Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to świetna książka, trzymająca w napięciu i momentami zaskakująca. W miarę czytania wszystkie elementy opowieści zaczynają do siebie pasować i tworzyć spójną historię. Autor zbudował świetny portret psychologiczny głównej bohaterki - Sophie. Na naszych oczach przeobraża się ona z niezależnej i silnej kobiety sukcesu w osobę niezrównoważoną, zagubioną i obłąkaną. Książka ukazuje niezwykłe stadium ludzkiej psychiki.

Dotychczas francuska literatura do mnie nie przemawiała, dzięki tej pozycji powoli zaczynam zmieniać zdanie.

Jest to świetna książka, trzymająca w napięciu i momentami zaskakująca. W miarę czytania wszystkie elementy opowieści zaczynają do siebie pasować i tworzyć spójną historię. Autor zbudował świetny portret psychologiczny głównej bohaterki - Sophie. Na naszych oczach przeobraża się ona z niezależnej i silnej kobiety sukcesu w osobę niezrównoważoną, zagubioną i obłąkaną....

Już dawno nie spotkałam się z tak wstrętną, fałszywą i odpychającą główną postacią w książce, o osobowości płaskiej jak naleśnik - panią Agathą Raisin. Autorka zraziła mnie do niej już od pierwszych stron, po czym moje zainteresowanie powieścią spadało szybko po równi pochyłej w dół.

Gdyby chociaż książka odznaczała się zawiłym wątkiem kryminalnym, wciągającą intrygą, czy choćby śladowymi ilościami kunsztu literackiego, to byłabym w stanie przymknąć oko na głupotę głównej bohaterki i jej fanaberie. Tymczasem cała historia była jakaś nijaka.
Zniechęcały mnie jeszcze na dokładkę opisy pisarki i mnogość podawanych nazw własnych: ulic, miejscowości, stacji kolejowych i tym podobnych. Ciężko czytało się taki zlepek nazw, gdy pisarka opisała którędy i gdzie udaje się pani Raisin.

Plusy? Książka jest w miarę cienka i szybko można przez nią przebrnąć.

Już dawno nie spotkałam się z tak wstrętną, fałszywą i odpychającą główną postacią w książce, o osobowości płaskiej jak naleśnik - panią Agathą Raisin. Autorka zraziła mnie do niej już od pierwszych stron, po czym moje zainteresowanie powieścią spadało szybko po równi pochyłej w dół.

Gdyby chociaż książka odznaczała się zawiłym wątkiem kryminalnym, wciągającą intrygą, czy...

Książki Agathy Christie zawsze wysoko plasowały się w opinii czytelników i z tego też względu postanowiłam w końcu sama sięgnąć po jeden z jej kryminałów i przekonać się, czy i również mnie zauroczy.

Książkę czytało się szybko i lekko. Podczas czytania zastanawiałam się czy jestem w stanie sama trafnie odgadnąć rozwiązanie zagadki. Ale w związku z tym, że niewiele dowiadujemy się od autorki na temat naszych bohaterów (książka ma zaledwie 150 stron), ciężko samemu cokolwiek wytypować. Jest to dobra, przyjemna lektura dla zabicia czasu, ale nie czuję się porwana przez panią Agathę Christie i nie wiem, czy jeszcze sięgnę po jej kryminały.

Książki Agathy Christie zawsze wysoko plasowały się w opinii czytelników i z tego też względu postanowiłam w końcu sama sięgnąć po jeden z jej kryminałów i przekonać się, czy i również mnie zauroczy.

Książkę czytało się szybko i lekko. Podczas czytania zastanawiałam się czy jestem w stanie sama trafnie odgadnąć rozwiązanie zagadki. Ale w związku z tym, że niewiele...

Myślałam, że dużo czasu upłynie, zanim znów sięgnę po Agathę Christie. Gdyby nie to, że na prośbę mamy przyniosłam z biblioteki jej książki do domu, to nie wpadłyby mi w ręce.

"Samotny Dom" oceniam dość przeciętnie. Hercules Poirot nie przypadł mi do gustu. Sama zagadka może i ciekawa, ale podana czytelnikowi w mało intrygujący sposób. Czytając odliczałam strony pozostałe do końca, z myślą o kolejnej książce, która czeka na mnie w kolejce do przeczytania.

Myślałam, że dużo czasu upłynie, zanim znów sięgnę po Agathę Christie. Gdyby nie to, że na prośbę mamy przyniosłam z biblioteki jej książki do domu, to nie wpadłyby mi w ręce.

"Samotny Dom" oceniam dość przeciętnie. Hercules Poirot nie przypadł mi do gustu. Sama zagadka może i ciekawa, ale podana czytelnikowi w mało intrygujący sposób. Czytając odliczałam strony pozostałe...

Książka od pierwszych stron wciąga i trzyma w napięciu. Jednak pomimo udanego wątku kryminalnego, brak rozwinięcia rozpoczętego wątku romantycznego głównego bohatera spowodował pewien niedosyt. Natomiast zakończenie książki wzmaga jedynie chęć sięgnięcia po kolejny tom.

