Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dygat jest jednym ze świetnych pisarzy XX wieku, którzy utonęli w bagnie historii i słuch po nich zaginął. Nie trafiłabym na "Jezioro Bodeńskie" gdyby nie zajęcia z literatury powojennej i przeraża mnie to, bo nawet nie miałabym pojęcia ile tracę. Strach pomyśleć jak wiele podobnych pereł pokutuje w limbie powszechnej amnezji.
Wspaniała literatura. Erudycyjny ekshibicjonizm bohatera i mnogość zabawnych dygresji z początku przytłacza, jednak gdy zauważymy jaką precyzją określeń i subtelnym, szyderczym półuśmiechem operuje autor, to całość nabierze nowego znaczenia.

Dygat jest jednym ze świetnych pisarzy XX wieku, którzy utonęli w bagnie historii i słuch po nich zaginął. Nie trafiłabym na "Jezioro Bodeńskie" gdyby nie zajęcia z literatury powojennej i przeraża mnie to, bo nawet nie miałabym pojęcia ile tracę. Strach pomyśleć jak wiele podobnych pereł pokutuje w limbie powszechnej amnezji.
Wspaniała literatura. Erudycyjny...

Świetna, odważna proza. Książka jest długa, ale podział na bardzo krótkie rozdziały i wartka akcja sprawiają, że nie sposób się przy niej znudzić. Jestem szczególnie pod wrażeniem subtelnie niedbałego (ale w sposób jak najbardziej uzasadniony) języka. Slang, wulgaryzmy i rubaszne bazarowe plotkarstwo przeplatane głębszymi refleksjami tylko uwiarygodniły w moich oczach mały światek "przedemancypacyjnych" gejów.

Świetna, odważna proza. Książka jest długa, ale podział na bardzo krótkie rozdziały i wartka akcja sprawiają, że nie sposób się przy niej znudzić. Jestem szczególnie pod wrażeniem subtelnie niedbałego (ale w sposób jak najbardziej uzasadniony) języka. Slang, wulgaryzmy i rubaszne bazarowe plotkarstwo przeplatane głębszymi refleksjami tylko uwiarygodniły w moich oczach mały...

Niby reportaż, ale nie mogłam pozbyć się wrażenia, że czytam świetną literaturę. Jestem pod wrażeniem, Czechy przez pryzmat tych szokujących historii przestały być dla mnie bezbarwne, nabrały charakteru, którego nigdy nie wychwyciłabym samodzielnie.

Niby reportaż, ale nie mogłam pozbyć się wrażenia, że czytam świetną literaturę. Jestem pod wrażeniem, Czechy przez pryzmat tych szokujących historii przestały być dla mnie bezbarwne, nabrały charakteru, którego nigdy nie wychwyciłabym samodzielnie.