Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W nowy rok wszedłem z przytupem. Najpierw przez przypadek wpadł mi na Netflixie serial Modyfikowany Węgiel a potem zachęcony kupiłem książkę. Mimo, iż kolejność była błędna zabawa była przednia. Cała koncepcja świata jest dla mnie rewelacyjna, możliwość posiadania wielu ciał bardzo kusząca a wszystko okraszone nutką dobrego kryminału. Smakowało mi te danie. Polecam.

W nowy rok wszedłem z przytupem. Najpierw przez przypadek wpadł mi na Netflixie serial Modyfikowany Węgiel a potem zachęcony kupiłem książkę. Mimo, iż kolejność była błędna zabawa była przednia. Cała koncepcja świata jest dla mnie rewelacyjna, możliwość posiadania wielu ciał bardzo kusząca a wszystko okraszone nutką dobrego kryminału. Smakowało mi te danie. Polecam.

Po książkę sięgnąłem w ramach wspomnień z młodości. Pamiętam, że kiedyś robiła na mnie większe wrażenie. Teraz dla mnie to jest zbiór niełączących się opowiadać o tym sympatycznym pilocie. Książka dobra ale już czytałem lepsze opowieści Lema.

Po książkę sięgnąłem w ramach wspomnień z młodości. Pamiętam, że kiedyś robiła na mnie większe wrażenie. Teraz dla mnie to jest zbiór niełączących się opowiadać o tym sympatycznym pilocie. Książka dobra ale już czytałem lepsze opowieści Lema.

Najsłabsza książka którą przeczytałam w tym roku.5 razy rzucałem ją w kąt, nie dało rady jej czytać.Bardzo dużo nudnych fragmentów, poczynania głównego bohatera irracjonalne,niby wielki chłop i strategos a ulegał wszystkim, brak puenty. Wprowadzony nowy język, tylko mnie zniechecał, brak jakiego kolwiek słowniczka.Nie rozumiem fenomenu tej książki.Dla mnie strata czasu.

Najsłabsza książka którą przeczytałam w tym roku.5 razy rzucałem ją w kąt, nie dało rady jej czytać.Bardzo dużo nudnych fragmentów, poczynania głównego bohatera irracjonalne,niby wielki chłop i strategos a ulegał wszystkim, brak puenty. Wprowadzony nowy język, tylko mnie zniechecał, brak jakiego kolwiek słowniczka.Nie rozumiem fenomenu tej książki.Dla mnie strata czasu.

Za Mesjasza Diuny zabrałem się od razu po Diunie...i chyba był to błąd. Powinienem poczekać, ochłonąć, dać zatęsknić za Usulem a tak, niestety jestem troszkę zawiedziony. Ale może od początku, po pierwsze czytałem Mesjasza przełożonego przez Jerzego Łozińskiego a tam całkowicie nowy język, czułem się jak dziecko we mgle i na nowo musiałem uczyć się nowego języka i tak np. Fremeni to Wolanie, filtrfrak to destylozon a czerw pustyni to teraz piaskal. Poza tym w części tej jest bardzo mało akcji, w przeważającej części są to filozoficzne dialogi i finezyjne gry słowne. Cały czas zmierzamy ku katastrofie, prawie od pierwszych stron zmierzamy ku śmierci głównego bohatera i nic nie możemy na to poradzić. Książka jest przez to przewidywalna ale potrafi trzymać w napięciu. Po przeczytaniu tej pozycji wiem jedno, robię sobie przerwę z Diuną. Z drugiej strony ciekawe jak wygląda życie bez Muad'diba?
Dziś przez tą książkę nie mogłem spać, nie dawała mi spokoju koncepcja i zamysł Herberta uśmiercenia Paula Artydy. Być może to, że jestem młodym ojcem ma na to wpływ ale, no kto popełnia samobójstwo rytualne będąc cesarzem i zostawszy świeżo upieczonym ojcem dwojga wspaniałych istnień? Niestety, ale bardziej absurdalnego i słabego zakończenia książki to ja nie widziałem. Jestem zbulwersowany.

Za Mesjasza Diuny zabrałem się od razu po Diunie...i chyba był to błąd. Powinienem poczekać, ochłonąć, dać zatęsknić za Usulem a tak, niestety jestem troszkę zawiedziony. Ale może od początku, po pierwsze czytałem Mesjasza przełożonego przez Jerzego Łozińskiego a tam całkowicie nowy język, czułem się jak dziecko we mgle i na nowo musiałem uczyć się nowego języka i tak np....

Nieopatrznie nie rozprawiłem się z tą pozycją przeczytaną jeszcze w 2018r. A więc nadrabiam zaległości i już spieszę wyjaśnić, że mimo iż dłużyła mi się, mimo iż rzucałem ją w kąt na jakiś czas to jednak warto było. Szczególnie sam koniec książki i koncepcja podróży w czasie i przestrzeni szczególnie przypadła mi do gustu. Gdybym sam potrafił tylko wystarczająco mocno skupiając się przenosić w czasie, gdzie bym się przeniósł? Zawsze średniowiecze mnie mocno pociągało.

Nieopatrznie nie rozprawiłem się z tą pozycją przeczytaną jeszcze w 2018r. A więc nadrabiam zaległości i już spieszę wyjaśnić, że mimo iż dłużyła mi się, mimo iż rzucałem ją w kąt na jakiś czas to jednak warto było. Szczególnie sam koniec książki i koncepcja podróży w czasie i przestrzeni szczególnie przypadła mi do gustu. Gdybym sam potrafił tylko wystarczająco mocno...

Doskonałe zamknięcie roku 2018r. Świetna kolejna część przygód ze świata Asimowa, wspaniały świat w który chciałem się ciągle zagłębiać. Pierwszy raz zakończenie skończyło się innym efektem niż przypuszczałem. Daje dużo do myślenia. Polecam, doskonałe S-F.

Doskonałe zamknięcie roku 2018r. Świetna kolejna część przygód ze świata Asimowa, wspaniały świat w który chciałem się ciągle zagłębiać. Pierwszy raz zakończenie skończyło się innym efektem niż przypuszczałem. Daje dużo do myślenia. Polecam, doskonałe S-F.

Pierwszy raz z Diuną spotkałem się 20 lat temu, urzekła mnie wtedy ta przygoda. Potem grałem namiętnie w grę Diuna2, która również zostawiła swoje piętno i uwielbienie do planety Arrakis. Teraz jako już dojrzały czytelnik jeszcze raz sięgnąłem do tej pozycji i wrażenie jakie ona zrobiła na mnie było większe niż to pamiętane z przeszłości. Jest to wybitna książka, niespotykana przygoda pełna napięć, zdrad, mistycyzmu i krwi. Jest to top science fiction, pozycja obowiązkowa dla każdego fana tego gatunku. Ta książka nigdy się nie zestarzeje. Polecam.

Pierwszy raz z Diuną spotkałem się 20 lat temu, urzekła mnie wtedy ta przygoda. Potem grałem namiętnie w grę Diuna2, która również zostawiła swoje piętno i uwielbienie do planety Arrakis. Teraz jako już dojrzały czytelnik jeszcze raz sięgnąłem do tej pozycji i wrażenie jakie ona zrobiła na mnie było większe niż to pamiętane z przeszłości. Jest to wybitna książka,...