Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pierwszy rozdział sprawił, że chciałam się dowiedzieć jak doszło do sytuacji, w której bohaterka się znajduje. Nie jest to jednak lekka książka i nie wszystkim może się spodobać, ponieważ Alex Stern jest tylko zwyczajną zagubioną dziewczyną ze swoją mocą. W książce podobało mi się, przeplatanie teraźniejszości z przeszłością, które pełniły rolę wprowadzenia do każdego nowego rozdziału, zamiast wciskania opisów w aktualną akcję. Dzięki temu, że rozdziały były podpisane ZIMA, lub ZESZŁA JESIEŃ łatwo potrafiłam rozpoznać, które wydarzenia działy się przed, a które w teraźniejszości. Postacie są dobrze napisane. Główna bohaterka jest barwna, ma swoją przeszłość i doświadczenia które oddziałują na jej decyzje, widać przemianę. Darlington chłopak, który oczarował mnie od pierwszych stron (mimo, że nie występował w aktualnych wydarzeniach cały czas czuć było jego obecność), kochana i cicha Daves, a nawet Turner był ciekawy.

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pierwszy rozdział sprawił, że chciałam się dowiedzieć jak doszło do sytuacji, w której bohaterka się znajduje. Nie jest to jednak lekka książka i nie wszystkim może się spodobać, ponieważ Alex Stern jest tylko zwyczajną zagubioną dziewczyną ze swoją mocą. W książce podobało mi się, przeplatanie teraźniejszości z przeszłością,...

Książka nie wciągnęła mnie. Nie od razu. Zaczęłam czytać, lecz kiedy doszłam do opowieści Celestine wciągnęła mnie. Podobało mi się kiedy dziewczyny przeglądały dokumenty i notesy, jak katalogowały to wszystko by znaleźć rozwiązanie zagadki. Tutaj nie przeszkadzało mi, że fabuła rozwijała się powoli ponieważ dostaliśmy ciekawy przebieg historii, który wypełniał tą powolność.
Z końcem książki jeszcze nie jestem pewna co o nim myśleć. Wolałabym, aby zakończył się trochę inaczej, choć ten też nie był zły.
Książkę czytało się miękko i szybko.

Książka nie wciągnęła mnie. Nie od razu. Zaczęłam czytać, lecz kiedy doszłam do opowieści Celestine wciągnęła mnie. Podobało mi się kiedy dziewczyny przeglądały dokumenty i notesy, jak katalogowały to wszystko by znaleźć rozwiązanie zagadki. Tutaj nie przeszkadzało mi, że fabuła rozwijała się powoli ponieważ dostaliśmy ciekawy przebieg historii, który wypełniał tą...

Książka była jak kromka suchego chleba, a akcja szybka jak piłeczka pingpongowa.
Cóż by powiedzieć. Spodziewałam się czegoś innego. Sam pomysł, zamiar był ciekawy. Kiedy przeczytałam opis z tyłu to w wyobraźni już sobie ułożyłam pewną wizję, a do tego ciekawie wyglądająca okładka, chwytliwy tytuł, ale to nie było to.

Sukcesem książki są bohaterowie. Gdy postacie są świetnie napisane, nawet jeśli książka jest denna i tak się czyta tylko dla postaci. Tu postacie były płaskie. Oczywiście był lekki ich zarys, ale jak dla mnie trochę za mało rozbudowany. Jeśli księżniczka miała być główną bohaterką to zeszła w tej opowieści na drugi plan. A z członkami drużyny się jakoś nie związałam, gdyby ktoś z nich umarł to nie byłoby mi ich wcale żal. I zastanawiało mnie skąd księżniczka czy królewna ma swoją moc przenoszenia duszy. Nie było tego wyjaśnionego, a nikt się nie dziwił, że taką posiada. Więc czy to tam było normalne?
Wszystkich, których spotkali na swojej drodze byli w charakterze bardzo do siebie podobni i co mnie zadziwiło prawie wszyscy byli serdeczni i nie oczekiwali wyjaśnień, nikt nie miał jakoś takich podejrzeń, wszyscy ich wspierali. Rzadko kogoś zapamiętywałam, byli oni jak tacy tylko bohaterowie epizodyczni.

Akcja za to była za szybka. Zanim się dobrze nie rozwinęła już była kolejna. Nie dało się dobrze przyjrzeć temu co się działo. I nie było też za dużo przemyśleń bohaterów. Brakowało mi tego. Szkoda też, że poszczególne kraje nie były opisane. Nic ich nie charakteryzowało oprócz Krainy Cieni i Tysiąca Wód.

