Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Typowo amerykański kryminał, ale nie nudziłam się przy nim a to chyba najważniejsze :) polecam

Typowo amerykański kryminał, ale nie nudziłam się przy nim a to chyba najważniejsze :) polecam

Cóż, ta część podobała mi się chyba najmniej. Wiele scen w jednym i tym samym miejscu. Tajemnica, która nie ujrzała światła dziennego i co najgorsze co oferują nam autorzy to najpierw rozwlekłość - kilkadziesiąt stron o jednym dniu, a na sam koniec takie przyspieszenie akcji, że jak zostało mi kilka stron to patrzyłam czy ktoś przypadkiem nie wyrwał mi części książki. Szkoda bo brakowało tak z 30-50stron aby ta trylogia była kompletna. Nie chodzi o wyjaśnienie wszystkiego i nie zostawienie czyetlnikowi nawet cząstki domysłu ale o takie fajne zamknięcie tej historii. Szkoda. Całą trylogię oceniam dobrze.

Cóż, ta część podobała mi się chyba najmniej. Wiele scen w jednym i tym samym miejscu. Tajemnica, która nie ujrzała światła dziennego i co najgorsze co oferują nam autorzy to najpierw rozwlekłość - kilkadziesiąt stron o jednym dniu, a na sam koniec takie przyspieszenie akcji, że jak zostało mi kilka stron to patrzyłam czy ktoś przypadkiem nie wyrwał mi części książki....

Kontynuacja LEŚNEJ POLANY. Część ani lepsza, ani gorsza. Typowy ciąg dalszy :) Trochę więcej się dowiadujemy i jest więcej interakcji pomiędzy bohaterami co było fajne. W pierwszej części było więcej "przemyśleń" i "wspomnień".
Po ogólną ocenę trylogii zapraszam do mojej opinii części pierwszej LEŚNA POLANA

Kontynuacja LEŚNEJ POLANY. Część ani lepsza, ani gorsza. Typowy ciąg dalszy :) Trochę więcej się dowiadujemy i jest więcej interakcji pomiędzy bohaterami co było fajne. W pierwszej części było więcej "przemyśleń" i "wspomnień".
Po ogólną ocenę trylogii zapraszam do mojej opinii części pierwszej LEŚNA POLANA

Nie wiem jak ocenić tę książkę... w zasadzie całą trylogię.
Niby było to co uwielbiam czyli emocje. Było ich dużo, bardzo dużo. I taki fantastyczny "zabieg", który sprawia, że czytelnik chce jeszcze i jeszcze - mianowicie co kilkanaście stron autorka dawała wstawki typu "ale konsekwencje tego poznają za xxx czasu" albo " nie wiedzą jak już wkrótce bardzo pożałują tych słów/czynów". Jednakże! Ilość nieszczęść jaka spotkała bohaterów przez te trzy tomy była wręcz absurdalna... spotkały ich najgorsze z najgorszych rzeczy. Dodatkowo... do rosłego, poważnego, dojrzałego, samca alfa mówić... "Wikuś" no litości ;) choćby nie wiem jaka to była sytuacja i przez kogo te słowa nie wypowiedziane to trochę... śmieszne :) Mimo wszystko całą trylogię oceniam dobrze, głównie za to, że pomimo języka itp chciałam nie tyle "więcej", ile dowiedzieć się po prostu jak to się skończy.

Nie wiem jak ocenić tę książkę... w zasadzie całą trylogię.
Niby było to co uwielbiam czyli emocje. Było ich dużo, bardzo dużo. I taki fantastyczny "zabieg", który sprawia, że czytelnik chce jeszcze i jeszcze - mianowicie co kilkanaście stron autorka dawała wstawki typu "ale konsekwencje tego poznają za xxx czasu" albo " nie wiedzą jak już wkrótce bardzo pożałują tych...

Zaginęła nastolatka.
Rok temu.
W Żmijowisku.
Zrozpaczony ojciec wraca tam.
Postanawia spróbować ją odnaleźć.
Raz jeszcze.
Książka napisana jest z trzech perspetyw czasowych.
Wtedy - jak Ada zaginęła.
Pomiędzy - to co się wydarzyło po tym.
Teraz - kiedy ojciec wraca do Żmijowiska.
Książka wciaga od początku i trzyma w napięciu. CIekawie skrojone postaci. Kiedy pod koniec myślałam, że wszystko już wiem... Chmielarz całą moją wiedzę, przypuszczenia, domysły obrócił w pył. I to było REWELACYJNE!
Polecam!

