Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem co napisać, nie wiem czy w ogóle trzeba coś pisać o "Hyperionie", czy to jest możliwe, że istnieje tak absolutnie doskonała opowieść?! :o

Tytułowy Hyperion to planeta, wokół której zaczyna narastać konflikt na międzygalaktyczną skalę. Siódemka pielgrzymów: Kapłan, Żołnierz, Uczony, Poeta, Kapitan, Detektyw i Konsul wyruszają w pielgrzymkę do Grobowców Czasu, aby odnaleźć makabryczną istotę - Władcę Bólu - Dzierzbę i w jakiś nie do końca znany czytelnikowi i sobie sposób zapobiec zagładzie wszechświata. Tak przynajmniej zakładamy. W czasie długiej podróży do miejsca przeznaczenia każdy z pielgrzymów opowiada swoją historię - co i dlaczego przywiodło go przed oblicze Dzierzby. Z każdą kolejną historią wiedziałam coraz więcej, ale coraz mniej rozumiałam. Jakie są prawdziwe zamiary pielgrzymów?

"Hyperion" to książka w której czytelnik może utonąć - ilość wątków, światów, bohaterów, przyprawiającej o zawrót głowy technologii, międzyplanetarnych podróży - to wszystko podane w gęstym cyberpunkowym sosie jest absolutnie obłędne! Przyszłość miesza się tu z przeszłością, droidy, androidy i Sztuczna Inteligencja z postacią Johna Keatsa żyjącego na przełomie XVIII/XIX wieku, mitologiczny Sfinks i Yggdrasil w nowym wydaniu występują tu obok zupełnie nowej bestialskiej ale inteligentnej istoty/maszyny - Dzierzby czyhającego na świeże mięsko, kapłani Kościoła Dzierzby, Gnostycy, Judaizm, Chrześcijaństwo, niezliczone nowe religie i sekty współistnieją obok siebie bo ludzkość wciąż poszukuje Boga/Najwyższej Inteligencji. Tylko jedno pozostaje niezmienne - zakłamani i dwulicowi politycy.

Swoboda z jaką Dan Simmons snuje opowieść o Hyperionie i pielgrzymach jest niezwykła. Płynność, lekkość pióra, innowacyjność - to wszystko sprawia, że ten cały odjechany wszechświat jest doskonale spójny i magnetyzujący.

Jestem absolutnie zauroczona!

Nie wiem co napisać, nie wiem czy w ogóle trzeba coś pisać o "Hyperionie", czy to jest możliwe, że istnieje tak absolutnie doskonała opowieść?! :o

Tytułowy Hyperion to planeta, wokół której zaczyna narastać konflikt na międzygalaktyczną skalę. Siódemka pielgrzymów: Kapłan, Żołnierz, Uczony, Poeta, Kapitan, Detektyw i Konsul wyruszają w pielgrzymkę do Grobowców Czasu, aby...

Historia daje do myślenia, skłania do refleksji na temat ludzkiej natury oraz przyszłości naszego gatunku. Rozważania kulturowe, moralne i natury społecznej, Wielkie Pytania, dylematy wiary i podziały rasowe, a przede wszystkim odwieczny podział my/nasze - oni ukazany w przerażająco dobitny sposób sprawiają, że długo jeszcze będę zbierała szczękę z podłogi.

Wątek rozmowy z Bogiem - rewelacja. Fragmenty siup do kanonu!

Historia daje do myślenia, skłania do refleksji na temat ludzkiej natury oraz przyszłości naszego gatunku. Rozważania kulturowe, moralne i natury społecznej, Wielkie Pytania, dylematy wiary i podziały rasowe, a przede wszystkim odwieczny podział my/nasze - oni ukazany w przerażająco dobitny sposób sprawiają, że długo jeszcze będę zbierała szczękę z podłogi.

Wątek rozmowy...

Krótko i na temat - rewelacyjna książka, którą zapamięta się na zawsze.

Kolejne wątki w "Hyperionie" - znakomitym pierwszym tomie serii mnożą wciąż następne pytania, natomiast "Upadek Hyperiona" daje nam wszystkie możliwe odpowiedzi. To i wiele, wiele więcej! Po prostu - czytajcie Hyperiona! To uniwersum jest potęgą. Tej serii nie da się nie pokochać, jeśli tylko zrobicie mały kroczek w ten okrutny i jakże magnetyczny świat - już po Was.

Jeśli lubicie fantastykę i jeszcze jakimś cudem tego nie czytaliście to właśnie jest ten czas aby naprawić swoje błędy i odpokutować winy. Bo Dzierzba nie wybacza.

