Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nawet nie jest książka do dyskusji - to są po prostu bzdury i to niczym niepoparte. Autor dochodzi do absurdu w którym wymyśla sobie dialog z historykiem, żeby go następnie "zaorać" albo pisze, że przed nim leży 5 monografii opisujących armie radziecką ale żadna z nich nie jest prawidłowa. Zapytacie, na jakiej podstawie takie wnioski. Otóż drogi czytelniku autor... po prostu uważa, że tak jest. Omijać szerokim łukiem.

To nawet nie jest książka do dyskusji - to są po prostu bzdury i to niczym niepoparte. Autor dochodzi do absurdu w którym wymyśla sobie dialog z historykiem, żeby go następnie "zaorać" albo pisze, że przed nim leży 5 monografii opisujących armie radziecką ale żadna z nich nie jest prawidłowa. Zapytacie, na jakiej podstawie takie wnioski. Otóż drogi czytelniku autor... po...

Jako książka do czytania dałbym 6/10 ale jako dziełu historycznemu daję 9/10. Bardzo dokładna i kompleksowa książka ale jednocześnie bardzo trudna lektura.

Jako książka do czytania dałbym 6/10 ale jako dziełu historycznemu daję 9/10. Bardzo dokładna i kompleksowa książka ale jednocześnie bardzo trudna lektura.

Nie dajcie się oszukać opisowi. Ta książka jest przeznaczona dla specjalistów.

Nie dajcie się oszukać opisowi. Ta książka jest przeznaczona dla specjalistów.

Szczerze powiedziawszy, 10/10 jeżeli chodzi o wydane ilustracje. Książka jest piękna, albumowa, ogląda się ją z przyjemnością i widać, że autor ma niewiarygodną wyobraźnie i talent - potrafi zawiłe, średnio zrozumiałe opisy L:ovecrafta przekuć na prawdziwą ucztę dla oczu.

Niestety 6/10 za samo opowiadanie, moim zdaniem jedno z najbardziej przegadanych, przeopisywanych i przereklamowanych opowiadań Lovecrafta. Czyta się je jak po grudzie i trzeba trzymać uwagę na wodzy bowiem jedna chwila rozproszenia i tracimy wątek.

Szczerze powiedziawszy, 10/10 jeżeli chodzi o wydane ilustracje. Książka jest piękna, albumowa, ogląda się ją z przyjemnością i widać, że autor ma niewiarygodną wyobraźnie i talent - potrafi zawiłe, średnio zrozumiałe opisy L:ovecrafta przekuć na prawdziwą ucztę dla oczu.

Niestety 6/10 za samo opowiadanie, moim zdaniem jedno z najbardziej przegadanych, przeopisywanych i...

Chciałbym aby każde opowiadanie było wydane w ten sposób. Warto mieć chociażby dla przepięknych ilustracji.

Chciałbym aby każde opowiadanie było wydane w ten sposób. Warto mieć chociażby dla przepięknych ilustracji.

To chyba jedna z tych książek której nie należy oceniać w żadnej skali. Należy ją czytać, studiować i rozmyślać na temat tego co się właśnie przeczytało, na pewno jeszcze do niej wrócę. Już nie w całości ale w fragmentach.

To chyba jedna z tych książek której nie należy oceniać w żadnej skali. Należy ją czytać, studiować i rozmyślać na temat tego co się właśnie przeczytało, na pewno jeszcze do niej wrócę. Już nie w całości ale w fragmentach.

Tak właśnie powinna wyglądać książka o tematyce mafii. Nie ma tutaj modnej teraz groteski, niepotrzebnej wulgarności czy przerysowanej brutalności. Czyta się to dobrze, losy postaci śledzi się z zapartym tchem i co najważniejsze każdy rozpoczęty w książce wątek ma satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Tak właśnie powinna wyglądać książka o tematyce mafii. Nie ma tutaj modnej teraz groteski, niepotrzebnej wulgarności czy przerysowanej brutalności. Czyta się to dobrze, losy postaci śledzi się z zapartym tchem i co najważniejsze każdy rozpoczęty w książce wątek ma satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Gdyby w ten sposób były pisane/rysowane biografie to czytałoby się je z przyjemnością i znałoby się każdą sławną postać. Polecam serdecznie, świetnie się to czyta, piękna kreska i przede wszystkim ciekawa "postać" głównego bohatera.

