Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam "Opowieść wigilijną". Niewątpliwie jest ponadczasowa, toteż byłam bardzo ciekawa jej współczesnej wersji. Niestety, nieco się zawiodłam. Nie samą fabułą, bo odtworzenie Dickensowskiego schematu nie jest wadą. Jednak rozczarował mnie styl pisarski. Przypomina raczej opowiadanie dobrej ósmoklasistki / dobrego ósmoklasisty. Podczas egzaminu kończącego szkołę podstawową dzieciaki piszą tego typu opowiadania, np. Wyobraź sobie, że bohater Twojej ulubionej powieści przeniósł się w czasie. Napisz współczesną wersję tej powieści. I właśnie autorka "Innej opowieści wigilijnej" takie opowiadanie stworzyła. Zabrakło mi błyskotliwych dialogów i bogatszych nieco postaci. Zbrakło tego czegoś, co nie pozwala oderwać się od książki.

Uwielbiam "Opowieść wigilijną". Niewątpliwie jest ponadczasowa, toteż byłam bardzo ciekawa jej współczesnej wersji. Niestety, nieco się zawiodłam. Nie samą fabułą, bo odtworzenie Dickensowskiego schematu nie jest wadą. Jednak rozczarował mnie styl pisarski. Przypomina raczej opowiadanie dobrej ósmoklasistki / dobrego ósmoklasisty. Podczas egzaminu kończącego szkołę...

Dużo przydatnych informacji. Cenne jest to, że autor jest lekarzem, a przy tym podchodzi do tematu w sposób naukowy. Przywołuje badania, eksperymenty. Na mnie działa to przekonująco.

Dużo przydatnych informacji. Cenne jest to, że autor jest lekarzem, a przy tym podchodzi do tematu w sposób naukowy. Przywołuje badania, eksperymenty. Na mnie działa to przekonująco.

Przepiękna opowieść o nimfie Kirke, córce Heliosa. Mimo że fabuła jest przewidywalna, bo oparta na greckich mitach, to powieść wciąga i nie pozwala się oderwać. Historie Minotaura, Medei, Jazona, Dedala, Odyseusza zyskują nowy wymiar. A poza tym uwagę zwraca piękny język, niezwykle sugestywny. Powieść poleciłabym wszystkim miłośnikom i miłośniczkom mitologii greckiej, a także tym, którzy za mitami nie przepadają. Dzięki takim powieściom można je pokochać.

Przepiękna opowieść o nimfie Kirke, córce Heliosa. Mimo że fabuła jest przewidywalna, bo oparta na greckich mitach, to powieść wciąga i nie pozwala się oderwać. Historie Minotaura, Medei, Jazona, Dedala, Odyseusza zyskują nowy wymiar. A poza tym uwagę zwraca piękny język, niezwykle sugestywny. Powieść poleciłabym wszystkim miłośnikom i miłośniczkom mitologii greckiej, a...

To moja druga książka M. Zaremby (pierwsza: "Jaglany detoks"). Znalazłam w niej kilka cennych informacji na temat związku pracy jelit z ogólnym stanem zdrowia, a przede wszystkim ze stanem psychicznym. Całość jednak wydaje się nieco przegadana. Miałam wrażenie, że autor powtarza się albo nazbyt rozwodzi, zwłaszcza w kwestii ogólnej kondycji współczesnego społeczeństwa żyjącego w kulturze nadmiaru - zbyt dużo moralizowania, jak dla mnie. Poza tym - z racji własnych przekonań, które szanuję, wiele miejsca poświęca relacji (a raczej braku relacji) z Bogiem. Jeśli komuś taka retoryka nawracania nie odpowiada, może poczuć się zirytowany.
Liczyłam też na jakiś konkretny plan diety, choćby przykładowy, tak jak zrobił w "Jaglanym detoksie". Tu mamy jedynie kilkanaście przepisów.
Ogólnie - książka przeciętna. Spodziewałam się czegoś więcej.

To moja druga książka M. Zaremby (pierwsza: "Jaglany detoks"). Znalazłam w niej kilka cennych informacji na temat związku pracy jelit z ogólnym stanem zdrowia, a przede wszystkim ze stanem psychicznym. Całość jednak wydaje się nieco przegadana. Miałam wrażenie, że autor powtarza się albo nazbyt rozwodzi, zwłaszcza w kwestii ogólnej kondycji współczesnego społeczeństwa...