Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od wydarzeń z pierwszej części minęło sześć lat. Ellie w końcu uporała się z przeszłością i śmiało zapatruje się w przyszłość u boku Christiana i z pewnym, małym, uroczym i niesamowicie rezolutnym aniołkiem imieniem Emily.
Jednak czy aby na pewno przeszłość to zamknięty temat? A co, jeśli postanowi o sobie przypomnieć?

To co podobało mi się najbardziej w tej książce to przemiana Ellie. Z rozkapryszonej, infantylnej i naiwnej dziewczyny przerodziła się w dojrzałą, racjonalnie myślącą i pewną siebie kobietę. To sprawiło, że zaufałam jej i szczerze polubiłam.

Zdecydowanie bardzo mocną stroną tej książki, zaraz obok porywającej fabuły, jest postać małej Emily, która kradnie serce od pierwszej chwili. Ta przeurocza i niewinna istotka sprawiła, że nie raz podczas lektury ściskało mi się gardło ze wzruszenia.

Nie miałam pojęcia, czego mogę się po tej książce spodziewać. Nie wiedziałam, w którą stronę autorka popchnie fabułę. Czytałam i zaciskałem kciuki, by historia zakończyła się happy endem, by nie spełniło się moje czarnowidztwo, bo to roztrzaskałoby mi serce w drobny mak.
To, jak się wszystko potoczyło i czy moje serce potrzebowało kleju pozostawię w tajemnicy, by nie odbierać wam przyjemności z czytania. Powiem, tylko że będziecie zaskoczeni.

Ta książka zdecydowanie warta jest polecenia, jednak aby zrozumieć całą historię musicie najpierw sięgnąć po „Until Death ".

Od wydarzeń z pierwszej części minęło sześć lat. Ellie w końcu uporała się z przeszłością i śmiało zapatruje się w przyszłość u boku Christiana i z pewnym, małym, uroczym i niesamowicie rezolutnym aniołkiem imieniem Emily.
Jednak czy aby na pewno przeszłość to zamknięty temat? A co, jeśli ...

Rozwiń

Zwiń

„Until death" to książka, która niestety bardzo mnie rozczarowała, bo o ile pomysł na fabułę uważam za świetny to cała reszta mnie nie przekonała.

Powieść rozpoczyna się potężnym tąpnięciem, po którym idealne życie Ellie legnie w gruzach. Pewne dramatyczne wydarzenie sprawia, że dziewczyna przez długie miesiące walczy sama ze sobą, próbując wyleczyć rany, jakie ta jedna noc po sobie zostawiła. Kiedy jest już w końcu gotowa podnieść się z kolan i ruszyć dalej napotyka mur w postaci ojca. Ojca, któremu przez swoje decyzje mocno się naraziła. Z opresji wybawia ją Alessandro – nieznajomy Włoch, który zabiera ją do siebie, gdzie będzie zmuszona stoczyć kolejną walkę. Tym razem przeciwnikiem jest niezadowolona z całej sytuacji matka Alessandro oraz jego narzeczona…

Ellie to postać, która jak na swoje dwadzieścia jeden lat jest bardzo niedojrzała. Jej irracjonalne zachowanie i naiwność sprawiały, że miałam ochotę potrząsnąć nią by się w końcu ocknęła. Wiem, że przeszła koszmar i nie mam pojęcia jak sama poradziłabym sobie w takiej sytuacji, ale nie rozumiałam niektórych jej zachowań.
W Alessandro z kolei zabrakło mi stanowczości i tej aury niebezpieczeństwa, którą roztaczają wokół siebie książkowi gangsterzy.
Relacja między tą dwójką była niesamowicie dynamiczna, jak dla mnie za bardzo. Wydała mi się ona przez to mało autentyczna. Nie uwierzyłam w ich uczucia.

Końcówka książki wbiła mnie za to w fotel i powiem wam jedno, druga część serii to mistrzostwo świata, ale o tym w osobnym poście.

„Until death" to książka, która niestety bardzo mnie rozczarowała, bo o ile pomysł na fabułę uważam za świetny to cała reszta mnie nie przekonała.

Powieść rozpoczyna się potężnym tąpnięciem, po którym idealne życie Ellie legnie w gruzach. Pewne dramatyczne wydarzenie sprawia, że dzie...

