Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam kilka powieści Sandersona i mogę powiedzieć, że jest naprawdę kreatywnym światotwórcą. W "Yumi i Malarzu Koszmarów" tło jest niezwykle interesujące i oryginalne, chętnie dalej bym je eksplorowała. Fantastyczny świat inspirowany Japonią i Koreą to coś, czego nie wiedziałam, że potrzebuję.

Pod kątem fabularnym nie jest tak dobrze. Dwie różne perspektywy, dwa skrajnie odmienne światy, przedstawienie codziennego życia ludzi w tych dziwnych krainach i próby odnalezienia się w nowej sytuacji - to wszystko działało zdecydowanie na plus, ba! Nawet powolne prowadzenie akcji mi nie przeszkadzało, dzięki temu mogłam zanurzyć się w tych światach. Jednak sama historia nie była tak intrygująca jak miejsca, w których się toczyła. Mam wrażenie, że samo rozwiązanie zostało trochę przedstawione po łebkach, mimo, że autor dokładnie je przemyślał, o czym nie omieszkał poinformować w monologu tłumaczącym wszystko, co się wydarzyło wcześniej i co doprowadziło do obecnego stanu rzeczy, a także rozpisać dokładne działanie pewnego, nazwijmy to "obiektu fabularnego". Nie lubię takich wstawek jak z artykułu Wikipedii. Część informacji mogła zostać, moim zdaniem, pominięta i wyszłoby to na dobre. Nie trzeba czytelnikowi wszystkiego podawać jednorazowo na tacy, zdecydowanie lepiej dawkować informacje i pozwolić mu na samodzielne odkrycie prawdy. Drugi epilog również był zbędny.

Styl pisania raczej bez polotu, miejscami lekko infantylny i żenujący, ale w ogólnym rozrachunku czytało mi się raczej przyjemnie. Zachwyca również oprawa graficzna książki: okładka i przepiękne ilustracje.

Czytałam kilka powieści Sandersona i mogę powiedzieć, że jest naprawdę kreatywnym światotwórcą. W "Yumi i Malarzu Koszmarów" tło jest niezwykle interesujące i oryginalne, chętnie dalej bym je eksplorowała. Fantastyczny świat inspirowany Japonią i Koreą to coś, czego nie wiedziałam, że potrzebuję.

Pod kątem fabularnym nie jest tak dobrze. Dwie różne perspektywy, dwa...