Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantastyczny zbiór opowieści. Aż sam mam ochotę zostać piratem. Zbiór naprawdę ciekawych, brudnych i bazujących nieco na starych przekazach opowieści. Pijackie burdy, przeklęte statki, gołe panienki. Wszystko jest. Polecam.

Fantastyczny zbiór opowieści. Aż sam mam ochotę zostać piratem. Zbiór naprawdę ciekawych, brudnych i bazujących nieco na starych przekazach opowieści. Pijackie burdy, przeklęte statki, gołe panienki. Wszystko jest. Polecam.

Super. Jak ogólnie zmęczył mnie ostatnio Dan Brown, to ta książka ponownie rozbudziła moją miłość do niego. Jestem ukontentowany ciekawym ugryzieniem tematu nowych technologii i samą postacią byłego studenta Langdona. Może trochę naciągany wątek Winstona ale nie psuje on odbioru, a jedynie dodaje dodatkowej głębi. Zresztą... Co u Browna nie jest naciągane...?

Super. Jak ogólnie zmęczył mnie ostatnio Dan Brown, to ta książka ponownie rozbudziła moją miłość do niego. Jestem ukontentowany ciekawym ugryzieniem tematu nowych technologii i samą postacią byłego studenta Langdona. Może trochę naciągany wątek Winstona ale nie psuje on odbioru, a jedynie dodaje dodatkowej głębi. Zresztą... Co u Browna nie jest naciągane...?

Nihil novi. Tak jak pierwsze, bodajże dwie części stanowiły mikser w głowie, to tu jest już wtórność. Jakub i Semen wpadają na pomysł albo w tarapaty, które rozwiązują niesztampowo. Fajnie i przyjemnie ale po prostu "do kotleta".

Nihil novi. Tak jak pierwsze, bodajże dwie części stanowiły mikser w głowie, to tu jest już wtórność. Jakub i Semen wpadają na pomysł albo w tarapaty, które rozwiązują niesztampowo. Fajnie i przyjemnie ale po prostu "do kotleta".

No coś tam mówi o bezsensie centralnego planowania. Ale kompletnie nie rozumiem zachwytów.

No coś tam mówi o bezsensie centralnego planowania. Ale kompletnie nie rozumiem zachwytów.

Świetnie poskładana mitologia nordycka. Jest to trudny temat ze względu na swoje rozczłonkowanie w różnych źródłach ale Neil Gaiman podszedł do tematu w sposób iście genialny. Książka nie wieje nudą, jest przyjemna w odbiorze i łatwo pozwala pojąć podwaliny wierzeń plemion germańskich.

Świetnie poskładana mitologia nordycka. Jest to trudny temat ze względu na swoje rozczłonkowanie w różnych źródłach ale Neil Gaiman podszedł do tematu w sposób iście genialny. Książka nie wieje nudą, jest przyjemna w odbiorze i łatwo pozwala pojąć podwaliny wierzeń plemion germańskich.

Najsłabsza część ale wciąż warta przeczytania. Zakończenie nieco na siłę i jakoś trudno przeboleć pewne wydarzenia. Niemniej książka sprawia radochę, podobnie jak poprzednie części. Dla fanów Jakuba Wędrowycza i praskich wampirów, a także osób, które nie żyły w PRL-u pozycja obowiązkowa.

Najsłabsza część ale wciąż warta przeczytania. Zakończenie nieco na siłę i jakoś trudno przeboleć pewne wydarzenia. Niemniej książka sprawia radochę, podobnie jak poprzednie części. Dla fanów Jakuba Wędrowycza i praskich wampirów, a także osób, które nie żyły w PRL-u pozycja obowiązkowa.

Nieco mniej porywająca niż poprzednia część, choć więcej zwrotów akcji. Tak czy siak, Pilipiuk w formie - znany i lubiany za właśnie ten rodzaj humoru, jaki dosłownie wylewa się z książki.