A co do głównego antagonisty to jak na takiego złego był strasznie miłosierny. Ciągle kogoś oszczędzał i dawał kolejne szansy, a bynajmniej ja takie odniosłam wrażenie. I nie czułam od niego realnego zagrożenia. A te morgule to takie głupie i się dziwię, że ludzie, kurczę nie potrafili ich pokonać jeśli nawet ci źli oficerowie nie umieli poradzić sobie z drużyną przyjaciół. Same z nich porażki, a i tak są górą.

I ostatnie zastanawiające pytanie. Czy będzie jakaś kontynuacja, bo to się tak skończyło jakby w połowie książki. Nie wiem co o tym myśleć.

A teraz koniec tego gadania. Musiałam po prostu wypowiedzieć co czułam czytając książkę, a wiele już różnych przeczytałam. Na początku było dobrze, ale potem trochę już zaczęła nudzić ponieważ za każdym razem im się udawało i łatwo im się udawało. Lubię królewnę Liliannę ponieważ umiała walczyć mieczem, ale i tak była bardziej jak postać drugoplanowa. Lubiłam też Terona(chyba tak się nazywał), przynajmniej na początku było wyjaśnienie jego historii i to pozwoliło utworzyć wątłą nić przywiązania. Ogólnie fabuła książki była dobra. Jednak konstrukcja pisania wyglądała tak jak niektóre opowieści na blogach z różnymi opowiadaniami. Szybka akcja.

Kiedy dostaje się ciekawą i interesującą książkę. Chce się ją jak najszybciej przeczytać by znać zakończenie, ale także chce się ją czytać jak najwolniej by na dłużej pozostać w magicznym świecie.
Ta taka nie była.

Książka była jak kromka suchego chleba, a akcja szybka jak piłeczka pingpongowa.
Cóż by powiedzieć. Spodziewałam się czegoś innego. Sam pomysł, zamiar był ciekawy. Kiedy przeczytałam opis z tyłu to w wyobraźni już sobie ułożyłam pewną wizję, a do tego ciekawie wyglądająca okładka, chwytliwy tytuł, ale to nie było to.

Sukcesem książki są bohaterowie. Gdy postacie są...

Może pierwsze strony nie wciągnęły mnie do tego świata i zastanawiałam się czy to była dobrze kupiona książka, ale kiedy zaczęłam czytać księgę drugą zakochałam się w bohaterach i z zapartym tchem nie umiałam doczekać się ostatnich kart książki.

Może pierwsze strony nie wciągnęły mnie do tego świata i zastanawiałam się czy to była dobrze kupiona książka, ale kiedy zaczęłam czytać księgę drugą zakochałam się w bohaterach i z zapartym tchem nie umiałam doczekać się ostatnich kart książki.

Inne spojrzenie na świat wampirów.
Ciekawa i wciągająca. Jedyna w swoim rodzaju.
Rozterki Louisa, piękna Claudia i oczywiście Lestat. Bardzo podobały mi się te postacie i to jeszcze usytuowane w takim tajemniczym klimacie pełnym niepewności. Dało się wyczuć tę lekką grozę, samotność, zaniepokojenie i również radość, smutek, gniew. To wszystko dało się wyczuć w tej książce.

Inne spojrzenie na świat wampirów.
Ciekawa i wciągająca. Jedyna w swoim rodzaju.
Rozterki Louisa, piękna Claudia i oczywiście Lestat. Bardzo podobały mi się te postacie i to jeszcze usytuowane w takim tajemniczym klimacie pełnym niepewności. Dało się wyczuć tę lekką grozę, samotność, zaniepokojenie i również radość, smutek, gniew. To wszystko dało się wyczuć w tej książce.

Dalsze losy Sonei, która stała się Czarnym Magiem. (Myślała, że jak uratowała miasto to ją bardziej będą wielbić, a oni ją ograniczyli, szkoda) Sonea próbuje rozwiązać wraz ze swoim przyjacielem Cerym problem dotyczący narkotyku.
Jest też Lorkin, syn Sonei i Akkarina, który jako asystent ambasadora pojechał do Sachaci i tam oczywiście nie obyło się bez przygód. Spotkał pewną kobietę Tyvarę, która ratuje go i zaprowadza do Azylu, w którym panują kobiety.

Dalsze losy Sonei, która stała się Czarnym Magiem. (Myślała, że jak uratowała miasto to ją bardziej będą wielbić, a oni ją ograniczyli, szkoda) Sonea próbuje rozwiązać wraz ze swoim przyjacielem Cerym problem dotyczący narkotyku.
Jest też Lorkin, syn Sonei i Akkarina, który jako asystent ambasadora pojechał do Sachaci i tam oczywiście nie obyło się bez przygód. Spotkał...

