Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dygat jest jednym ze świetnych pisarzy XX wieku, którzy utonęli w bagnie historii i słuch po nich zaginął. Nie trafiłabym na "Jezioro Bodeńskie" gdyby nie zajęcia z literatury powojennej i przeraża mnie to, bo nawet nie miałabym pojęcia ile tracę. Strach pomyśleć jak wiele podobnych pereł pokutuje w limbie powszechnej amnezji.
Wspaniała literatura. Erudycyjny ekshibicjonizm bohatera i mnogość zabawnych dygresji z początku przytłacza, jednak gdy zauważymy jaką precyzją określeń i subtelnym, szyderczym półuśmiechem operuje autor, to całość nabierze nowego znaczenia.

Dygat jest jednym ze świetnych pisarzy XX wieku, którzy utonęli w bagnie historii i słuch po nich zaginął. Nie trafiłabym na "Jezioro Bodeńskie" gdyby nie zajęcia z literatury powojennej i przeraża mnie to, bo nawet nie miałabym pojęcia ile tracę. Strach pomyśleć jak wiele podobnych pereł pokutuje w limbie powszechnej amnezji.
Wspaniała literatura. Erudycyjny...

Świetna, odważna proza. Książka jest długa, ale podział na bardzo krótkie rozdziały i wartka akcja sprawiają, że nie sposób się przy niej znudzić. Jestem szczególnie pod wrażeniem subtelnie niedbałego (ale w sposób jak najbardziej uzasadniony) języka. Slang, wulgaryzmy i rubaszne bazarowe plotkarstwo przeplatane głębszymi refleksjami tylko uwiarygodniły w moich oczach mały światek "przedemancypacyjnych" gejów.

Świetna, odważna proza. Książka jest długa, ale podział na bardzo krótkie rozdziały i wartka akcja sprawiają, że nie sposób się przy niej znudzić. Jestem szczególnie pod wrażeniem subtelnie niedbałego (ale w sposób jak najbardziej uzasadniony) języka. Slang, wulgaryzmy i rubaszne bazarowe plotkarstwo przeplatane głębszymi refleksjami tylko uwiarygodniły w moich oczach mały...