Amanda po rozwodzie rodziców odnajduje się w zupełnie nowej rzeczywistości. Nie mieszka ani z mamą, ani z tatą, chwilowo raczej okupuje sofę w mieszkaniu przyjaciółki. Mama postanowiła wrócić do swojej pasji - historii i zaczęła studia w Krakowie, zaś z rodzicielem mieszkać niepodobna - zbyt dużo ich dzieli. Wraz ze zmianą miejsca zamieszkania, zmieniła się również hierarchia ważności. Od teraz Amanda musi na siebie zarabiać, zwłaszcza na swoje ukochane warsztaty flamenco. Właściwie nie powinno jej zaszkodzić przyzwyczajanie się do normalnej pracy, skoro nie planuje dalszej edukacji po maturze. Gdyby tylko sprzątanie obcych mieszkań, kończenie liceum i dodatkowe zajęcia tak bardzo jej nie męczyły. Jeszcze do niedawna nikt nie spodziewałby się, że Amanda tak bardzo zmieni swoje życie. Odmówi imprezy. Zatęskni za towarzystwem bliskich. Będzie trzymać na dystans chłopaka takiego, jak Ernest. Cóż, życie się zmienia i trzeba stawić mu czoła.

Podczas pierwszych odwiedzin Amandy u mamy w Krakowie wydarza się coś niewiarygodnego - nastolatka przenosi się w czasie. Los przerzuca ją do piętnastego wieku, kiedy światem rządziły zupełnie inne prawa. Jednym z założeń ówczesnego czasu był zakaz kształcenia na uczelniach wyższych kobiet. Dziś sytuacja taka wydaje się nierealna, ale wtedy wszyscy przyjmowali to jako rzecz naturalną. Prawie wszyscy. Nie można przecież zapomnieć o Nawojce - nastoletniej dziewczynie, która postanowiła za wszelką cenę oddać życie nauce i w przebraniu piętnastoletniego Jakuba uczęszczała na zajęcia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Amanda ma to szczęście, że dzięki swoim podróżom poznaje Nawojkę i jej historię, która inspiruje do działania. Być może zmieni zdanie dotyczące dalszej edukacji, a może po prostu spróbuje pomóc komuś innemu?

To, co lubię najbardziej w literaturze tworzonej przez Agnieszkę Tyszkę, to podkreślenie niezwykłej siły dziewczęcych i kobiecych bohaterek przy jednoczesnym zrozumieniu postaci męskich. Naprawdę za to należą się wielkie brawa i moc uścisków, bo uczy dzieci i nastolatków subtelności i zrozumienia w takim prostym, codziennym życiu. Poza tym historie autorki zawsze zmuszają człowieka (tego dorosłego chyba szczególnie) do zastanowienia się nad wieloma aspektami istnienia. Podkreśla jak ważna jest pasja, hobby, rodzina i talent. Lubię takie książki.

Amanda po rozwodzie rodziców odnajduje się w zupełnie nowej rzeczywistości. Nie mieszka ani z mamą, ani z tatą, chwilowo raczej okupuje sofę w mieszkaniu przyjaciółki. Mama postanowiła wrócić do swojej pasji - historii i zaczęła studia w Krakowie, zaś z rodzicielem mieszkać niepodobna - zbyt dużo ich dzieli. Wraz ze zmianą miejsca zamieszkania, zmieniła się również...

Nawijka o Nawojce:
W Polsce na uniwersytety wpuszczono kobiety dopiero pod koniec XIX wieku.
Wcześniej studiować mogli tylko mężczyźni.
Jednak podobno już w XV wieku w Akademii Krakowskiej studiowała Nawojka.
Na wpół legendarna pierwsza polska studentka uczyła się w przebraniu męskim
jako... Jakub / Andrzej.


Agnieszka Tyszka w książce "Nawijka na skajpie" nawiązuje do tej legendy.
Współczesna maturzystka Amanda kilkukrotnie przenosi się w czasie, gdzie poznaje Nawojkę.

Amanda wiele by dała, by nie musieć chodzić do szkoły, nie musieć się uczyć,
nie musieć zdawać matury, nie musieć myśleć o przyszłości (w szczególności o studiowaniu).
Najchętniej przeszłaby przez życie w rytmie flamenco.
Sytuacja rodzinna zmusza ją do niezbyt ambitnej pracy, przez co nie ma siły na imprezowanie.

Nawojka jest jej przeciwieństwem.
Skromna, stroniąca od wszelkich uciech, zdeterminowana,
kochająca się uczyć, gotowa zaryzykować własne bezpieczeństwo dla zdobywania wiedzy.