Zaginęła nastolatka.
Rok temu.
W Żmijowisku.
Zrozpaczony ojciec wraca tam.
Postanawia spróbować ją odnaleźć.
Raz jeszcze.
Książka napisana jest z trzech perspetyw czasowych.
Wtedy - jak Ada zaginęła.
Pomiędzy - to co się wydarzyło po tym.
Teraz - kiedy ojciec wraca do Żmijowiska.
Książka wciaga od początku i trzyma w napięciu. CIekawie skrojone postaci. Kiedy pod koniec...

Co to było?! Spodziewałam się ciętego języka, szczypty sensacji i ogromu namiętności. Dostałam język, który... ciężko nazwać polskim, ani grama sensacji i nawet kszty namiętności, bo te ciągłe sceny "ostrego" seksu do tego nie należały. Laura to dziewczyna, którą sobie wyśnił pewien mafiozo. Dosłownie. "Zasnął", wyobraził sobie i szukał jej. Nagle ją znajduje na Sycylii. Porywa, obiecuje, że będzie "grzeczny" po czym robi z nią rzeczy z taniego burdelu aaa i jeszcze grozi jej rodzinie i daje jej rok na zakochanie się w nim. Dziewczyna, niby to silna i stanowcza zakochuje się w nim po kilku dniach i mamy happy end. Ale.... Jezu język tej książki był najgorszy... nie dało się tego czytać :( nie wiem jakim cudem zostało to wydane... Infantylny, prosty wydźwięk tej książki sprawiła, że czytając marzy się o jej skończeniu i zapomnieniu, że kiedykolwiek miało się z nią do czynienia. Szkoda na nią czasu. Niestety

Co to było?! Spodziewałam się ciętego języka, szczypty sensacji i ogromu namiętności. Dostałam język, który... ciężko nazwać polskim, ani grama sensacji i nawet kszty namiętności, bo te ciągłe sceny "ostrego" seksu do tego nie należały. Laura to dziewczyna, którą sobie wyśnił pewien mafiozo. Dosłownie. "Zasnął", wyobraził sobie i szukał jej. Nagle ją znajduje na Sycylii....

Trzecia część trylogii PROKURATOR i w moim odczuciu najlepsza :) Siwy to typowy "bad boy" czyli chłopak o wspaniałym sercu, który popełnił o jeden błąd za dużo. Marysia to dziewczyna z charakterem i pazurkami, która umie kochać, wybaczać, ale również był bezwzględna w swoich postanowieniach. Tutaj była kwintesencja wszystkich bohaterów. Marysi, Siwego, Radka (z drugiej części) oraz Kingi i Łukasza (z części pierwszej). Śmiałam się co chwila! Rewelacyjne dialogi, ciekawa fabuła, nic dodać, nic ująć - po prostu brać książkę do ręki i spędzić bardzo przyjemny dzień :) POLECAM!

Trzecia część trylogii PROKURATOR i w moim odczuciu najlepsza :) Siwy to typowy "bad boy" czyli chłopak o wspaniałym sercu, który popełnił o jeden błąd za dużo. Marysia to dziewczyna z charakterem i pazurkami, która umie kochać, wybaczać, ale również był bezwzględna w swoich postanowieniach. Tutaj była kwintesencja wszystkich bohaterów. Marysi, Siwego, Radka (z drugiej...

Druga część świetnej książki PROKURATOR. Radosław, komisarz, który obecnie udaje zakochanego chłopaka i ona, Zuzanna, dziewczyna z bogatego domu, która zakochuje się na poważnie. Sprawa nabiera tempa, Radosław ujawnia się a przede wszystkim swoje prawdziwe ja. Mam pewien problem z tą książką, a w zasadzie jej początkiem, który nie bardzo do mnie trafia. Ona zakochuje się w facecie, który jest idealny (dżentelmen, chodzi na zakupy, do opery, zna maniery jak mało kto), a gdy okazuje się że facet jest kompletnym przeciwieństwem tego którego udawał to ona zakochuje się jeszcze bardziej... po prostu przestrzał nie z tej ziemi... to było trochę naciągane, jednak koniec był całkiem przyzwoity i z czasem po prostu "zapomniałam" o tym słabym początku.