Rozwiń

Zwiń

„Ośmieszył mnie publicznie. Zmiażdżył. A przecież ja nic mu nie zrobiłam. To on zrobił coś złego mnie i mojej siostrze. To on był winny i powinien cierpieć, nie ja. Ja wycierpiałam się już wystarczająco. W tym momencie dotarło do mnie z całą mocą, że chichot, który rozległ się wokół mnie to nie tylko śmiejący się ze mnie i drwiący współpracownicy, ale przede wszystkim okrutny los”.

Do książek Moniki Magoskiej-Suchar podchodzę z całkowitym spokojem, bo wiem, że mnie nie zawiedzie i z ogromną ciekawością, czym mnie tym razem zaskoczy.

Jeśli czytaliście i tak jak ja przepadliście dla serii „Symfonia zmysłów „Moniki, to i tym razem będziecie zachwyceni. W nowej serii „Neurochirurdzy” mamy bowiem do czynienia z podobnymi motywami, a mianowicie różnicą wieku, zakazaną miłością, relacją profesor – uczennica z tą różnicą, że zamiast do filharmonii autorka zabiera nas na salę operacyjną. Miłośnicy klimatów medycznych i romansu będę usatysfakcjonowani. 👌

Celia Harris wycierpiała w swoim życiu wiele, a winą za swój los obarcza Ralpha Wagnera, człowieka który postanowił zabawić się w boga i decydować, kto będzie żyć, a komu tę szansę odebrać. To on, bowiem odmówił leczenia eksperymentalnego chorej na glejaka siostrze Celii, skazując ją tym samym na śmierć. Celia ma, więc powód sądzić, że doktor jest w posiadaniu leku na raka tylko z jakiegoś powodu nie chce by ktokolwiek o nim wiedział. Pchana chęcią zemsty postanawia obnażyć tajemnice Wagnera. W tym celu Celia przystępuje do egzaminów na rezydenturę neurochirurgiczną, które pozwolą jej zbliżyć się do profesora. Nie wie jeszcze z, jak potężnym przeciwnikiem przyjedzie jej się zmierzyć…
🤎
Ależ to była ekscytująca lektura. Iskrzyło, że ho ho. 🙆
Już pierwsze spotkanie Celii i Ralpha było zapowiedzią intensywnej wręcz spalającej relacji.
🤎
Ralph to dupek, i to taki do kwadratu. Pewny siebie, chamski, megaloman nieliczący się z uczuciami innych. Trzęsą się przednim nie tylko studenci, ale też współpracownicy. Nieziemsko przystojny z awersją do kobiet, które toleruje jedynie do zaspakajania swoich potrzeb. Żadnej nie pozwolił się dotknąć, żadnej nigdy niczego nie obiecywał, żadna nie zagrzała w jego sercu ani myślach miejsca na dłużej. Do czasu, aż trafił na nią.
🤎
Celia to dziewczyna, która jako pierwsza nie bała się postawić człowiekowi, który ma zbyt wysokie mniemanie o sobie. Okej, bała się, ale była też mega zdeterminowana by mu nieco to jego ego przydeptać. Była prowokowana przez Wagnera, ale i ona umiała prowokować, i to skutecznie, zajmując coraz więcej jego myśli.
Jak zakończy się starcie wielkiego talentu i graniczącej z megalomanią pewności siebie z wybitną inteligencją i wolą walki?
To będzie widowiskowy spektakl. 😍
🤎
Z niecierpliwością wyczekuję już kontynuacji, a Was gorąco zachęcam do lektury.

„Ośmieszył mnie publicznie. Zmiażdżył. A przecież ja nic mu nie zrobiłam. To on zrobił coś złego mnie i mojej siostrze. To on był winny i powinien cierpieć, nie ja. Ja wycierpiałam się już wystarczająco. W tym momencie dotarło do mnie z całą mocą, że chichot, który rozległ się wokół mnie t...