Ogromny plus za streszczenie najważniejszych książek Kafki.

Gdyby w ten sposób były pisane/rysowane biografie to czytałoby się je z przyjemnością i znałoby się każdą sławną postać. Polecam serdecznie, świetnie się to czyta, piękna kreska i przede wszystkim ciekawa "postać" głównego bohatera.

Ogromny plus za streszczenie najważniejszych książek Kafki.

Tak naprawdę największym problemem tej książki jest to... że jest zupełnie niepotrzebna. Tak naprawdę Królestwo można zmieścić w dwóch - trzech rozdziałach, tymczasem tutaj jest to rozwleczone niemożliwie na całą książkę. Kilka razy łapałem się na wrażeniu, że od 20 stron czytam to samo zdanie w kółko. Tak jakby autor chciał ponownie złapać pewną "rytmikę" z Króla ale stracił gdzieś talent do niej. Ogólnie... niestety nie polecam. Lepiej pozostać przy części pierwszej a drugą dopowiedzieć sobie w głowie.

Tak naprawdę największym problemem tej książki jest to... że jest zupełnie niepotrzebna. Tak naprawdę Królestwo można zmieścić w dwóch - trzech rozdziałach, tymczasem tutaj jest to rozwleczone niemożliwie na całą książkę. Kilka razy łapałem się na wrażeniu, że od 20 stron czytam to samo zdanie w kółko. Tak jakby autor chciał ponownie złapać pewną "rytmikę" z Króla...

Mam wrażenie, że problemem tej książki jest jej rozległy temat. Autor podjął się wyzwania streszczenia Wielkiej Wojny w zakresie militarnym i społecznym w 600 stronach. Jak wyszło? Nieźle, dobrze nawet jednak podstawy programowej z tego nie będzie. Problemem jest niejako "tempo" książki, która niczym program historii w szkołach, leci do przodu nie czekając za czytelnikiem i jego zainteresowaniami, byle tylko zaliczyć wszystkie fronty i zagadnienia. Mam wrażenie, że czytelnik nie zaznajomiony wcześniej z tematem, który zapozna się z książką będzie miał wiedzę bardzo ogólną i ulotną. Czytelnik, zaś który wie co nieco o Wielkiej Wojnie nie dowie się raczej niczego nowego a wiele tematów, które autor zaczyna i porzuca wywoła u niego poczucie zawodu. Z drugiej całkowicie strony nie ma obecnie lepszej, polskiej, monografii na temat I wojny światowej a poza tym jest to kawał porządnie napisanej lektury, którą czyta się faktycznie dobrze. Stąd w mojej ocenie książka jest "jedynie" dobra.

Mam wrażenie, że problemem tej książki jest jej rozległy temat. Autor podjął się wyzwania streszczenia Wielkiej Wojny w zakresie militarnym i społecznym w 600 stronach. Jak wyszło? Nieźle, dobrze nawet jednak podstawy programowej z tego nie będzie. Problemem jest niejako "tempo" książki, która niczym program historii w szkołach, leci do przodu nie czekając za czytelnikiem i...

Świat, który autor "Metro 2033" stworzył na ponad 300 kilometrach linii metra, Biedrzycki próbuję upchnąć w 29 kilometrach. W efekcie otrzymujemy niemal plagiat, z średnią fabułą, koślawym i nierealnym światem oraz niezbyt zgrabną narracją. Bardziej przypomina to fanfic z świata Metro. Ogólnie nie polecam, lepiej chwycić za rosyjski oryginał.

Świat, który autor "Metro 2033" stworzył na ponad 300 kilometrach linii metra, Biedrzycki próbuję upchnąć w 29 kilometrach. W efekcie otrzymujemy niemal plagiat, z średnią fabułą, koślawym i nierealnym światem oraz niezbyt zgrabną narracją. Bardziej przypomina to fanfic z świata Metro. Ogólnie nie polecam, lepiej chwycić za rosyjski oryginał.

