Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie do wiary że ta książka została wydana w 1897 roku.
Jest niepokojąca i miejscami straszna. Dojmujący dramat szalonego naukowca stroniącego od ludzi, którego poczynania doprowadzają do anarchii.
Widać, że Wells inspirował się nieco Frankensteinem i innymi dziełami klasycznej literatury szczególnie XIX - wiecznej, ale mimo wszystko można tę książkę postawić obok klasyki grozy i SF, bo do dziś widać inspiracje nią, chociażby w filmie np. w tegorocznym filmie o tym samym tytule w reżyserii Leigha Whannella.
Polecam!

Nie do wiary że ta książka została wydana w 1897 roku.
Jest niepokojąca i miejscami straszna. Dojmujący dramat szalonego naukowca stroniącego od ludzi, którego poczynania doprowadzają do anarchii.
Widać, że Wells inspirował się nieco Frankensteinem i innymi dziełami klasycznej literatury szczególnie XIX - wiecznej, ale mimo wszystko można tę książkę postawić obok klasyki...

Niby zwykła opowieść, a jednak została we mnie po tych tygodniach od zakończenia czytania ostatniej strony. Historie Mańka i Zuzy może nie są optymistyczne czy czegoś w rodzaju, że też chcielibyśmy tego doświadczyć, ale pokazują że nawet w najgorszych sytuacjach można znaleźć wokół siebie ludzi którzy pomogą nam przebrnąć przez trudy teraźniejszości.

Niby zwykła opowieść, a jednak została we mnie po tych tygodniach od zakończenia czytania ostatniej strony. Historie Mańka i Zuzy może nie są optymistyczne czy czegoś w rodzaju, że też chcielibyśmy tego doświadczyć, ale pokazują że nawet w najgorszych sytuacjach można znaleźć wokół siebie ludzi którzy pomogą nam przebrnąć przez trudy teraźniejszości.

"Jadro ciemności" science fiction. Trudno było przejść mimo objętości.
Super koncept historii ale moim zdaniem czegoś tu zabrakło, ponieważ ta książka powinna dać mi do myślenia, no a nie dała.

"Jadro ciemności" science fiction. Trudno było przejść mimo objętości.
Super koncept historii ale moim zdaniem czegoś tu zabrakło, ponieważ ta książka powinna dać mi do myślenia, no a nie dała.