Rozwiń

Zwiń

Ivy to młoda, ambitna dziewczyna, która oddała się całkowicie swojej pasji, jaką jest redagowanie powieści. Od zawsze uwielbiała książki i zabawę słowem, dlatego też zaraz po ukończeniu studiów podjęła pracę w Harris Publishing jednym z największych wydawnictw w Nowym Jorku. Natomiast każdą wolną chwilę poświęcała swoim przyjaciołom. Jeden z nich, Mathias okazał się być jej bratnią duszą. Ivy wie, że może mu się zwierzyć dosłownie ze wszystkiego i że zawsze może na niego liczyć. Przyjaciel nigdy by jej nie skrzywdził w odróżnieniu od jego starszego brata, któremu nieopatrznie oddała serce, które on z kolei brutalnie wyrwał jej z piersi, podeptał i wyrzucił do kosza. To bolało. Ivy wciąż nie może pogodzić się ze świadomością, że człowiek, którego pokochała zostawił ją w momencie, gdy najbardziej go potrzebowała.

Matthew Walker to jeden z założycieli W&L&C Media i człowiek uważany za najlepszego dziennikarza. Nic dziwnego, bo Matt jest bezkonkurencyjny w tym, co robi. Do każdego tematu podchodzi profesjonalnie, skrupulatnie go badając i zbierając wszystkie istotne informacje nawet te najpilniej strzeżone, a potem wystawia je na światło dzienne. Nienawidzi kłamstwa, dlatego w tej kwestii jest bezlitosny dla ludzi, którzy próbują udawać kogoś, kim nie są, którzy mówią jedno, a robią coś zupełnie innego. Taką osobą stała się dla niego Ivy Thomson, której jako jedynej udało się go złamać… Matthew Walkera, człowieka uchodzącego za niezniszczalnego…

Co wydarzyło się w życiu Ivy i Matta, co oddaliło ich od siebie? Co sprawiło, że zamiast miłości zrodziła się między nimi nienawiść?
🤎
„- Miłość powinna być nieskazitelna, czysta, pełna niewyczerpanej studni nadziei oraz wiary. To uczucie powinno uskrzydlać, a nie przybijać do ziemi. Powinno największego grzesznika wznieść wyżej, aby widział światełko, dzięki któremu będzie chciał żyć".
🤎
Karolina Wilczęga po raz kolejny zabrała mnie w fascynującą podróż po meandrach ludzkich myśli i pragnień. Pozwoliła zatopić się w historii, która dostarczyła mi nie tylko niezapomnianej rozrywki, ale również napełniła solidną dawką rozmaitych emocji.
🤎
Nie będę ukrywać, że najwięcej i najsilniejsze emocje wzbudził we mnie Matthew. To taki typ bohatera, który początkowo wywołuje same negatywne uczucia. Dopiero wraz z rozgrywającymi się wydarzeniami poznajemy go lepiej i odkrywamy, co kryje się za jego zachowaniem. Ale czy to go usprawiedliwia? Absolutnie nie i choć próbował w późniejszym czasie odkupić swoje winy to jednego nie jestem w stanie mu wybaczyć, a mianowicie tego, jak brutalnie gorzkimi słowami obrzucił Ivy. To był cios poniżej pasa. Słowa potrafią ranić mocniej niż czyny. Czy Ivy w takim razie będzie w stanie ponownie zaufać mężczyźnie i dać mu drugą szansę?
Współczułam Ivy z całego serca. Ewidentnie los postanowił sobie z niej zadrwić, jednak ona mimo wszystko nie poddawała się. Z dumnie uniesioną głową brała wszystko, czym ją raczył i próbowała w każdej sytuacji dostrzec jakieś pozytywy, i to na nich się skupiała. Miała kochającą mamę, wspaniałych przyjaciół i wymarzoną pracę. I choć to czego doświadczyła od Matthew nie przestawało boleć to wierzyła, że kiedyś w końcu zapomni… Ale czy Matt jej na to pozwoli?
🤎
W cudowny sposób przedstawiona w tej książce została przyjaźń Ivy i Mathiasa, jak również relacja rodzic – dziecko. Zarówno mama Ivy, jak i rodzice braci Walker, to ciepli ludzie, którzy są wielkim wsparciem dla swoich dzieci. Najważniejsze i najpiękniejsze zarazem jest to, gdy wiesz, że z każdym problemem masz, do kogo pójść, że jest ktoś, kto zawsze cię wysłucha i doradzi, kto będzie cię wspierał i motywował.
🤎
Kochani, gorąco polecam wam tę książkę i życzę tego by historia Ivy i Matta skradła również wasze serca.