Oh, no więc, bohater był troszka irytujący i miał Bardzo dużo szczęścia, jednak czytało się miło, choć powoli, ale miło. Jednak wolę jak akcja jest bardziej tak no... zróżnicowana (Nie wiem czy dobrze użyłam tego słowa do wyrażenia moich myśli, ale myślę, że będzie dobrze)

Oh, no więc, bohater był troszka irytujący i miał Bardzo dużo szczęścia, jednak czytało się miło, choć powoli, ale miło. Jednak wolę jak akcja jest bardziej tak no... zróżnicowana (Nie wiem czy dobrze użyłam tego słowa do wyrażenia moich myśli, ale myślę, że będzie dobrze)

Książka ta zabiera nas w podróż w klimaty azjatyckie. Przenosi nas w dalekie czasy, gdzie młody chłopiec, kaleka okazuje się dziewczyną, która walczy o prawo zostania jednym z następców Lorda. Eona walczy z światem, w którym kobiety nie mają wielu praw, jednak walczy. Mimo że jest kaleką i nie dorównuje innych, mimo swojej płci, którą ukrywa. Jednak jej wysiłek i przejście drogi usłanej trudami się opłaca i nawraca z wielką potęgą i mocą.

Książka ta zabiera nas w podróż w klimaty azjatyckie. Przenosi nas w dalekie czasy, gdzie młody chłopiec, kaleka okazuje się dziewczyną, która walczy o prawo zostania jednym z następców Lorda. Eona walczy z światem, w którym kobiety nie mają wielu praw, jednak walczy. Mimo że jest kaleką i nie dorównuje innych, mimo swojej płci, którą ukrywa. Jednak jej wysiłek i przejście...

Opowieść o losach Czarnej Kompani, Kompani najemników, gdzie każda postać jest wyjątkowa, posiada charakter i oczywiście uzupełniają się nawzajem. Jest to książka prowadzona w stylu, który mnie urzekł. Wszystko jest dobrze dopasowane nie zabraknie także humoru jak również poważnych zdarzeń.

Opowieść o losach Czarnej Kompani, Kompani najemników, gdzie każda postać jest wyjątkowa, posiada charakter i oczywiście uzupełniają się nawzajem. Jest to książka prowadzona w stylu, który mnie urzekł. Wszystko jest dobrze dopasowane nie zabraknie także humoru jak również poważnych zdarzeń.

Nie za bardzo przepadam za takiego typu książkami, ale jeśli wie się o czym jest nabiera innego sensu. Żeby zrozumieć o czym jest trzeba ją dobrze przeanalizować.

Nie za bardzo przepadam za takiego typu książkami, ale jeśli wie się o czym jest nabiera innego sensu. Żeby zrozumieć o czym jest trzeba ją dobrze przeanalizować.

Książki Terrego można określić mianem "Czystej Fantastyki" Nie ma w tych książkach rzeczy niemożliwych esencja fantastyki.
Czyta się przyjemnie, wciąga i zaskakuje na każdym kroku.

Książki Terrego można określić mianem "Czystej Fantastyki" Nie ma w tych książkach rzeczy niemożliwych esencja fantastyki.
Czyta się przyjemnie, wciąga i zaskakuje na każdym kroku.

Książka, którą pokochałam od pierwszych stron.

Książka, którą pokochałam od pierwszych stron.

Tak samo dobra jak Cień Wiatru, znów przenosimy się do Barcelony aby odkrywać coraz to nowsze zagadki. Główny bohater musi się zmierzyć z nowym zleceniem oraz różnymi intrygami w które się wplątuje.

Tak samo dobra jak Cień Wiatru, znów przenosimy się do Barcelony aby odkrywać coraz to nowsze zagadki. Główny bohater musi się zmierzyć z nowym zleceniem oraz różnymi intrygami w które się wplątuje.

Piękna opowieść o chłopaku i książce, dzięki której przeżył niesamowite przygody stawiając czasami na szali swoje życie. Poszukiwania oraz nieszczęśliwa miłość. Powieść tocząca się najpierw powoli pod koniec przybiera tempa.

Piękna opowieść o chłopaku i książce, dzięki której przeżył niesamowite przygody stawiając czasami na szali swoje życie. Poszukiwania oraz nieszczęśliwa miłość. Powieść tocząca się najpierw powoli pod koniec przybiera tempa.

Książka z humorem. Bardzo dobra, żeby się pośmiać. Ciekawie ukazane piekło :D

Książka z humorem. Bardzo dobra, żeby się pośmiać. Ciekawie ukazane piekło :D