Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga część zdaje się bardziej angażować czytelnika w opowiadaną historię. Uchyla też rąbka tajemnicy i uzupełnia przemilczane wątki. Wzrusza, wywołuje uśmiech, nie przytłacza. Podobnie jak poprzedniczka - pozycja na jeden wieczór.
W moim odczuciu "Zanim wystygnie kawa" próbuje pokazać, że człowiek nosi w sobie wiele niewypowiedzianych słów, a jego życie składa się z momentów - chwil, które go kształtują, definiują. W tym wszystkim jednak kładziony jest nacisk na złożoność relacji międzyludzkich, a także żal i frustrację z przegapionych szans. Kawiarnia umożliwia bohaterom (i poniekąd czytelnikom) doznanie katharsis.

Druga część zdaje się bardziej angażować czytelnika w opowiadaną historię. Uchyla też rąbka tajemnicy i uzupełnia przemilczane wątki. Wzrusza, wywołuje uśmiech, nie przytłacza. Podobnie jak poprzedniczka - pozycja na jeden wieczór.
W moim odczuciu "Zanim wystygnie kawa" próbuje pokazać, że człowiek nosi w sobie wiele niewypowiedzianych słów, a jego życie składa się z...

Bardzo przyjemna pozycja na letni wieczór, momentami nawet wzruszająca. Początkowe uczucie zdezorientowania wzięło się z konieczności przystosowania się do - egzotycznych dla naszej kultury - nazw bohaterów. Po przekroczeniu tej bariery można już spokojnie skupić się na historii, zarówno sugerowanej przez tytuły rozdziałów, jak i tej snutej w tle. Książka czasem banalna, momentami - nieoczywista. Mam wrażenie, że wymaga od czytelnika pewnej wrażliwości i pochylenia się nad naturą marzeń człowieka.

Bardzo przyjemna pozycja na letni wieczór, momentami nawet wzruszająca. Początkowe uczucie zdezorientowania wzięło się z konieczności przystosowania się do - egzotycznych dla naszej kultury - nazw bohaterów. Po przekroczeniu tej bariery można już spokojnie skupić się na historii, zarówno sugerowanej przez tytuły rozdziałów, jak i tej snutej w tle. Książka czasem banalna,...