Ivy to młoda, ambitna dziewczyna, która oddała się całkowicie swojej pasji, jaką jest redagowanie powieści. Od zawsze uwielbiała książki i zabawę słowem, dlatego też zaraz po ukończeniu studiów podjęła pracę w Harris Publishing jednym z największych wydawnictw w Nowym Jorku. Natomiast każd...

Rozwiń

Zwiń

„- A czy kiedykolwiek byłaś zakochana?…
– Czy kochałaś tak bardzo, że podejmowałaś decyzje, które ostatecznie okazały się największymi błędami twojego życia?…”.

Uczucia czasem sprawiają, że podejmujemy decyzje, które na chwilę obecną wydają nam się najlepsze jednak z perspektywy czasu niekoniecznie już takie są.
Najlepiej wie o tym Amaya Summers, która w chwili gdy dowiedziała się, że jest w ciąży zdecydowała się wyjechać do dużego miasta by tam samotnie wychować synka o istnieniu, którego jego ojciec nie miał pojęcia.

Postępująca choroba Eleonory, kobiety która Amayę wychowała zmusza dziewczynę do powrotu w rodzinne strony. Z synem, niewielkim bagażem i duszą na ramieniu przekracza tabliczkę z napisem Rutherford, nie mając bladego pojęcia jak przeżyje fakt, że Carter znowu będzie tak blisko.

Czy Amaya odważy się wyznać prawdę mężczyźnie, którego wciąż kocha? Świadomość, że zostanie przez Cartera znienawidzona przeraża ją, ale wie, że musi w końcu ten strach przełamać.

Dziewczyna przeżywa istny rollercoaster emocji, a my wraz z nią. Nie spodziewałam się, że historia Amayi i Cartera tak bardzo mnie poruszy.

Dagmara Jakubczak snuje opowieść o niespełnionej miłości, o drugiej szansie, o strachu przed odrzuceniem, o chorobie i stracie. Opowieść pełną żalu, bólu, ale również szczęściu, jakie po nim przychodzi. Pokazuje jak wielki wpływ na życie człowieka mają źle podjęte decyzje oraz że szczerość zawsze jest najlepsza.

„Poza zasięgiem" jest pięknie napisaną i niesamowicie angażującą książką. Autorka stworzyła wspaniałych bohaterów, którzy niemal natychmiast zyskują naszą sympatię. Być może decyzje Amayi wydawać wam się mogą złe, ale zanim ją osądzicie poznajcie ją. Wysłuchajcie, co ma do powiedzenia. Spróbujcie poczuć to, co ona czuła, będąc młodą, zakochaną i odrzuconą nastolatką w ciąży. Nie możemy być absolutnie pewni, jak my byśmy zachowali, będąc na jej miejscu.
Carter ujął mnie przede wszystkim swoją opiekuńczością zarówno względem Amayi i Jimmyego, jak i Eleonory. Nawet względem Kenny nie był obojętny i nie zostawił jej, w momencie gdy go potrzebowała, choć bardzo go skrzywdziła. Taki facet to złoto.
Ogromną sympatią obdarzyłam również babcię Eleonorę. To niesamowicie ciepła, rodzinna kobieta, która niczego innego nie pragnęła bardziej, jak szczęścia sowich bliskich. Mając świadomość, że jej czas na tym świecie kurczy się nieubłaganie próbuje przemówić jednemu i drugiemu do rozumu i uświadomić ich, że od zawsze się kochali. Próbowała dać do zrozumienia Amayi i Carterowi, że ich miejsce jest właśnie tu i obok siebie.
Czy zrozumieją to, zanim będzie za późno?

Cudowna historia, którą szczerze wam polecam. 👌

„- A czy kiedykolwiek byłaś zakochana?…
– Czy kochałaś tak bardzo, że podejmowałaś decyzje, które ostatecznie okazały się największymi błędami twojego życia?…”.

Uczucia czasem sprawiają, że podejmujemy decyzje, które na chwilę obecną wydają nam się najlepsze jednak z perspektywy czasu nie...