Druga część świetnej książki PROKURATOR. Radosław, komisarz, który obecnie udaje zakochanego chłopaka i ona, Zuzanna, dziewczyna z bogatego domu, która zakochuje się na poważnie. Sprawa nabiera tempa, Radosław ujawnia się a przede wszystkim swoje prawdziwe ja. Mam pewien problem z tą książką, a w zasadzie jej początkiem, który nie bardzo do mnie trafia. Ona zakochuje się w...

Mimo, iż z romansami mam ostatnio trochę na bakier to ta trylogia mnie skusiła... no dobra, dostałam do przeczytania, a że nie lubię trzymać książek szybko przeczytałam :) ale co najważniejsze! nie żałuję i ba! spodziewam się, że do niej wrócę :) Kinga i Łukasz to para, której kwintesencją jest cięty język. Uwielbiałam ich słowne potyczki. Szczerze powiedziawszy treść, proces to tylko tło w całej tej historii. Naprawdę godna poświęcenia uwagi!

Mimo, iż z romansami mam ostatnio trochę na bakier to ta trylogia mnie skusiła... no dobra, dostałam do przeczytania, a że nie lubię trzymać książek szybko przeczytałam :) ale co najważniejsze! nie żałuję i ba! spodziewam się, że do niej wrócę :) Kinga i Łukasz to para, której kwintesencją jest cięty język. Uwielbiałam ich słowne potyczki. Szczerze powiedziawszy treść,...

BARDZO DOBRA! Thriller trzymający w napięciu do samego końca. Dużo bohaterów sprawiło, że w pewnym momencie chciałam pospisywać na kartce kto jest kim bo zdarzało mi sie pogubić. Od połowy nie potrafiłam odłożyć książki, a finał okazał się dla mnie bardzo zaskakujący i emocjonujący. Książka godna polecenia!

BARDZO DOBRA! Thriller trzymający w napięciu do samego końca. Dużo bohaterów sprawiło, że w pewnym momencie chciałam pospisywać na kartce kto jest kim bo zdarzało mi sie pogubić. Od połowy nie potrafiłam odłożyć książki, a finał okazał się dla mnie bardzo zaskakujący i emocjonujący. Książka godna polecenia!

SIEDEM RAZY ŚWIAT to książa, która obrazzuje nam wspomnienia z podróży małych i dużych małżeństwa - Aleksandry i Jacka Pawlickich. Biorąc do ręki książkę i czytając opis, pomyślałam "to jest to". Jedna książka, wiele miejsc, będzie się działo! Jednak mimo innowacyjnego pomysłu na rozdziały nie przypadł mi on do gurtu. Książka nie jest podzielona ze względu na miejsca, a "słowa klucze" jak np PLAŻA, TATUAŻ, PRZEMIANA, SZAMAN itp. Niby fajnie, ale wielokrotnie czytając pogubiłam się już czy "jestem" w Brazylii, USA, na Kostaryce czy w Nambii. Dodatkowo bardzo dużo opisów miejscowych wierzeń, za dużo. Ciężko ocenić tę ksiąkę, bo jej treść była ciekawa, część rzeczy nowych, których się dowiedziałam, jednak sposób w jaki została napisana i przedstawiona sprawiło, że to była książka na którą poświęciłam wiele dni, co mi się raczej nie zdarza.

SIEDEM RAZY ŚWIAT to książa, która obrazzuje nam wspomnienia z podróży małych i dużych małżeństwa - Aleksandry i Jacka Pawlickich. Biorąc do ręki książkę i czytając opis, pomyślałam "to jest to". Jedna książka, wiele miejsc, będzie się działo! Jednak mimo innowacyjnego pomysłu na rozdziały nie przypadł mi on do gurtu. Książka nie jest podzielona ze względu na miejsca, a...

