Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osiem gwiazdek za fenomenalne poczucie humoru.
Brakowało mi takiej, traktującej o ważnych kwestiach w lekki,ale nie spłycający tematu, sposób.

Osiem gwiazdek za fenomenalne poczucie humoru.
Brakowało mi takiej, traktującej o ważnych kwestiach w lekki,ale nie spłycający tematu, sposób.

Czasami trudno się połapać, w jakim punkcie płaszczyźny czasowej rozgrywają się wydarzenia, o których akurat mowa. Niemniej jednak autorka stworzyła pewien specyficzny klimat, który sprawia, że nie jest to książka, jakich wiele. We mnie pozostawiła wrażenie chaosu, myślę, że powinnam do niej wrócić i być może przeczytać w oryginale.

Czasami trudno się połapać, w jakim punkcie płaszczyźny czasowej rozgrywają się wydarzenia, o których akurat mowa. Niemniej jednak autorka stworzyła pewien specyficzny klimat, który sprawia, że nie jest to książka, jakich wiele. We mnie pozostawiła wrażenie chaosu, myślę, że powinnam do niej wrócić i być może przeczytać w oryginale.

Dwukrotnie myślałam, że odłożę tę książkę. Gdyby nie to, że nie miałam pod ręką innych, możliwe, że tak by się stało. Dobrnęłam do końca (środkowa część była chyba najnudniejsza) i moja ocena to 6 że względu na kilka cytatów, które w mojej obecnej sytuacji były trafne, pomogły mi podjąć pewne decyzje. Gdyby nie one, pewnie stanęłoby na 5 gwiazdkach. Nie szaleję za Coelho i z pewnością nie jest to jedna z najlepszych jego książek, dlatego też nie poleciłabym jej od tak. Są w niej momenty, które sprawiły, że pomyślałam "Co za bełkot", jest trochę myśli, które wydają mi się niejasne pod kątem przekazu-nie tyle wieloznaczne, co niejasne. Forma ciekawa (punkt widzenia różnych osób znających bohaterkę,przedstawiony w formie relacji tych osób i z różnych perspektyw czasowych), jednak chyba niezbyt dobrze wykorzystana.

Dwukrotnie myślałam, że odłożę tę książkę. Gdyby nie to, że nie miałam pod ręką innych, możliwe, że tak by się stało. Dobrnęłam do końca (środkowa część była chyba najnudniejsza) i moja ocena to 6 że względu na kilka cytatów, które w mojej obecnej sytuacji były trafne, pomogły mi podjąć pewne decyzje. Gdyby nie one, pewnie stanęłoby na 5 gwiazdkach. Nie szaleję za Coelho i...

Jak to stwierdziła moja ciocia, która dała mi tę książkę- lektura do samolotu: niewymagająca skupienia, szybka do przeczytania i przyjemna. O jedzeniu, wbrew tytułowi, niezbyt dużo się mówi. Całkiem niezła, jeśli nie szuka się akurat książki odmieniającej życie, a towarzysza kilkugodzinnej podróży. Dość łatwo pogubić się w tym, kto był kim wśród towarzyszy taksówkarskich podróży, nie daje odczuć, ile czasu upłynęło w życiu bohaterki pomiędzy poszczególnymi epizodami. Znalazłam kilka sympatycznych cytatów, książka generalnie wzbudziła we mnie pozytywne odczucia.

Jak to stwierdziła moja ciocia, która dała mi tę książkę- lektura do samolotu: niewymagająca skupienia, szybka do przeczytania i przyjemna. O jedzeniu, wbrew tytułowi, niezbyt dużo się mówi. Całkiem niezła, jeśli nie szuka się akurat książki odmieniającej życie, a towarzysza kilkugodzinnej podróży. Dość łatwo pogubić się w tym, kto był kim wśród towarzyszy taksówkarskich...

7 za całokształt- bowiem są w niej zarówno fragmenty słabe, kiedy wieje nudą, a szczegółów jest zbyt dużo, fragmenty zwyczajnie przyjemne oraz takie, dla których warto po tę książkę sięgnąć i za które Feynman da się lubić najbardziej.

