Jesteśmy społecznością, która kocha książki

🫀Opinii o książce nie pisałam już dawno, nawet bardzo dawno, ale teraz poczułam, że muszę. Skuszona śliczną okładką i intrygującym opisem postanowiłam dać jej szansę i zamówiłam ją nawet w preorderze. Niestety, stare jak świat porzekadło przestrzegające przed ocenianiem książki po okładce po raz kolejny okazało się prawdziwe.
🫀 Ów opis obiecał mi "wybuchową mieszankę" Blade Runnera, Matrixa i Ghost in the Shell, a co dostałam? Już wam mówię, co dostałam - niepokojące fantazje erotyczne opakowane w otoczkę sci-fi. Ilość uwag i aluzji opisanych w wyjątkowo obsceniczny sposób przekracza granice dobrego smaku. Rzucało się to w oczy już w pierwszych rozdziałach, ale dla mnie kroplą, która przelała tę niesmaczną czarę, było wyjątkowo lekko wspomniane wykupowanie zapasów przez rodzinę za nasienie ich nastoletniego syna. Kiedy to przeczytałam to aż się skrzywiłam, a to tylko jeden przykład z wielu. Bohaterzy non stop wspominają, czy to między sobą, czy jedynie w myślach, o swoim stanie podniecenia, chęci przespania się z kimś czy też innych fantazjach, używając do tego ordynarnego języka. I nie chcę wyjść tutaj na pruderyjną starszą panią, którą gorszą nawet najbardziej subtelne wzmianki o kontaktach fizycznych, bo uważam, że erotyka może być piękna, przyjemna w odbiorze i powodować wypieki na twarz. Musi być jednak napisana dobrze, bo w tym wypadku zamiast rumieńców na mojej twarzy pojawiał się jedynie wyraz zniesmaczenia. I musi, przede wszystkim, pojawiać się w odpowiednim momencie, a nie tak jak tutaj, w sytuacjach które nie tylko tego nie wymagają, ale stają się wręcz niedorzeczne i odrzucające po dodaniu kolejnej seksualnej aluzji, jak na przykład wyżej wymienione handlowanie zapasami za nasienie.
🫀 Niestety książka jest tego pełna, od samego początku. Ciężko było mi skupić się na akcji, która mimo wszystko mnie wciągnęła, bo chyba w każdym rozdziale wyskakiwały takie kwiatki. Kwiatki, które na dodatek skutecznie uniemożliwiły mi poczucie sympatii do jakiegokolwiek z bohaterów, tego głównego w szczególności. W trakcie lektury miałam wrażenie że czytam szufladowe wypociny niewyżytego nastolatka, chcącego przelać na papier swoje fantazje, a nie książkę napisaną przez dorosła kobietę. W dwóch słowach: nie warto. Śliczne ilustracje i okładka nie wynagrodzą miernej treści. Skończyłam czytanie na dwusetnej stronie i nie czuję chęci ani potrzeby kontynuowania.

🫀Opinii o książce nie pisałam już dawno, nawet bardzo dawno, ale teraz poczułam, że muszę. Skuszona śliczną okładką i intrygującym opisem postanowiłam dać jej szansę i zamówiłam ją nawet w preorderze. Niestety, stare jak świat porzekadło przestrzegające przed ocenianiem książki po okładce po raz kolejny okazało się prawdziwe.
🫀 Ów opis obiecał mi "wybuchową mieszankę"...

Po takiej ilości emocji, jakich dostarczył mi film (ryczałam jak głupia, "Król lew" to dla mnie przy tym nic), po książce spodziewałam się przynajmniej połowy tego. Strasznie się zawiodłam. Jest napisana dość infantylnym językiem, w trakcie lektury miałam wrażenie, jakbym czytała wypracowanie szóstoklasisty. Dodany przez autorkę miłosny wątek wydawał się ciekawy i miał potencjał, został jednak bardzo słabo poprowadzony. Podsumowując: moim zdaniem książka nawet jako osobny byt jest średniakiem, natomiast jako dodatek do filmu napisany na podstawie jego scenariusza to już porażka. Taka emocjonalna wydmuszka. Autorka się starała, jednak wyszło tak jak wyszło.

Po takiej ilości emocji, jakich dostarczył mi film (ryczałam jak głupia, "Król lew" to dla mnie przy tym nic), po książce spodziewałam się przynajmniej połowy tego. Strasznie się zawiodłam. Jest napisana dość infantylnym językiem, w trakcie lektury miałam wrażenie, jakbym czytała wypracowanie szóstoklasisty. Dodany przez autorkę miłosny wątek wydawał się ciekawy i miał...

Ta książka najpierw mnie porwała, a potem brutalnie cisnęła mną o ziemię.

Zawszę, gdy brałam się za czytanie, z jednej strony chciałam się dowiedzieć, jak potoczą się losy Laurel, ale z drugiej potwornie bałam się tej tragedii, tego bólu i rozpaczy, które wręcz przelewają przez kartki.

Bohaterka wydawała się cicha i milcząca, ale tak naprawdę jej dusza krzyczała z całych sił. Jednak porzuconej i nie rozumianej dziewczynie pozostało jedynie pisanie listów. Listów, których właściwi adresaci nigdy nie odczytają.

Są takie książki, których się nie zapomina. "Kochani dlaczego się poddaliście?" jest jedną z nich.

Ta książka najpierw mnie porwała, a potem brutalnie cisnęła mną o ziemię.

Zawszę, gdy brałam się za czytanie, z jednej strony chciałam się dowiedzieć, jak potoczą się losy Laurel, ale z drugiej potwornie bałam się tej tragedii, tego bólu i rozpaczy, które wręcz przelewają przez kartki.

Bohaterka wydawała się cicha i milcząca, ale tak naprawdę jej dusza krzyczała z...