Co wynikło ze spotkania tak dwóch różnych postaci?
Jak potoczyły się losy Nawojki?
Czy Amanda się zmieniła?

Co było jawą, a co snem? Co zdarzyło się naprawdę, a co stanowiło tylko jakiś dziwaczny wybryk wyobraźni?
Czy Nawojka naprawdę stanęła na jej drodze? A jeśli tak, to właściwie po co?*



Książkę czyta się szybko.
Historyczne odniesienia wydają się naturalnym tłem całej historii.
Problemy Amandy z rodzicami i pewnym chłopcem są jak najbardziej współczesne.




https://bajdocja.blogspot.com/2019/03/nawijka-o-nawojce.html

Nawijka o Nawojce:
W Polsce na uniwersytety wpuszczono kobiety dopiero pod koniec XIX wieku.
Wcześniej studiować mogli tylko mężczyźni.
Jednak podobno już w XV wieku w Akademii Krakowskiej studiowała Nawojka.
Na wpół legendarna pierwsza polska studentka uczyła się w przebraniu męskim
jako... Jakub / Andrzej.


Agnieszka Tyszka w książce "Nawijka na skajpie" nawiązuje do tej...

Nastoletnia Amanda spotyka Nawojkę, pierwszą studentkę w dziejach Akademii Krakowskiej. Nawijka jest gotowa oddać dla studiów wszystko – dla Amandy to następny przystanek w jej życiu. Książka jakich mało. Jest w niej trochę magii, czerwonych gozdzików, średniowiecza, flamenco oraz Krakowa.

Nastoletnia Amanda spotyka Nawojkę, pierwszą studentkę w dziejach Akademii Krakowskiej. Nawijka jest gotowa oddać dla studiów wszystko – dla Amandy to następny przystanek w jej życiu. Książka jakich mało. Jest w niej trochę magii, czerwonych gozdzików, średniowiecza, flamenco oraz Krakowa.

"Oj, tak ... Czas płynie jak szalony..."

Książka już na wstępie zaciekawiła mnie swoją okładką i opisem, a opinie przeczytane w internecie jeszcze bardziej zachęciły mnie do zapoznania się z "Nawijką na skajpie"

Spodziewałam się czegoś lepszego i po skończeniu czułam lekki niedosyt. Myślałam, że historia mnie wciągnie i przeczytam tę książkę jednym tchem, a tymczasem męczyłam się z nią trzy dni, a przecież ilość stron to tak naprawdę nic. Bywały momenty gdy chciałam po prostu odłożyć ją na bok, bo ani bohaterowie, ani wydarzenia mnie nie zaciekawiły. Nie mniej jednak książka jest dobra, ale do najlepszych według mnie nie należy.

"Oj, tak ... Czas płynie jak szalony..."

Książka już na wstępie zaciekawiła mnie swoją okładką i opisem, a opinie przeczytane w internecie jeszcze bardziej zachęciły mnie do zapoznania się z "Nawijką na skajpie"

Spodziewałam się czegoś lepszego i po skończeniu czułam lekki niedosyt. Myślałam, że historia mnie wciągnie i przeczytam tę książkę jednym tchem, a tymczasem...

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła, była znacznie ciekawsza niż mi się z początku wydawało, choć główna bohaterka trochę mnie irytowała. Plusem jest też to, że nie jest przepełniona głupkowatymi młodzieżowymi zwrotami, które nieumiejętnie użyte, jedynie by irytowały.

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła, była znacznie ciekawsza niż mi się z początku wydawało, choć główna bohaterka trochę mnie irytowała. Plusem jest też to, że nie jest przepełniona głupkowatymi młodzieżowymi zwrotami, które nieumiejętnie użyte, jedynie by irytowały.

Książka jakich mało. Jest w niej trochę magii, czerwonych gozdzików, średniowiecza, flamenco oraz Krakowa. Książka zawiera wiele niespodzianek według mnie bardzo ciekawa.

Książka jakich mało. Jest w niej trochę magii, czerwonych gozdzików, średniowiecza, flamenco oraz Krakowa. Książka zawiera wiele niespodzianek według mnie bardzo ciekawa.

Lekka, szybko się czyta, może nie całkiem w moim typie, lecz na pewno ciekawa lektura z domieszką średniowiecznej historii.

Lekka, szybko się czyta, może nie całkiem w moim typie, lecz na pewno ciekawa lektura z domieszką średniowiecznej historii.