Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała książka, czego muszę przyznać zupełnie się nie spodziewałam. Po przeczytaniu przykro mi, że uczniowie czytają takie lektury jak "Cierpienia Młodego Wertera", a "Potop" omijają szerokim łukiem tylko dlatego że jest długi. Sama historia Kmicica i Oleńki bardzo mi się podobała (szczególnie zakończenie :D), ale całkowitym mistrzostwem była obrona Jasnej Góry. To co przede wszystkim mnie urzekło to emocje, uczucia i przeżycia bohaterów, które Sienkiewicz opisał niesamowicie dokładnie, w sposób, który przemawia do czytelnika. Chyba powinnam również dodać, że nie jestem wielką fanką ani Sienkiewicza, ani książek typowo historycznych i mimo to uważam, że jest to naprawdę wartościowa i interesująca książka, którą powinno się znać!
Zapomniałabym dodać o niezrównanym pod względem ciętego języka i forteli panu Zagłobie. :)

Wspaniała książka, czego muszę przyznać zupełnie się nie spodziewałam. Po przeczytaniu przykro mi, że uczniowie czytają takie lektury jak "Cierpienia Młodego Wertera", a "Potop" omijają szerokim łukiem tylko dlatego że jest długi. Sama historia Kmicica i Oleńki bardzo mi się podobała (szczególnie zakończenie :D), ale całkowitym mistrzostwem była obrona Jasnej Góry. To co...

Naiwność głównej bohaterki miejscami była moim zdaniem wręcz nienaturalna. Zastanawiałam się czy nie ma przypadkiem rozdwojenia jaźni. Poza tym momentami bardzo wiało patosem, za bardzo biorąc pod uwagę, że chwilę wcześniej bohaterowie zachowywali się trochę "przygłupiasto" - zwyczajnie ten zabieg tam nie pasował. Nie będę roztrząsać życia intymnego bohaterki, bo aż nie wiem od czego zacząć.
Oceniając całokształt nie jest źle, ale autorki w dalszym ciągu nie zachwycają. Czyta się bardzo lekko przez co książka jest idealna żeby się przy niej zrelaksować.
Prawie zapomniałabym po raz kolejny wypomnieć autorkom nienaturalnego i drażniącego języka. ^^

Naiwność głównej bohaterki miejscami była moim zdaniem wręcz nienaturalna. Zastanawiałam się czy nie ma przypadkiem rozdwojenia jaźni. Poza tym momentami bardzo wiało patosem, za bardzo biorąc pod uwagę, że chwilę wcześniej bohaterowie zachowywali się trochę "przygłupiasto" - zwyczajnie ten zabieg tam nie pasował. Nie będę roztrząsać życia intymnego bohaterki, bo aż nie...

Moim zdaniem duża poprawa w stosunku do poprzedniczki, akcja rozwija się dosyć ciekawie, było parę zgrzytów (język ciągle wkurza), ale mimo to mam pozytywne odczucia co do tej książki. Kto przebrnął przez pierwszą część zdecydowanie powinien sięgnąć po drugą.

Moim zdaniem duża poprawa w stosunku do poprzedniczki, akcja rozwija się dosyć ciekawie, było parę zgrzytów (język ciągle wkurza), ale mimo to mam pozytywne odczucia co do tej książki. Kto przebrnął przez pierwszą część zdecydowanie powinien sięgnąć po drugą.

"Nie chcę nudzić was długo tym, co spotkało mnie samego(...)" Hm. Gdyby Marlow nie chciał toby nie zanudzał. Dziękuję.(Generalnie sam temat trzeba chwalić jak najbardziej ale forma? Eh... Może do tego trzeba dojrzeć? Nie wiem.)

"Nie chcę nudzić was długo tym, co spotkało mnie samego(...)" Hm. Gdyby Marlow nie chciał toby nie zanudzał. Dziękuję.(Generalnie sam temat trzeba chwalić jak najbardziej ale forma? Eh... Może do tego trzeba dojrzeć? Nie wiem.)

Niestety, jestem zmuszona powiedzieć, że czytanie tej książki było całkowitą stratą czasu... Aż ciężko uwierzyć, że dotrwałam do końca.

Niestety, jestem zmuszona powiedzieć, że czytanie tej książki było całkowitą stratą czasu... Aż ciężko uwierzyć, że dotrwałam do końca.

Czytało mi się ją ciężko i zwyczajnie mnie wynudziła...

Czytało mi się ją ciężko i zwyczajnie mnie wynudziła...

Podobała mi się, aczkolwiek moja pierwsza myśl po przeczytaniu to "Co trzeba mieć we łbie (za przeproszeniem) żeby pisać coś takiego???".

Podobała mi się, aczkolwiek moja pierwsza myśl po przeczytaniu to "Co trzeba mieć we łbie (za przeproszeniem) żeby pisać coś takiego???".

Musze przyznać, że zakończenie było zaskakujące i niespotykane w tego rodzaju książkach, gdzie do czynienia mamy głównie z absolutnymi happyendami. Przez pierwszą część książki brnęłam jednak nieco beznamiętnie.

Musze przyznać, że zakończenie było zaskakujące i niespotykane w tego rodzaju książkach, gdzie do czynienia mamy głównie z absolutnymi happyendami. Przez pierwszą część książki brnęłam jednak nieco beznamiętnie.

Gorsza od poprzedniczek. Moja wyobraźnia mimo że bujna w pewnych momentach "wysiadała". Na mój gust odrobinę przekoloryzowana. Strasznie irytujące w pewnym momencie stało się to całe duchowe połączenie Eleny i Stefano - za słodko. Mam wrażenie, że poza zakończeniem z każdym rozdziałem było coraz gorzej. :/ Duży pozytyw to przemiana Damona.

Gorsza od poprzedniczek. Moja wyobraźnia mimo że bujna w pewnych momentach "wysiadała". Na mój gust odrobinę przekoloryzowana. Strasznie irytujące w pewnym momencie stało się to całe duchowe połączenie Eleny i Stefano - za słodko. Mam wrażenie, że poza zakończeniem z każdym rozdziałem było coraz gorzej. :/ Duży pozytyw to przemiana Damona.

Nie wiem co autor brał w czasie pisania tej książki ale jest naprawdę niewiele takich, które mam ochotę porwać na kawałki i spalić w jakimś rytuale.

Nie wiem co autor brał w czasie pisania tej książki ale jest naprawdę niewiele takich, które mam ochotę porwać na kawałki i spalić w jakimś rytuale.

Rewelacja poza zakończeniem, które jest co najmniej dziwne i przewidywalne ale w całej serii takich dziwów jest kilka więc nic nowego.

Rewelacja poza zakończeniem, które jest co najmniej dziwne i przewidywalne ale w całej serii takich dziwów jest kilka więc nic nowego.

Bardzo wzruszająca i dająca do myślenia.

Bardzo wzruszająca i dająca do myślenia.