7 za całokształt- bowiem są w niej zarówno fragmenty słabe, kiedy wieje nudą, a szczegółów jest zbyt dużo, fragmenty zwyczajnie przyjemne oraz takie, dla których warto po tę książkę sięgnąć i za które Feynman da się lubić najbardziej.

Ta książka pokazała mi,że wciąż jeszcze istnieją pozycje, które nie pozwalają mi spać w nocy, kiedy chęć kontynuowania lektury wydaje się ważniejsza niż komfort snu. Jednym z zasadniczych elementów, które decydują o tym,że dobrze się ją czyta są bohaterowie. Wiemy o nich na tyle dużo, by czuć z nimi więź, ale nie na tyle dużo, żeby byli całkowicie przewidywalni i pozbawieni duszy. I historia.. zawierająca w sobie chyba tyleż piękna, co bólu. Polecam. Niech ilość stron was nie przeraża! Osobiście przeczytałabym ją nawet gdyby miała ich dwa razy więcej.

Ta książka pokazała mi,że wciąż jeszcze istnieją pozycje, które nie pozwalają mi spać w nocy, kiedy chęć kontynuowania lektury wydaje się ważniejsza niż komfort snu. Jednym z zasadniczych elementów, które decydują o tym,że dobrze się ją czyta są bohaterowie. Wiemy o nich na tyle dużo, by czuć z nimi więź, ale nie na tyle dużo, żeby byli całkowicie przewidywalni i pozbawieni...

Za co 8 gwiazdek? Za wybór tematów, pomysł- choćby na podzielenie książki na części w taki, a nie inny sposób, refleksje, których wydaje się brakować często w dzisiejszej literaturze podróżniczej. Do tego sporo dobrych zdjęć i wspaniale zbudowana narracja.
Przerażające, lecz konieczne- konieczne dostrzeżenie pewnych kwestii i zadanie sobie pytań. Oby na tym się nie skończyło. Poleciłabym tę książkę wszystkim swoim znajomym, którym choć trochę chce się myśleć.

Za co 8 gwiazdek? Za wybór tematów, pomysł- choćby na podzielenie książki na części w taki, a nie inny sposób, refleksje, których wydaje się brakować często w dzisiejszej literaturze podróżniczej. Do tego sporo dobrych zdjęć i wspaniale zbudowana narracja.
Przerażające, lecz konieczne- konieczne dostrzeżenie pewnych kwestii i zadanie sobie pytań. Oby na tym się nie...

Wahając się między oceną 6 i 7, ostatecznie wybrałam tę drugą, głównie ze względu na to,że komuś, kto nigdy (jeszcze) Angkoru nie zobaczył, pozwala na wyobrażenie sobie atmosfery jaką można w nim (a właściwie w niektórych jego miejscach przy odrobinie szczęścia i odwiedzinach poza sezonem) odnaleźć. Wszystko dopełniają zdjęcia, choćby dla nich warto po tę książkę sięgnąć. Zdjęcia, na których widać niektóre obiekty w stanie sprzed lat albo zwyczajnie bez ludzi pchających się przed obiektyw.
Informacji historycznych nie ma w niej zbyt wiele, a szkoda, bo wplecione w narrację Pałkiewicza byłyby łatwiej przyswajalne. Nadal jednak "Angkor" pozostaje niezłą opcją dla mniej wymagających i może pomóc w wytyczeniu trasy/planu w razie decyzji o wyjeździe do Kambodży. Polecam jedno i drugie!

Wahając się między oceną 6 i 7, ostatecznie wybrałam tę drugą, głównie ze względu na to,że komuś, kto nigdy (jeszcze) Angkoru nie zobaczył, pozwala na wyobrażenie sobie atmosfery jaką można w nim (a właściwie w niektórych jego miejscach przy odrobinie szczęścia i odwiedzinach poza sezonem) odnaleźć. Wszystko dopełniają zdjęcia, choćby dla nich warto po tę książkę sięgnąć....

Wydaje mi się, że zaletą tej książki jest szczegółowy opis i wytłumaczenie mechanizmów, które sprawiają, że szantaż emocjonalny tak silnie może na nas działać- co jest w nas takiego, że się mu poddajemy. Historie pacjentów obrazują jak liczne mogą być konteksty szantażu i pokazują, że wcale nie trzeba być potulnym jak owieczka i bezsilnym, żeby wpaść w sidła.