Nieco mniej porywająca niż poprzednia część, choć więcej zwrotów akcji. Tak czy siak, Pilipiuk w formie - znany i lubiany za właśnie ten rodzaj humoru, jaki dosłownie wylewa się z książki.

Piękne wprowadzenie do filozofii. Dla młodych i starych. Warto przeczytać choćby dla sofistów.

Piękne wprowadzenie do filozofii. Dla młodych i starych. Warto przeczytać choćby dla sofistów.

Urocza esencja Oatmeala. Dla fanów pozycja obowiązkowa. Dla kociarzy nieznających Oatmeala również. Pozostali raczej niech do rąk nie biorą bo się srodze zawiodą. Ogólnie w książce znajduje się sama prawda.

Urocza esencja Oatmeala. Dla fanów pozycja obowiązkowa. Dla kociarzy nieznających Oatmeala również. Pozostali raczej niech do rąk nie biorą bo się srodze zawiodą. Ogólnie w książce znajduje się sama prawda.

Luźny zbiór ciekawostek. Do pochłonięcia w dwa wieczory. Ogólnie noc specjalnego, chyba że kogoś naprawdę dogłębnie fascynuje tematyka.

Luźny zbiór ciekawostek. Do pochłonięcia w dwa wieczory. Ogólnie noc specjalnego, chyba że kogoś naprawdę dogłębnie fascynuje tematyka.

Cudownie przedstawione realia PRLu przez pryzmat wampirzego żywota/nieżywota. Czyta się tak przyjemnie, że aż szkoda przestać.

Cudownie przedstawione realia PRLu przez pryzmat wampirzego żywota/nieżywota. Czyta się tak przyjemnie, że aż szkoda przestać.

Książka w nieprawdopodobnie trafny sposób pokazuje jak wygląda relacja czlowiek-kot. Każdy kociarz będzie się czuł jakby to o nim pisał autor (potwierdzam - niewolnik trzech kotów). Książka napisana lekkim i przyjemnym językiem, bardzo wesoła, a wręcz przyprawiająca o głupawy rechot od czasu do czasu. Szczerze polecam tym, co mają koty, tym co myślą o życiu z kotem i tym, co nie mogą pojąć jak można trzymać w domu kota.

Książka w nieprawdopodobnie trafny sposób pokazuje jak wygląda relacja czlowiek-kot. Każdy kociarz będzie się czuł jakby to o nim pisał autor (potwierdzam - niewolnik trzech kotów). Książka napisana lekkim i przyjemnym językiem, bardzo wesoła, a wręcz przyprawiająca o głupawy rechot od czasu do czasu. Szczerze polecam tym, co mają koty, tym co myślą o życiu z kotem i tym,...

Aż żal ściska, że nic więcej Pan Pilipiuk nie napisał o przygodach starego bimbrownika... No ale wszyscy na niego liczymy. A teraz musztardówka w dłoń i toast!

Aż żal ściska, że nic więcej Pan Pilipiuk nie napisał o przygodach starego bimbrownika... No ale wszyscy na niego liczymy. A teraz musztardówka w dłoń i toast!

Niesamowita przygoda. Literatura "nastoletnia" ale trafia do chłopa przed trzydziestką. Samemu chciałoby się wkroczyć i żyć w tym świecie. Autorka ma nieprawdopodobną lekkość pisania. Książka od której naprawdę trudno było się oderwać (jeszcze jedna strona...) i o której się często myślało (ciekawe co u Kamyka i Pożeracza Chmur).

Niesamowita przygoda. Literatura "nastoletnia" ale trafia do chłopa przed trzydziestką. Samemu chciałoby się wkroczyć i żyć w tym świecie. Autorka ma nieprawdopodobną lekkość pisania. Książka od której naprawdę trudno było się oderwać (jeszcze jedna strona...) i o której się często myślało (ciekawe co u Kamyka i Pożeracza Chmur).