Jestem nowicjuszką w kryminałach, ale ta książka jak mało która wciągnęła mnie bez reszty. Potrzebowałam zaledwie kilka godzin na zakończenie jej z efektem "wow" na końcu. Główny bohater od lat zajmuje się sprawą Zabójcy Czwartej Małpy (ciekawie wyjaśniona nazwa), którego jak dotąd nie udało mu się schwytać. Nieoczekiwanie owy morderca zostaje odnaleziony martwy, jednak gdzieś tam ukryta jest jego ostatnia ofiara. Rozpoczyna się okrutna walka z czasem. Czy uda się uratować ofiarę i przede wszystkim ułożyć wszystkie puzzle, dotyczące tej sprawy? Koniec sprawia, że oczekiwanie na kolejną część będzie bardzo bardzo trudne...

Jestem nowicjuszką w kryminałach, ale ta książka jak mało która wciągnęła mnie bez reszty. Potrzebowałam zaledwie kilka godzin na zakończenie jej z efektem "wow" na końcu. Główny bohater od lat zajmuje się sprawą Zabójcy Czwartej Małpy (ciekawie wyjaśniona nazwa), którego jak dotąd nie udało mu się schwytać. Nieoczekiwanie owy morderca zostaje odnaleziony martwy, jednak...

Dwóch chłopców. Zaginięcie. Dwie rodziny. Tragedia.
Po dziesięciu latach odnajduje się jeden z nich, a pytań zamiast ubywać to przybywa coraz więcej. Co się wydarzyło? Gdzie jest drugi chłopiec? Kto i co ukrywa? To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i z pewnością nie ostatnie. Ciekawa fabuła i bardzo dobre dialogi między bohaterami. Zdecydowanie mogę polecić

Dwóch chłopców. Zaginięcie. Dwie rodziny. Tragedia.
Po dziesięciu latach odnajduje się jeden z nich, a pytań zamiast ubywać to przybywa coraz więcej. Co się wydarzyło? Gdzie jest drugi chłopiec? Kto i co ukrywa? To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i z pewnością nie ostatnie. Ciekawa fabuła i bardzo dobre dialogi między bohaterami. Zdecydowanie mogę polecić

Kiedy żyjemy tak jak chcemy, oddajemy się swojej pasji to dopiero wtedy możemy nasze życie nazwać szczęśliwym. Piotr Morawski wielkim himalaistą był, bez wątpienia. Kochał góry, adrenalinę. Olga kochała Piotra... pomimo jego ciągłej nieobecności, jej ciągłego strachu i próba zmierzenia się samodzielnie z codziennością wspierała jego pasję.
Piękna książka pisana z dwóch perspektyw, Piotra i jego dzienników oraz z perspektywy jego żony Olgi. Ciekawe opisy i przede wszystkim cudowne zdjęcia...
To wielka strata dla polskiego himalaizmu, że Piotr już nie zdobędzie żadnego szczytu, jednak ta książka jest wspaniałym "dziedzictwem" wielkiego człowieka.

Kiedy żyjemy tak jak chcemy, oddajemy się swojej pasji to dopiero wtedy możemy nasze życie nazwać szczęśliwym. Piotr Morawski wielkim himalaistą był, bez wątpienia. Kochał góry, adrenalinę. Olga kochała Piotra... pomimo jego ciągłej nieobecności, jej ciągłego strachu i próba zmierzenia się samodzielnie z codziennością wspierała jego pasję.
Piękna książka pisana z dwóch...

Ta książka nie mogła dostać mniej gwiazdek... po prostu nie mogła, a po odpowiedź "dlaczego" zapraszam do jej przeczytania, wtedy znajdziecie odpowiedź czemu musiała dostać najwyższą notę.

Ta książka nie mogła dostać mniej gwiazdek... po prostu nie mogła, a po odpowiedź "dlaczego" zapraszam do jej przeczytania, wtedy znajdziecie odpowiedź czemu musiała dostać najwyższą notę.