Wydaje mi się, że zaletą tej książki jest szczegółowy opis i wytłumaczenie mechanizmów, które sprawiają, że szantaż emocjonalny tak silnie może na nas działać- co jest w nas takiego, że się mu poddajemy. Historie pacjentów obrazują jak liczne mogą być konteksty szantażu i pokazują, że wcale nie trzeba być potulnym jak owieczka i bezsilnym, żeby wpaść w sidła.

Może lepiej byłoby, gdyby to, co napisała autorka, pozostało na jej blogu. Książka bowiem nie zawiera nic specjalnie odkrywczego, a czytanie ponad 200 stron [ choć czyta się szybko], żeby się o tym dowiedzieć, zakrawa na stratę czasu. Jak ktoś ma go w nadmiarze, polecam. Jeśli nie, poszukajcie czegoś innego;]

Może lepiej byłoby, gdyby to, co napisała autorka, pozostało na jej blogu. Książka bowiem nie zawiera nic specjalnie odkrywczego, a czytanie ponad 200 stron [ choć czyta się szybko], żeby się o tym dowiedzieć, zakrawa na stratę czasu. Jak ktoś ma go w nadmiarze, polecam. Jeśli nie, poszukajcie czegoś innego;]

Kupiłam tę książkę z ciekawości, co też za obserwacje i opinie zawiera. Ku mojemu zaskoczeniu te okazały się zbieżne z moimi i to w znaczącym stopniu. Być może zrobiła na mnie dobre wrażenie na zasadzie ' lubimy czytać to, co już wiemy', ale myślę, że nie można odebrać autorowi tego, że ma jakieś pojęcie o świecie i inteligencji też mu nie brakuje. Na dodatek można się pośmiać, a przynajmniej niekiedy uśmiechnąć [ albo chociaż parsknąć śmiechem].

Kupiłam tę książkę z ciekawości, co też za obserwacje i opinie zawiera. Ku mojemu zaskoczeniu te okazały się zbieżne z moimi i to w znaczącym stopniu. Być może zrobiła na mnie dobre wrażenie na zasadzie ' lubimy czytać to, co już wiemy', ale myślę, że nie można odebrać autorowi tego, że ma jakieś pojęcie o świecie i inteligencji też mu nie brakuje. Na dodatek można się...

Rzadko okazuje się, że sięgnęłam po książkę, która pozostawiłaby po sobie wrażenie przewidywalności. Niestety tak stało się z ''Pokutą''. Książka niezła, poruszająca ważkie tematy, jednak czegoś mi w niej brakowało. Zdecydowanie.

Rzadko okazuje się, że sięgnęłam po książkę, która pozostawiłaby po sobie wrażenie przewidywalności. Niestety tak stało się z ''Pokutą''. Książka niezła, poruszająca ważkie tematy, jednak czegoś mi w niej brakowało. Zdecydowanie.

Rzecz nie w tym, że tę książkę się dobrze czyta- choć to też jest prawdą, nie w tym, że porusza temat działalności mafijnej. Gomorra pokazuje też jaki jest udział przedsiębiorców, a nawet zwykłych ludzi w tym, co dzieje się na granicy legalności lub całkiem po drugiej stronie prawa. Zaskakuje, boleśnie atakuje umysł i nie pozwala mu przestać myśleć.I o to chodzi. Przeczytanie jej te parę lat od wydania każe dodatkowo zastanawiać się nad naszą rzeczywistością i szukać odpowiedzi na pytanie ''co się zmieniło/''.

Rzecz nie w tym, że tę książkę się dobrze czyta- choć to też jest prawdą, nie w tym, że porusza temat działalności mafijnej. Gomorra pokazuje też jaki jest udział przedsiębiorców, a nawet zwykłych ludzi w tym, co dzieje się na granicy legalności lub całkiem po drugiej stronie prawa. Zaskakuje, boleśnie atakuje umysł i nie pozwala mu przestać myśleć.I o to chodzi....