Fantastyczny powrót Harry'ego Hole. Po tym jak lekko zwątpiłem w autora po ostatnim dziele, tak teraz jestem zachwycony. Książka trzyma w napięciu i naprawdę trudno się oderwać. Może i Jo lekko przekombinował ale uznaję to za jego naturalny rozwój. Pierwsza książka była naprawdę mocno realistyczna i czuło się jakby mogła się wydarzyć tu i teraz, Czerwone Gardło zahaczało o surrealizm, a tutaj już zbiegi okoliczności są solidnie przesadzone (żeby nie użyć bardziej dosadnych słów). Niemniej jednak przyjemna lektura i kwintesencja tego co niewysoki Norweg i jego wysoki fikcyjny Norweg mają do zaoferowania.

Fantastyczny powrót Harry'ego Hole. Po tym jak lekko zwątpiłem w autora po ostatnim dziele, tak teraz jestem zachwycony. Książka trzyma w napięciu i naprawdę trudno się oderwać. Może i Jo lekko przekombinował ale uznaję to za jego naturalny rozwój. Pierwsza książka była naprawdę mocno realistyczna i czuło się jakby mogła się wydarzyć tu i teraz, Czerwone Gardło zahaczało o...

Dalsze przygody starego pijaka i jego kompanów. W tej części mamy okazję bliżej poznać wnuczka Piotrusia, egipskie zaświaty i inną twarz Lenina. Literatura czysto rozrywkowa w najlepszym wydaniu!

Dalsze przygody starego pijaka i jego kompanów. W tej części mamy okazję bliżej poznać wnuczka Piotrusia, egipskie zaświaty i inną twarz Lenina. Literatura czysto rozrywkowa w najlepszym wydaniu!

W porównaniu do pierwszej części słaba. Warto przeczytać jako luźną kontynuację pierwszej części, lecz jak dla mnie jest zbyt bajkowa.Już nie ma klimatu nieustannego zagrożenia, raczej znudzenie.

W porównaniu do pierwszej części słaba. Warto przeczytać jako luźną kontynuację pierwszej części, lecz jak dla mnie jest zbyt bajkowa.Już nie ma klimatu nieustannego zagrożenia, raczej znudzenie.

Niesamowita, klaustrofobiczna atmosfera i sugestywne opisy moskiewskiego metra. Dla osób lubiących postapokaliptyczne klimaty pozycja obowiązkowa. Szczególne jest to jak wiele wątków pozostaje do interpretacji czytelnika

Niesamowita, klaustrofobiczna atmosfera i sugestywne opisy moskiewskiego metra. Dla osób lubiących postapokaliptyczne klimaty pozycja obowiązkowa. Szczególne jest to jak wiele wątków pozostaje do interpretacji czytelnika

Jest akcja, jest zagadka, jest morderca. Kawałek przyjemnej literatury. Ale podwójna narracja i stawianie czytelnika na pozycji "wszechwiedzącego" nie przypadło mi do gustu. Choć książka zaskakująca i znacznie bardziej emocjonalna niż poprzednie części, to jednak nie tak dobra jak poprzednie. Niemniej jednak z pewnością sięgnę po kolejne twory Jo Nesbo.

Jest akcja, jest zagadka, jest morderca. Kawałek przyjemnej literatury. Ale podwójna narracja i stawianie czytelnika na pozycji "wszechwiedzącego" nie przypadło mi do gustu. Choć książka zaskakująca i znacznie bardziej emocjonalna niż poprzednie części, to jednak nie tak dobra jak poprzednie. Niemniej jednak z pewnością sięgnę po kolejne twory Jo Nesbo.

Drugie podejście do Harrego Hole'a i w mojej opinii jeszcze bardziej udane niż poprzednia książka. Więcej akcji, więcej zagadek, więcej zwrotów akcji, więcej niewiadomych, więcej wszystkiego.

Drugie podejście do Harrego Hole'a i w mojej opinii jeszcze bardziej udane niż poprzednia książka. Więcej akcji, więcej zagadek, więcej zwrotów akcji, więcej niewiadomych, więcej wszystkiego.