Opis tej książki wprowadza potwornie w błąd, to nie jest opowieść post-apokaliptyczna, to jest fantastyka pełną gębą. Książka mam wrażenie była pisana nie przez Kinga a przez dwie osoby. Jedna z nich postanowiła zrobić dobrą powieść o apokalipsie, wirusie, rozpadzie społeczeństwa, zarysować realnych i wiarygodnych bohaterów. Druga zaś napisać mglistą i mierną opowieść w walce dobra ze złem, przeładowaną mistycyzmem religijnym, wątpliwymi wyborami postaci i kliszami jak z książek Conana. Niestety im dalej w stronice tym bardziej ta druga osoba dominowała tę pierwszą. Książka gdzieś w połowie porzuca całkowicie wirus. Chcesz się dowiedzieć czytelniku co było motorem napędowym wydarzeń? Jak wirus się wydostał? Dlaczego był stworzony? Jak wygląda przyszłość rasy ludzkiej? Bardzo mi przykro, masz opowieść o walce popleczników Szatana z poplecznikami Boga. Jedni prowadzeni przez bardzo dobrą postać Randalla Flagga, drudzy przez irytującą matkę Abigail, którą chciałoby się spoliczkować przez stronicę żeby wzięła się w garść i pomogła w walce zamiast szukać Boga po lasach. Jeżeli przetrwałeś kolejne 500 stron tych fantastycznych bzdur, gdzie samozwańczy prorok wysyła rząd podnoszącego się społeczeństwa na pielgrzymkę bez wody i jedzenie w siedzibę zła a kolejne postaci prowadzą nic nie warte dialogi, które dotyczą tego samego tematu po raz enty otrzymasz zakończenie z serii dei ex machina. Oto wielka kula świecącej energii spada na bombę atomową przywiezioną do miasta złego. Poważnie. To jest zakończenie epickiej opowieści o starciu dobra ze złem. Kula energii. A potem jeszcze czeka czytelnika 100 zupełnie niepotrzebnych stron o powrocie głównego bohatera do zdrowia. 8/10 za część z plagą i 2/10 za część drugą oraz trzecią tej książki. Ostatecznie książka średnia.

Opis tej książki wprowadza potwornie w błąd, to nie jest opowieść post-apokaliptyczna, to jest fantastyka pełną gębą. Książka mam wrażenie była pisana nie przez Kinga a przez dwie osoby. Jedna z nich postanowiła zrobić dobrą powieść o apokalipsie, wirusie, rozpadzie społeczeństwa, zarysować realnych i wiarygodnych bohaterów. Druga zaś napisać mglistą i mierną opowieść w...

Świetna narracja i naprawdę lekkie pióro autora sprawia, że czyta się to niezwykle dobrze. Jednak mam wrażenie, że książka miała przekazywać uniwersalne myśli, które jednak nie przetrwały próby czasu i zostały XX wieku. Osobiście, nie rozumiem zachwytów i nazywania tej książki arcydziełem. Zmęczyła mnie.

Świetna narracja i naprawdę lekkie pióro autora sprawia, że czyta się to niezwykle dobrze. Jednak mam wrażenie, że książka miała przekazywać uniwersalne myśli, które jednak nie przetrwały próby czasu i zostały XX wieku. Osobiście, nie rozumiem zachwytów i nazywania tej książki arcydziełem. Zmęczyła mnie.

Ciężko napisać o tej książce coś, co już nie zostało powiedziane. Jedna z pozycji, która powinna być każdemu znana. Absolutna klasyka literatury i ojciec wszystkich antyutopii. Świetnie napisana z językiem, który nie zestarzał się ani trochę.

Ciężko napisać o tej książce coś, co już nie zostało powiedziane. Jedna z pozycji, która powinna być każdemu znana. Absolutna klasyka literatury i ojciec wszystkich antyutopii. Świetnie napisana z językiem, który nie zestarzał się ani trochę.

Ciężko mi cokolwiek powiedzieć o tej książce. Mimo ciężkiej tematyki, nie wzbudziła we mnie żadnej emocji, i to chyba najgorsze co można powiedzieć o takiej powieści.

Ciężko mi cokolwiek powiedzieć o tej książce. Mimo ciężkiej tematyki, nie wzbudziła we mnie żadnej emocji, i to chyba najgorsze co można powiedzieć o takiej powieści.