Rozwiń

Zwiń

Świat pełen nadprzyrodzonych istot: wampirów, wilkołaków, elfów, wróżek a wśród nich niczego nieświadoma Anna. Dziewczyna na pozór normalna. Ale Anna nosi w sobie pewną tajemnicę, o której sama jeszcze nie wie…
Jedno krótkie spotkanie, tam w autobusie, w drodze do przyjaciół. Jedno wydawać by się mogło niewinne spojrzenie. Ulotny dotyk. I los Anny już na zawsze został przypieczętowany.
Tej nocy Anna śniła o nim, o jego zwinnym dłoniach i gorących ustach. Słyszała jego szept. Czuła oddech. „To tylko sen"- powtarzała. Niesamowicie realistyczny, ale sen. Jednak czy aby na pewno?
Wkrótce Anna zmierzy się z rzeczywistością, która choć ukryta od zawsze ją otaczała. Dowie się rzeczy niepojętych. Odkryje prawdę o sobie i o Źródle.
Czy jest na to gotowa?

Sięgając po tę książkę miałam świadomość, do jakiego gatunku ona należy. Połączenie fantastyki z elementami dark romansu okazało się fascynujące. Była to bardzo przyjemna, pochłaniająca i pobudzająca wyobraźnię lektura. Już samo to, że przeczytałam tę książkę w jedno popołudnie o czymś świadczy.

Świat stworzony przez autorkę jest Niesamowicie ciekawy. Ukrywane przez wiedźmy za pomocą zaklęć Źródło nagle staje się obiektem pożądania każdej nadprzyrodzonej istotny, która dąży do władzy. Połączenie ze Źródłem daje bowiem potężną moc. Komu, jednak najbardziej będzie na niej zależało? Tego Wam nie zdradzę. Powiem, tylko że będzie się działo, bądźcie przygotowani. 😏

„Spragnieni" ze względu na liczne sceny miłosne, które nawet mnie momentami zawstydzały jest książką przeznaczoną zdecydowanie dla czytelników pełnoletnich. Pamiętajcie o tym przed sięgnięciem po ten tytuł.

Mnie historia Anny i Alexa wciągnęła na tyle mocno, że z pewnością sięgnę po kolejną część.
Polecam i emocjonującej lektury życzę

Świat pełen nadprzyrodzonych istot: wampirów, wilkołaków, elfów, wróżek a wśród nich niczego nieświadoma Anna. Dziewczyna na pozór normalna. Ale Anna nosi w sobie pewną tajemnicę, o której sama jeszcze nie wie…
Jedno krótkie spotkanie, tam w autobusie, w drodze do przyjaciół. Jedno wydawać...

Rozwiń

Zwiń

Kochani, jeśli czytaliście i spodobała wam się „Ariadna „to gwarantuję, że „Elektrą” będziecie zachwyceni.

Jest to historia trzech zupełnie różnych kobiet, które próbują stawić czoła kapryśnej woli bogów i zmienić swoje przeznaczenie. Wszystko to, co je spotyka rozgrywa się na tle jednej z największych starożytnych wojen – wojny trojańskiej.

Klitajmestra nie może pogodzić się ze śmiercią swego pierworodnego dziecka, które zginęło z rąk własnego ojca. Nienawiść do Agamemnona z dnia na dzień rozrasta się w kobiecie coraz bardziej. Modli się by mąż wrócił z wojny cały i zdrowy, bo tylko wówczas będzie miała szansę na pomszczenie córki.
Tymczasem Elektra, która przejrzała zamiary matki gorączkowo wyczekuje powrotu ukochanego ojca by go ostrzec.
Długoletnia wojna dobiega końca. Statki Agamemnona w końcu cumują do greckich portów. Na statku króla przybywa również Kassandra – branka, trojańska księżniczka i kapłanka Apolla, która potrafi przewidywać przyszłość…

Klitajmestra, Kassandra i Elektra to z perspektywy tych trzech kobiet poznajemy rozgrywające się w książce wydarzenia.

Klitajmestra – zrozpaczona po śmierci dziecka matka opętana obsesyjną wręcz żądzą zemsty. Elektra – jej druga córka, która zafascynowana ojcem nie dostrzega jego wad oraz Kassandra – trojańska księżniczka, wieszczka, której nikt nie wierzy.
W pewnym momencie wszystkie trzy stają na tej samej ścieżce i żadna z nich tak do końca nie wie dokąd ona prowadzi.

