, oczywiście) zdecydowanie bardziej zachęcająca niż klasyczne podejście starożytnych stoików.

To właściwie nie tyle jest proste przedstawienie myśli stoickiej, co jej autorska interpretacja. Autor przedstawił w tej książce własną wizję "stoicyzmu reformowanego", która jest (ta wizja, oczywiście) zdecydowanie bardziej zachęcająca niż klasyczne podejście starożytnych stoików.

Kocham tę książkę. Chyba nawet bardziej niż "Złego".

Kocham tę książkę. Chyba nawet bardziej niż "Złego".