Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezmiennie zachwyca.

Niezmiennie zachwyca.

Uwielbiam baśniowe klimaty. "Księga rzeczy utraconych" idealnie spełniła moje oczekiwania. Na pewno nie jest to książka dla dzieci. To baśń dla dorosłego czytelnika. Miejscami jest dość brutalna, ale przecież baśnie takie są (były pierwotnie). Rozwój fabuły może jest zbyt przewidywalny, ale z drugiej strony to też cecha baśni.
Całość dopełnia rewelacyjny lektor - Maciej Kowalik.

Uwielbiam baśniowe klimaty. "Księga rzeczy utraconych" idealnie spełniła moje oczekiwania. Na pewno nie jest to książka dla dzieci. To baśń dla dorosłego czytelnika. Miejscami jest dość brutalna, ale przecież baśnie takie są (były pierwotnie). Rozwój fabuły może jest zbyt przewidywalny, ale z drugiej strony to też cecha baśni.
Całość dopełnia rewelacyjny lektor - Maciej...

Listopad to taki czas, kiedy potrzebuję poczuć, że jest dobrze. I taka jest powieść M. Witkiewicz - romantyczna, miejscami zabawna, pokrzepiająca. Niby wiadomo, jak się skończy, a i tak trudno się oderwać.

Listopad to taki czas, kiedy potrzebuję poczuć, że jest dobrze. I taka jest powieść M. Witkiewicz - romantyczna, miejscami zabawna, pokrzepiająca. Niby wiadomo, jak się skończy, a i tak trudno się oderwać.

Czasami potrzebuję przeczytać / wysłuchać coś lekkiego, pokrzepiającego, nawet jeśli fabuła jest przewidywalna i nieco naiwna.
I taka jest "Ballada o ciotce Matyldzie" - lekka, przyjemna, z happy endem. Idealna na jesienną słotę.

Czasami potrzebuję przeczytać / wysłuchać coś lekkiego, pokrzepiającego, nawet jeśli fabuła jest przewidywalna i nieco naiwna.
I taka jest "Ballada o ciotce Matyldzie" - lekka, przyjemna, z happy endem. Idealna na jesienną słotę.

Daję 8 gwiazdek. To było naprawdę ciekawe doświadczenie. Uwielbiam mitologiczne opowieści. A tu otrzymałam zupełnie nowe, nieoczywiste odczytania mitów z kobiecymi postaciami w roli głównej. Niektóre lepsze, niektóre słabsze. Ale to przecież zależy, co komu do gustu przypadnie. Zachwyciły mnie opowieści o Korze i Demeter (dwie różne), i o Medei. Nieco inaczej będę teraz myśleć o historii Orfeusza i Eurydyki. A opowieść o Jokaście zaskoczyła mnie zupełnie. Chyba nie spodziewałam się takiej interpretacji.

Daję 8 gwiazdek. To było naprawdę ciekawe doświadczenie. Uwielbiam mitologiczne opowieści. A tu otrzymałam zupełnie nowe, nieoczywiste odczytania mitów z kobiecymi postaciami w roli głównej. Niektóre lepsze, niektóre słabsze. Ale to przecież zależy, co komu do gustu przypadnie. Zachwyciły mnie opowieści o Korze i Demeter (dwie różne), i o Medei. Nieco inaczej będę teraz...