Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cicha, jednostajna, powolna, a jednak pełna i przejmująca. Smutny on, ona, oni, ono. Irytujący w swej uległości wobec siebie, świata, systemu. Czyta się jednym tchem z silnym natężeniem bardzo różnych emocji. Tęsknota pojawia się po ostatnich zdaniach. Zdecydowanie zostawia w środku ślad.

Cicha, jednostajna, powolna, a jednak pełna i przejmująca. Smutny on, ona, oni, ono. Irytujący w swej uległości wobec siebie, świata, systemu. Czyta się jednym tchem z silnym natężeniem bardzo różnych emocji. Tęsknota pojawia się po ostatnich zdaniach. Zdecydowanie zostawia w środku ślad.

I niestety pierwsze rozczarowanie prozą Raka. O ile w Agli nie schodzi z bardzo wysokiego poziomu językowego, to jednak treść szybuje w dół w porównaniu z Lilith, czy Wężową baśnią. Zmęczyłam do połowy. Czytam w komentarzach o magicznym klimacie opowieści - ja dostrzegłam na siłę wymyślone stwory, ich nazwy i nic więcej. Trochę przypomina mi się Lód Dukaja, ale tamten wymyślony świat miał głęboki sens, a powieść była porywająca. Tu jest po prostu miałko. Wątek lesbijski, mimo że opisany kolorowym językiem, jednak pełen przesady. Mógłby Pan Rak poczytać jak nienachalnie, a pięknie akt miłosny opisuje Tyrmand...
4 i dlugo nie sięgnę już po prozę Raka. On chyba musi odpocząć.

I niestety pierwsze rozczarowanie prozą Raka. O ile w Agli nie schodzi z bardzo wysokiego poziomu językowego, to jednak treść szybuje w dół w porównaniu z Lilith, czy Wężową baśnią. Zmęczyłam do połowy. Czytam w komentarzach o magicznym klimacie opowieści - ja dostrzegłam na siłę wymyślone stwory, ich nazwy i nic więcej. Trochę przypomina mi się Lód Dukaja, ale tamten...

Piękny, kolorowy, pełen wielowarstwowego bogactwa, tętniący życiem Paryż w przededniu wybuchu II wojny światowej. Myślałam, że już bardziej wkurzonym na Niemców być nie można. Można. Remarque pomaga w ocenie największej zbrodni na Europie.

Piękny, kolorowy, pełen wielowarstwowego bogactwa, tętniący życiem Paryż w przededniu wybuchu II wojny światowej. Myślałam, że już bardziej wkurzonym na Niemców być nie można. Można. Remarque pomaga w ocenie największej zbrodni na Europie.

Nic dziwnego, że Hitler kazał spalić wszystkie książki Remarque'a. Chłodnym okiem patrzył na nagą prawdę rozebraną z propagandy. Bezsens wojny, cierpienie cywilów, okrucieństwo wobec drugiego człowieka. I niby wszyscy to wiemy, a nadal to trwa.

Nic dziwnego, że Hitler kazał spalić wszystkie książki Remarque'a. Chłodnym okiem patrzył na nagą prawdę rozebraną z propagandy. Bezsens wojny, cierpienie cywilów, okrucieństwo wobec drugiego człowieka. I niby wszyscy to wiemy, a nadal to trwa.