Książka od pierwszych stron wciąga i trzyma w napięciu. Jednak pomimo udanego wątku kryminalnego, brak rozwinięcia rozpoczętego wątku romantycznego głównego bohatera spowodował pewien niedosyt. Natomiast zakończenie książki wzmaga jedynie chęć sięgnięcia po kolejny tom.

Jest to książka, od której ciężko się oderwać; ja pochłonęłam ją niemalże jednym tchem. Pomimo, iż nie czytałam pierwszego tomu, nie miałam problemu z odbiorem książki. I choć wolałabym, aby autorka bardziej skupiła się na opisie samobójstw, niż na rozwiązywaniu zagadki, muszę przyznać, iż jest to kawał solidnej literatury.

Jest to książka, od której ciężko się oderwać; ja pochłonęłam ją niemalże jednym tchem. Pomimo, iż nie czytałam pierwszego tomu, nie miałam problemu z odbiorem książki. I choć wolałabym, aby autorka bardziej skupiła się na opisie samobójstw, niż na rozwiązywaniu zagadki, muszę przyznać, iż jest to kawał solidnej literatury.

Długo męczyłam tę książkę. Początek zapowiadał się całkiem obiecująco, niestety w miarę czytania mój zapał nikł. Z dosyć intrygującej historii książka przerodziła się w quasi filozoficzny bełkot. Bohaterowie starają się za wszelką cenę rozwiązać zagadkę sprzed wieków, która tak nawiasem mówiąc nie wydawała mi się wcale tak interesująca. Bardziej skupiałam się na przeżyciach bohaterów i ich wzajemnych relacjach, niż na odkryciu tajemnicy i myślę, że autorka też była powinna tak zrobić. Próbowała wykreować powieść na styl Dana Browna, a powstał jeszcze większy nonsens, niż sam Dan Brown byłby w stanie stworzyć. Bohaterowie z różnych warstw społecznych, którzy w sposób swobodny rozmawiają między sobą w sposób dobitnie drobiazgowy o dziejach ludzkości i nie tylko?! Jakieś niesamowite nagromadzenie ludzi renesansu, którzy znają się na sztuce, poezji, historii... Przykro mi, nie kupuję tego. Fabuła mocno naciągana, już nie mówiąc o tym, że tekst był mało przejrzysty i zrozumiały dla czytelnika w miejscach wywodów filozoficznych autorki. Elementy sensacyjne też nie wprowadzały dreszczyku emocji. Miało być ciekawie i intrygująco - niestety wyszło jak wyszło.

W bibliotece książka ta przyciągnęła moją uwagę ze względu na nietuzinkową zawartość,jaką były dołączone do niej tajemnicze karty. Koniec końców - nawet do nich nie zajrzałam i po skończonej już lekturze niespecjalnie ciekawi mnie, co w nich się znajduje.

Długo męczyłam tę książkę. Początek zapowiadał się całkiem obiecująco, niestety w miarę czytania mój zapał nikł. Z dosyć intrygującej historii książka przerodziła się w quasi filozoficzny bełkot. Bohaterowie starają się za wszelką cenę rozwiązać zagadkę sprzed wieków, która tak nawiasem mówiąc nie wydawała mi się wcale tak interesująca. Bardziej skupiałam się na przeżyciach...

Na samym początku czytania zraziłam się językiem, którym posługiwała się autorka. Wydawał mi się momentami zbyt wulgarny i wyuzdany. Jednakże ze względu na prowadzenie narracji w pierwszej osobie oraz na wątpliwą reputację głównej bohaterki jest to język którego należałoby się spodziewać. Nie mniej jednak - język raził.

Nie mam większych zastrzeżeń co do splotu zdarzeń, ale nie ulega wątpliwości że można było je przedstawić bardziej atrakcyjnie czytelnikowi. Powieść dłużyła mi się niemiłosiernie i musiałam się zmuszać, aby ją dokończyć. Autorce nie udało się wprowadzić mnie w klimat opisanych zdarzeń. Nie czułam napięcia podczas czytania, a los bohaterów był mi całkowicie obojętny.

Na samym początku czytania zraziłam się językiem, którym posługiwała się autorka. Wydawał mi się momentami zbyt wulgarny i wyuzdany. Jednakże ze względu na prowadzenie narracji w pierwszej osobie oraz na wątpliwą reputację głównej bohaterki jest to język którego należałoby się spodziewać. Nie mniej jednak - język raził.

Nie mam większych zastrzeżeń co do splotu zdarzeń,...

Zazwyczaj nie sięgam po ten rodzaj literatury, jednak historia zawarta w tej książce mnie wciągnęła. Autor idealnie zbudował napięcie i otoczył powieść aurą tajemniczości. Do końca też nie wiedziałam, komu mam przypiąć łatkę czarnego charakteru, co sprawiło że powieść czytało się z tym większym zapałem.

Zazwyczaj nie sięgam po ten rodzaj literatury, jednak historia zawarta w tej książce mnie wciągnęła. Autor idealnie zbudował napięcie i otoczył powieść aurą tajemniczości. Do końca też nie wiedziałam, komu mam przypiąć łatkę czarnego charakteru, co sprawiło że powieść czytało się z tym większym zapałem.

Fabuła chaotyczna, a zakończenie nie zwala z nóg.

Fabuła chaotyczna, a zakończenie nie zwala z nóg.