Czytało mi się tę książkę znakomicie. Jennifer Saint posiada bardzo lekkie i przyjemne w odbiorze pióro, a jej opowieści po prostu pochłania się całym sobą. Koniecznie wspomnieć warto o niesamowitym klimacie utrzymującym się przez całą książkę oraz tak umiejętnie skonstruowanej fabule, że trzyma w napięciu do samego końca.

Zarówno „Ariadna „jak i „Elektra” to wspaniale napisane retellingi znanych nam mitów, które przy okazji uświadamiają, ile kryje się w nich brutalności i nienawiści.

Gorąco polecam

Kochani, jeśli czytaliście i spodobała wam się „Ariadna „to gwarantuję, że „Elektrą” będziecie zachwyceni.

Jest to historia trzech zupełnie różnych kobiet, które próbują stawić czoła kapryśnej woli bogów i zmienić swoje przeznaczenie. Wszystko to, co je spotyka rozgrywa się na tle jednej ...

Rozwiń

Zwiń

Mia Sheridan jest jedną z moich ulubionych zagranicznych autorek. Lubię jej książki nie tylko za piękne i wciągające historie, ale też za to, że jak nikt inny potrafi przekazywać emocje oraz za bardzo złożone postacie o trudnej przeszłości i skomplikowanej psychice. Bohaterów, z którymi zżywasz się do tego stopnia, że czujesz ich ból i dzielisz radości. Takich, do których często wracasz myślami jeszcze długo po odłożeniu książki.
~
Mia Sheridan czaruje słowem pisanym. W jej książkach jest coś, co hipnotyzuje i uzależnia. Wchodzisz w jej historie całym sobą. Chłoniesz słowa, zapominając o upływającym czasie. Przepadasz.
Taka też była książka „Most of all you. Dotyk miłości"- zachwycająca.
Historia Ellie i Gabriela rozdarła mi serce, a potem skleiła je na nowo zupełnie tak samo jak na nowo posklejana została Lady Eloise z Żonkilowego Pola.
Mamy tu, bowiem opowieść o dwóch niesamowicie skrzywdzonych osobach, które by chronić się przed kolejnym ewentualnym zranieniem zbudowały wokół siebie mur nie do sforsowania.
Tak różni od siebie, a tak podobni…
Ellie, którą poznajemy początkowo jako Cristal – striptizerkę, do perfekcji opanowała zdolność wyłączania emocji, odcinania się od wszystkiego, co ją otacza. Trauma z dzieciństwa naznaczyła ją wieloma kompleksami i bardzo niską samooceną.
Gabriel jako dziecko został uprowadzony i przez sześć przetrzymywany w zimniej ciemniej i wilgotnej piwnicy. Cudem udało mu się uwolnić z tego koszmaru. Jednak czy aby na pewno? Głowę Gabriela często nawiedzają przerażające obrazy z tamtego miejsca, a to wszystko, czego doświadczył wywołało u niego strach przed dotykiem. Czy to się, kiedykolwiek zmieni? Gabriel bardzo by tego chciał, i to właśnie dlatego udał się do klubu ze striptizem. Miał nadzieję, że znajdzie tam dziewczynę, która pomoże mu przełamać strach, która oswoi go z dotykiem…
~
„Most of all you" to książka pokrzepiająca, dająca nadzieję na to, że każdą zranioną duszę da się naprawić. To poruszająca historia o akceptacji tego, co daje nam los, ale przede wszystkim o akceptacji samego siebie. Jest to powieść o przebaczaniu i uczuciu, które jest niczym latarnia wskazująca odpowiedni kierunek w ciemną, bezgwiezdną noc. To w końcu książka po odłożeniu, której będziesz zastanawiał się, czy ty też posiadasz swojego anioła stróża.
~
Polecam z całego serca

Mia Sheridan jest jedną z moich ulubionych zagranicznych autorek. Lubię jej książki nie tylko za piękne i wciągające historie, ale też za to, że jak nikt inny potrafi przekazywać emocje oraz za bardzo złożone postacie o trudnej przeszłości i skomplikowanej psychice. Bohaterów, z którymi zż...