Chyba oczekiwałam od tej książki więcej, ale z każdym rozdziałem mniej żałowałam, że dałam jej szansę. Opcja na niezbyt wymagającą, ale też nie ogłupiajacą, lekturę.

Chyba oczekiwałam od tej książki więcej, ale z każdym rozdziałem mniej żałowałam, że dałam jej szansę. Opcja na niezbyt wymagającą, ale też nie ogłupiajacą, lekturę.

Nowele Steinbecka mają w sobie coś takiego, co sprawia, że pozornie niezbyt skomplikowane historie zyskują ogromną moc oddziaływania na czytelnika. Opisy są barwne i sugestywne,a niektóre postaci wydają się być tak bliskie jak rodzina. Podział na strefę zła i dobra jest jasno zarysowany, a przy tym utwory nie tracą swej głębi.

Nowele Steinbecka mają w sobie coś takiego, co sprawia, że pozornie niezbyt skomplikowane historie zyskują ogromną moc oddziaływania na czytelnika. Opisy są barwne i sugestywne,a niektóre postaci wydają się być tak bliskie jak rodzina. Podział na strefę zła i dobra jest jasno zarysowany, a przy tym utwory nie tracą swej głębi.

Napisana inteligentnym językiem,jedna z książek które czyta się bardzo szybko i ze sporą dozą przyjemności.
Dobry wybór kiedy ma się ochotę na lekturę dość lekką, ale niegłupią.

Napisana inteligentnym językiem,jedna z książek które czyta się bardzo szybko i ze sporą dozą przyjemności.
Dobry wybór kiedy ma się ochotę na lekturę dość lekką, ale niegłupią.

Normalnie określilibyśmy taką książkę jako tzw. "czytadło"- czyta się szybko i och ,tak przyjemnie.. Tak, nadal możemy to zrobić, ale wyjątkowo powiedziałabym,że ta cecha jest zaletą. Książka w dużej mierze przypomina te, od których uginają się półki w rewirze literatury kobiecej, do tego stopnia,że zapomina się, że dotyczy nie Europejek, ale mieszkanek kraju tak nieprzychylnego spełnianiu kobiecych zachcianek, jak Arabia Saudyjska. Niewątpliwym plusem jest obecność słowniczka pojęć z tyłu książki i to, że nie jest to kolejna historia bierności. Szczerze powiedziawszy, nie wiedziałam jak ją ocenić. Gdybym potraktowała ją tak, jak traktuję podobne powieści- tyle,że z naszego kręgu kulturowego- otrzymałaby niewysoką ocenę, bo chciałabym, by wymagała ode mnie większego zaangażowania w odkrycie motywacji bohaterów. W "Dziewczynach z Rijadu" dostajemy wszystko pięknie odkryte.

Normalnie określilibyśmy taką książkę jako tzw. "czytadło"- czyta się szybko i och ,tak przyjemnie.. Tak, nadal możemy to zrobić, ale wyjątkowo powiedziałabym,że ta cecha jest zaletą. Książka w dużej mierze przypomina te, od których uginają się półki w rewirze literatury kobiecej, do tego stopnia,że zapomina się, że dotyczy nie Europejek, ale mieszkanek kraju tak...

Napisana przystępnym językiem, choć niektóre fragmenty mogą być delikatnie drażniące, nie uznałabym jej za porywającą lekturę ze względu na to,że porusza zbyt wiele tematów,a żadnego nie wyczerpuje- ciężko byłoby to zrealizować, biorąc pod uwagę objętość książki. Wydaje mi się, że mogłaby być adresowana do osób, które już nieco więcej wiedzą na temat sytuacji- obecnej i przeszłej krajów Bliskiego Wschodu.

Napisana przystępnym językiem, choć niektóre fragmenty mogą być delikatnie drażniące, nie uznałabym jej za porywającą lekturę ze względu na to,że porusza zbyt wiele tematów,a żadnego nie wyczerpuje- ciężko byłoby to zrealizować, biorąc pod uwagę objętość książki. Wydaje mi się, że mogłaby być adresowana do osób, które już nieco więcej wiedzą na temat sytuacji- obecnej i...