Polecam, mocne 11/10! ;)

Krótko i na temat - rewelacyjna książka, którą zapamięta się na zawsze.

Kolejne wątki w "Hyperionie" - znakomitym pierwszym tomie serii mnożą wciąż następne pytania, natomiast "Upadek Hyperiona" daje nam wszystkie możliwe odpowiedzi. To i wiele, wiele więcej! Po prostu - czytajcie Hyperiona! To uniwersum jest potęgą. Tej serii nie da się nie pokochać, jeśli tylko zrobicie...

Przecudne wydanie, rewelacyjne grafiki (drzeworyty Albrechta Durera w kolorze!), objaśnienia symboli, podział na wizerunki aniołów pod względem dziedziny nad którą roztaczają pieczę (stróże/ posłańcy, anioły sprawiedliwości i sądu, anioły pokoju/ nadziei, anioły uzdrawiające/ opiekuńcze/ opłakujące, anioły zemsty i śmierci).
Z wiadomych względów przeważają przykłady sztuki chrześcijańskiej, lecz pojawiają się tu także skrzydlate postacie z manuskryptów alchemicznych, hinduistyczne Apsary, wyobrażenia aniołów Islamu i wiele innych.
Warto po stokroć, nawet dla samych ilustracji Gustave'a Dore. Uwielbiam!

Przecudne wydanie, rewelacyjne grafiki (drzeworyty Albrechta Durera w kolorze!), objaśnienia symboli, podział na wizerunki aniołów pod względem dziedziny nad którą roztaczają pieczę (stróże/ posłańcy, anioły sprawiedliwości i sądu, anioły pokoju/ nadziei, anioły uzdrawiające/ opiekuńcze/ opłakujące, anioły zemsty i śmierci).
Z wiadomych względów przeważają przykłady sztuki...

Antropologia kultury wsi polskiej XIX w to wspaniała publikacja, która przenosi nas w zapomniany, tajemniczy, pełen przesądów, uprzedzeń i zabobonów świat polskiej wsi z XIX wieku (wiecie co stosowano zanim Aleksander Fleming odkrył penicylinę? Zwilżony chleb zmieszany z pajęczyną.).
Zauważyłam, że dopóki te różnego rodzaju przesądy i wierzenia opierają się tylko i wyłącznie na pogaństwie lub wierzeniach zaczerpniętych od Słowian, dopóty są po prostu przerażające lub obrzydliwe. Ale kiedy w te przesądy i rytuały wkrada się Chrześcijaństwo - zaczyna się robić co najmniej śmiesznie.
Przykład: skąd wzięły się niedźwiedzie? Kiedy Bóg odwiedził wieś, pewien mężczyzna ubrał kożuch futrem do góry i chciał go wystraszyć. Stanął na czterech kończynach i zaczął ryczeć - za co Bóg zamienił go w niedźwiedzia.
Dalej - dlaczego osika dygocze? Bo powiesił się na niej Judasz. Dlaczego nie zabijamy pająków? Bo kiedyś jeden pająk uciszył muchę która nie dawała spać Dzieciątku Jezus. Ale według mnie to spowiadające się skowronki przebijają wszystko inne.

Podsumowując - książkę, chociaż jest publikacją popularnonaukową (z dziedziny antropologii) - czyta się bardzo dobrze. Autor często odwołuje się do innych znanych antropologów jak Mircea Eliade czy Margaret Mead, co wcale nie przeszkadza w odbiorze ludziom nie zaznajomionym z tematem antropologii czy etnografii.
Przyznam, że czytając ją bawiłam się świetnie - wiele faktów, o które nawet nie podejrzewałabym gatunek ludzki (a już zupełnie nie żyjący w nie tak odległym XIX wieku) mnie bardzo zaskoczyło.
"Antropologia kultury..." to książka przypominająca współczesnym o naszej tożsamości kulturowej - bo choćbyśmy nie wiem jak bardzo chcieli odciąć się od tych przedziwnych przesądów i wyobrażeń - już od czasów naszych słowiańskich przodków jesteśmy z nią związani.

(thebooksspot.blogspot.com)

Antropologia kultury wsi polskiej XIX w to wspaniała publikacja, która przenosi nas w zapomniany, tajemniczy, pełen przesądów, uprzedzeń i zabobonów świat polskiej wsi z XIX wieku (wiecie co stosowano zanim Aleksander Fleming odkrył penicylinę? Zwilżony chleb zmieszany z pajęczyną.).
Zauważyłam, że dopóki te różnego rodzaju przesądy i wierzenia opierają się tylko i...