Rozwiń

Zwiń

Otwierając „Jedyne marzenie” przeniosłam się do okolic Kowna i Warszawy z przełomu XIX i XX wieku. Do czasów niepewnych i niebezpiecznych ze względu na widmo wojny rosyjsko-japońskiej na tle, której autorka snuje opowieść o miłości, stracie i wyrzeczeniach. Małgorzata Garkowska odmalowuje za pomocą słów barwny obraz minionej epoki, pokazując niejako że choć od tamtych wydarzeń minęło przeszło sto lat i ludzie żyli wtedy zupełnie inaczej niż my teraz to ich marzenia i pragnienia były takie same jak nasze.

Główną bohaterką tej opowieści jest Tatiana Wasilliewna Makarowa córka zamożnego ziemianina. Towarzyszymy Tani niemal od kołyski. Obserwujemy jak dorasta i jak kształtuje się jej charakter. Jako że była najmłodszym dzieckiem państwa Makarowów i ich jedyną córką, była rozpieszczana zarówno przez rodziców jak i braci, przez co pozwalano jej na więcej swobody. Tak na przykład mogła bawić się z dziećmi zarządcy folwarku oraz synem kowala z pobliskiej wsi. To z nimi Tatiana przeżyła pierwsze młodzieńcze rozterki i poczuła słodko – gorzki smak pierwszej miłości. Kiedy jej romans z Adamem wyszedł na jaw, a ojciec zwolnił Rogackiego i zakazał mu zbliżać się do swojej córki Tatiana miała wrażenie, że cały jej świat się zawalił. Wtedy myślała, że już nigdy nikogo nie pokocha tak jak Adama. Myślała, że to była jedna jedyna miłość na całe życie.
Kiedy Tatiana poznaje Pawła Orłowskiego jest zaskoczona swoją reakcją. Zastanawia się, czy możliwe jest kochać jednego mężczyznę, a pożądać drugiego. Im częściej jednak myślała o przystojnym kadecie ze szkoły wojskowej w Wilnie, tym bardziej zamazany stawał się obraz Adama, a uczucie które do niego żywiła coraz bledsze. Paweł, jednak pozostawał całkowicie obojętny wobec siostry swojego przyjaciela co dziewczynę niesamowicie irytowało.
Wydarzenia, jakie miały później miejsce całkowicie zmieniły życie Tatiany i całej jej rodziny…
•
Nie spodziewałam się, że historia krnąbrnej Rosjanki wciągnie mnie aż tak bardzo. Być może to właśnie ten jej buntowniczy, niedający się okiełznać charakter ujął mnie najbardziej, a może to niesamowity klimat minionej epoki, jaki udało się autorce stworzyć nie pozwolił mi na rozstanie z książką, choćby na moment póki nie dotarłam do ostatniej kropki.
•
Za co polubiłam Tatianę? Za to, że nie dawała się upchnąć w przyjęte ramy społeczne. Była indywidualistką niebojącą się sięgać po to czego pragnęła. Wychodziła z założenia, że szczęściu trzeba czasem pomóc, a to z kolei sprawiło, że w końcu miała ukochanego mężczyznę u swego boku. Ale czy aby na pewno tak było? Czy związek Tani i Paszki można nazwać szczęśliwym?
Postępowanie Pawła było dla mnie trudne do zaakceptowania, przez co nie potrafiłam wykrzesać za grosz sympatii dla niego. Nie był do końca szczery wobec żony, choć ta się wiele domyślała i akceptowała wszystko w imię miłości. W pewnym momencie sama nie wiedziałam, czy podziwiać ją za jej poświęcenie dla tego związku, czy potrząsnąć nią by się opamiętała. Zrozumiałam jednak, że Tatiana kochała mocno i bezgranicznie, a taka miłość warta jest każdego poświęcenia.
Tatiana to niezwykle barwna postać i przyjemnie było obserwować jak dojrzewa i odważnie sięga po swoje jedyne marzenie.
•
Jestem zauroczona tą historią. Polecam serdecznie.

Otwierając „Jedyne marzenie” przeniosłam się do okolic Kowna i Warszawy z przełomu XIX i XX wieku. Do czasów niepewnych i niebezpiecznych ze względu na widmo wojny rosyjsko-japońskiej na tle, której autorka snuje opowieść o miłości, stracie i wyrzeczeniach. Małgorzata Garkowska odmalowuje ...

Rozwiń

Zwiń