To moja pierwsz książka podróżnicza i całe szczęście, że już trochę książek z innych dziedzin za mną bo wiem, że "jedna jaskółka wiosny nie czyni". Do rzeczy. Plusem ogromnym tej książki są zdjęcia. Książka podróżnicza bez zdjęć to dla mnie jak święta bez mandarynek. Bez sensu. I na tym plusy się chyba kończą... Niby fajnie opisane Chiny ale poza "sereotypową" wiedzą o tym państwie i jego mieszkańcach nie dowiedziałam się niczego więcej. Dodatkowo na sam koniec autorka dała taki "popis", że chyba gdyby nie te ostatnie strony to moja ocena byłaby dużo wyższa. Mianowicie osoba, która jak sama napisała określa Chiny jako swój drugi dom na sam koniec wymienia dlaczego Chiny nie są dla nas, ludzi z pewnymi standardami i dlaczego nam byłoby tam źle. Jasne, rozumiem ironię - "brzydzisz się karaluchów-nie jedź do Chin", "przeszkadzają Ci sikające dzieci na uliny-CHiny nie są dla CIebie" ale litości... Gdy opowiadam o swoim domu, o miejscu, w któym czuję się dobrze to zachęcam jak mogę (Sikające dzieci? Karaluchy? Pal je licho! Te zabytki, ta kultura, te widoki, ci ludzie są cenniejsi niż jakieś tam małe "wady"). Książka ani mnie nie zachęciła do Chin ani mnie do nich nie zniechęciła... myślę, że gdyby nie ta wyliczanka dlaczego Chiny w teorii autorki nie są dla mnie to ocena byłaby o co najmniej dwie gwiazdki większa.

To moja pierwsz książka podróżnicza i całe szczęście, że już trochę książek z innych dziedzin za mną bo wiem, że "jedna jaskółka wiosny nie czyni". Do rzeczy. Plusem ogromnym tej książki są zdjęcia. Książka podróżnicza bez zdjęć to dla mnie jak święta bez mandarynek. Bez sensu. I na tym plusy się chyba kończą... Niby fajnie opisane Chiny ale poza "sereotypową"...

Typowy, lekki, łatwy i przyjemny romans.

Typowy, lekki, łatwy i przyjemny romans.

Nie jest zła, ale nie jest też bardzo dobra. Opinie na okładce sugerują, że jest "młodszą siostrą" ZAGINIONEJ DZIEWCZYNY, jednak ja bym ją porównała do DZIEWCZYNY Z POCIĄGU. Niby fajnie, niby krymiał, niby tajemnica, ale koniec... ani nie zaskakuje, ani niczego nie urywa, ani nie wywołuje efektu "wow". Spodziewałam się dużych emocji i zawiłej zagadki i może to mnie zwiodło, za duże oczekiwania, za mało tego czegoś...

Nie jest zła, ale nie jest też bardzo dobra. Opinie na okładce sugerują, że jest "młodszą siostrą" ZAGINIONEJ DZIEWCZYNY, jednak ja bym ją porównała do DZIEWCZYNY Z POCIĄGU. Niby fajnie, niby krymiał, niby tajemnica, ale koniec... ani nie zaskakuje, ani niczego nie urywa, ani nie wywołuje efektu "wow". Spodziewałam się dużych emocji i zawiłej zagadki i może to mnie zwiodło,...

Spodziewałam się czegoś więcej, ale w ogólnej ocenie wypada nie najgorzej. Książka z cyklu - przeczytać w jeden jesienny wieczór

Spodziewałam się czegoś więcej, ale w ogólnej ocenie wypada nie najgorzej. Książka z cyklu - przeczytać w jeden jesienny wieczór

Przeciętna i przewidywalna. Dobra książka musi wzbudzać emocje bez względu na to czy są pozytywne, negatywne, czy płaczę czy się śmieję. Muszę czytając ten rodzaj powieści czuć COŚ. Tu jedyne co czułam to znużenie i chęć jak najszybszego dobrnięcia do końca... szkoda. Bohaterowie nijacy, akcja... jaka akcja??? Przykro bo spodziewałam się kawału dobrej literatury.

Przeciętna i przewidywalna. Dobra książka musi wzbudzać emocje bez względu na to czy są pozytywne, negatywne, czy płaczę czy się śmieję. Muszę czytając ten rodzaj powieści czuć COŚ. Tu jedyne co czułam to znużenie i chęć jak najszybszego dobrnięcia do końca... szkoda. Bohaterowie nijacy, akcja... jaka akcja??? Przykro bo spodziewałam się kawału dobrej literatury.