Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wydanie tej opowieści odejmuje jej uroku. Jedną trzecią KAŻDEJ strony zajmuje ogromny tytuł w znakach kanji. Ponadto - szerokie marginesy, ogromny font. Sztuczne napompowanie książki, żeby nie przypominała broszury.

Sama treść natomiast to niezbyt długie opowiadanie, monolog nastolatki, której towarzyszymy przez jeden dzień, od pobudki do zaśnięcia, i wraz z nią obserwujemy przedwojenną Japonię i jej konwenanse, choć opowieść pozostaje na wielu płaszczyznach nadal aktualna. Nie ma tutaj żadnej akcji, tylko i aż przemyślenia dziewczyny w wieku pomiędzy dzieciństwem a dorosłością.

Wydanie tej opowieści odejmuje jej uroku. Jedną trzecią KAŻDEJ strony zajmuje ogromny tytuł w znakach kanji. Ponadto - szerokie marginesy, ogromny font. Sztuczne napompowanie książki, żeby nie przypominała broszury.

Sama treść natomiast to niezbyt długie opowiadanie, monolog nastolatki, której towarzyszymy przez jeden dzień, od pobudki do zaśnięcia, i wraz z nią...

Ciekawy opis powojennego japońskiego społeczeństwa. Jestem wdzięczna za wstęp, w którym znalazło się wyjaśnienie norm obyczajowych i zarys ówczesnej rzeczywistości, o której nie wiedziałam wcześniej zbyt wiele.

Bohaterowie żyją w czasie pomiędzy końcem jednej epoki a początkiem kolejnej. Czuć tutaj to zawieszenie w czasie, czasem tęsknotę za tym, co już było. Trudność w powrocie do normalności po wojnie i zmianach, które ona przyniosła. Próby ułożenia życia na nowo.

Nie sposób nie wspomnieć o przepięknym wydaniu książki, z minimalistyczną, wysmakowaną okładką i ciekawie odznaczającymi się od reszty powieści stronami wstępu.

Ciekawy opis powojennego japońskiego społeczeństwa. Jestem wdzięczna za wstęp, w którym znalazło się wyjaśnienie norm obyczajowych i zarys ówczesnej rzeczywistości, o której nie wiedziałam wcześniej zbyt wiele.

Bohaterowie żyją w czasie pomiędzy końcem jednej epoki a początkiem kolejnej. Czuć tutaj to zawieszenie w czasie, czasem tęsknotę za tym, co już było. Trudność w...