Jak dla mnie najlepsza z serii Legendarz. Pamiętam, że kiedy czytałem bestariusz z tej serii, to miałem wrażenie, że temat potraktowany jest potwornie pobieżnie, byle tylko upchnąć jak najwięcej różnych stworzeń w jednej książce. W "Świętych i biesach" tymczasem takiego wrażenia nie ma. Każda postać świętego czy diabła ma przynajmniej jedną legendę z sobą związaną, każda legenda prowadzi do innej opowieści a ta do innej bajdy. Ciężko mi powiedzieć czy jakaś inna książka pozwala na tak dokładne wejrzenie w ludowe opowieści o cudach i diabłach.

Na słowa uznania zasługuje też wydanie na grubym papierze oraz ilustracje, które są po prostu cudowne. Polecam każdemu.

Jak dla mnie najlepsza z serii Legendarz. Pamiętam, że kiedy czytałem bestariusz z tej serii, to miałem wrażenie, że temat potraktowany jest potwornie pobieżnie, byle tylko upchnąć jak najwięcej różnych stworzeń w jednej książce. W "Świętych i biesach" tymczasem takiego wrażenia nie ma. Każda postać świętego czy diabła ma przynajmniej jedną legendę z sobą związaną, każda...

Ot, takie czytadło. Merytorycznie nie można powiedzieć o tej książce nic złego bo i artykuły są poprawne, i nazwiska autorów znane. Z drugiej strony osoby, które wiedzą co nieco o historii nie nauczą się niczego nowego. Książka zasadniczo skierowana do laika, napisana prostym ale ciekawym językiem. Mocno fabularyzowana. Ciężko polecić ale poczytać można.

Ot, takie czytadło. Merytorycznie nie można powiedzieć o tej książce nic złego bo i artykuły są poprawne, i nazwiska autorów znane. Z drugiej strony osoby, które wiedzą co nieco o historii nie nauczą się niczego nowego. Książka zasadniczo skierowana do laika, napisana prostym ale ciekawym językiem. Mocno fabularyzowana. Ciężko polecić ale poczytać można.

Dość nierówny ale bardzo ważny, szczególnie dla gracza, podręcznik. Druga, po Detroid, obowiązkowa pozycja dla każdego fana Neuroshimy. W końcu gdzie indziej znajdziesz zasady wyciągania sprzętu z maszyn molocha, i pochodzenie z jazzowego miasta mutantów?

Dość nierówny ale bardzo ważny, szczególnie dla gracza, podręcznik. Druga, po Detroid, obowiązkowa pozycja dla każdego fana Neuroshimy. W końcu gdzie indziej znajdziesz zasady wyciągania sprzętu z maszyn molocha, i pochodzenie z jazzowego miasta mutantów?

Szczerze powiedziawszy dość średni scenariusz. Dużo strzelania, biegania bez celu i walki. Zupełnie nie w moim stylu, jednakże wiem, że są drużyny, które to lubią. Dla mnie osobiście bardziej podstawa do dalszych modyfikacji niż gotowy skrypt. Duży plus za dodanie pochodzenia z Sharrash, to zawsze miłe urozmaicenie rozgrywki.

Szczerze powiedziawszy dość średni scenariusz. Dużo strzelania, biegania bez celu i walki. Zupełnie nie w moim stylu, jednakże wiem, że są drużyny, które to lubią. Dla mnie osobiście bardziej podstawa do dalszych modyfikacji niż gotowy skrypt. Duży plus za dodanie pochodzenia z Sharrash, to zawsze miłe urozmaicenie rozgrywki.

Jeden z najlepszych dodatków wypuszczonych do Neuroshimy. Detroid można wręcz traktować jak osobną fabularnie grę, połączoną z oryginałem jedynie mechaniką. Masa nowej fabuły, postaci, świata, NPC i pomysłów na całe kampanie. Warto posiadać.

Jeden z najlepszych dodatków wypuszczonych do Neuroshimy. Detroid można wręcz traktować jak osobną fabularnie grę, połączoną z oryginałem jedynie mechaniką. Masa nowej fabuły, postaci, świata, NPC i pomysłów na całe kampanie. Warto posiadać.