Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie jest mój ulubiony typ literatury a pomimo tego książka przygwoździła moją uwagę na kilka dni. Jest to bajeczna, ładna, zgrabna i ciekawa opowieść a fascynacji tulipanem, niesłusznej karze, tkliwej miłości i podobnych pierdołach. Zdarzenia są przewidywalne, troszkę nawet naciągane zaś postacie absolutnie kartonowe.
Ta książka szybko ulotni się z mej pamięci, nie zmieni mego poglądu a jednak muszę zadeklarować, że nie żałuję ani jednej chwili przy niej spędzonej. Było miło. Żegnaj "Czarny tulipanie".

To nie jest mój ulubiony typ literatury a pomimo tego książka przygwoździła moją uwagę na kilka dni. Jest to bajeczna, ładna, zgrabna i ciekawa opowieść a fascynacji tulipanem, niesłusznej karze, tkliwej miłości i podobnych pierdołach. Zdarzenia są przewidywalne, troszkę nawet naciągane zaś postacie absolutnie kartonowe.
Ta książka szybko ulotni się z mej pamięci, nie...

Jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek przeczytałam.
Nie mam doświadczenia w literaturze wojennej ale po "Na zachodzie bez zmian" chcę więcej i więcej. Wciągnęła mnie od pierwszych kart a w ciągu codziennych zajęć nadal przeżywałam emocje bohaterów. Po tej lekturze wiem, że wojna jest największą tragedią ludzkości. Na co to komu jeśli każdy cierpi? Cierpią koledzy, matki, narzeczone, ewakuowani chłopi, postrzelone konie a nawet ci biedni wrogowie po drugiej stronie okopu. Wszystko to jest opisane lekkim, prostym językiem, przez co jest bardzo ludzkie i zrozumiałe, czasem nawet można gorzko się uśmiechnąć.
Osiemnastoletni chłopiec musi zmienić się w bestię by przetrwać I wojnę światową. Pomagają mu w tym jego koledzy z klasy, którzy tak samo zostali wyrwani do otchłani wojny. Nie każdemu uda się wrócić do domu.

Jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek przeczytałam.
Nie mam doświadczenia w literaturze wojennej ale po "Na zachodzie bez zmian" chcę więcej i więcej. Wciągnęła mnie od pierwszych kart a w ciągu codziennych zajęć nadal przeżywałam emocje bohaterów. Po tej lekturze wiem, że wojna jest największą tragedią ludzkości. Na co to komu jeśli każdy cierpi? Cierpią koledzy,...

Przyznam, że ją po prostu zmęczyłam. Język i stylistyka na siłę utrudniony. W dość wąskim zakresie przybliża słowiańskie wierzenia, kulturę i obrzędy a tego chciałam więcej. Za to Kraszewski nie szczędzi pióra na opisy przyrody, w skrócie: pola,lasy,lasy, lasy, pola. W tle rozgrywa się wojna Polan z Germanami. Namęczyłam się ale nie żałuję. Mam to już za sobą a tę książkę wypada przeczytać.

Przyznam, że ją po prostu zmęczyłam. Język i stylistyka na siłę utrudniony. W dość wąskim zakresie przybliża słowiańskie wierzenia, kulturę i obrzędy a tego chciałam więcej. Za to Kraszewski nie szczędzi pióra na opisy przyrody, w skrócie: pola,lasy,lasy, lasy, pola. W tle rozgrywa się wojna Polan z Germanami. Namęczyłam się ale nie żałuję. Mam to już za sobą a tę książkę...

Nadal nie jestem do końca pewna kto jest kim. Pogmatwane dzieje rodów, tajemnica i gdzie nie gdzie zjawiska nadprzyrodzone. Postacie niebudzące sympatii i dość nierealne, szablonowe. Podobał mi się ten nastrój mroku, który tak bardzo kojarzy mi się z literaturą angielską. Może niezbyt oryginalna, ale mnie urzekła i twierdzę, że bardzo pasuje do książki, jest narracja w postaci ustnego opowiadania starszej pani.

Nadal nie jestem do końca pewna kto jest kim. Pogmatwane dzieje rodów, tajemnica i gdzie nie gdzie zjawiska nadprzyrodzone. Postacie niebudzące sympatii i dość nierealne, szablonowe. Podobał mi się ten nastrój mroku, który tak bardzo kojarzy mi się z literaturą angielską. Może niezbyt oryginalna, ale mnie urzekła i twierdzę, że bardzo pasuje do książki, jest narracja w...

Najlepsze w tej książce jest to, że już ją skończyłam i nigdy nie wrócę do tego koszmaru. Ohydny, bardzo współczesny styl, na siłę ubogacony. Mam nadzieję, że książkę tę Nabokov napisał przez przypadek i teksty z okresu europejskiego okażą się dużo lepsze, więc jeszcze dam mu szansę. Nie wiem co nie zgrało, uwielbiam ciężką literaturę, byłam pełna nadziei a nawet nie wiem po co coś takiego pisać. Jakoś mi przykro tak.

Najlepsze w tej książce jest to, że już ją skończyłam i nigdy nie wrócę do tego koszmaru. Ohydny, bardzo współczesny styl, na siłę ubogacony. Mam nadzieję, że książkę tę Nabokov napisał przez przypadek i teksty z okresu europejskiego okażą się dużo lepsze, więc jeszcze dam mu szansę. Nie wiem co nie zgrało, uwielbiam ciężką literaturę, byłam pełna nadziei a nawet nie wiem...

Wystarczająco gruba książka by się wciągnąć, spoufalić się z bohaterami i z trudem rozstać się z tym malowniczo pięknym światem. Historia momentami ciut przewidywalne jednak bynajmniej nie nazwŁabym banałem.

Wystarczająco gruba książka by się wciągnąć, spoufalić się z bohaterami i z trudem rozstać się z tym malowniczo pięknym światem. Historia momentami ciut przewidywalne jednak bynajmniej nie nazwŁabym banałem.

Jest to już czwarta przeczytana przeze mnie książka z serii Angielski ogród. "Północ i Południe" tematycznie odbiega od pozostałych lektur z serii. Nie jest to literatura stricte kobieca. Wątek miłości obejmuje głównie relacje najbliższych członków rodziny: miłość małżonków, miłość braterska i rodzicielska. Aspekt wiary jest rozbudowy ale nie stanowi sztampowej tematyki powieści. W "Północ i Południe " spotykają się wyższe sfery z fabrykantami i klasą robotnicza. Mimo wielu uprzedzeń i zatargow bohaterowie zauważają jak wiele mają wspólnego.

Jest to już czwarta przeczytana przeze mnie książka z serii Angielski ogród. "Północ i Południe" tematycznie odbiega od pozostałych lektur z serii. Nie jest to literatura stricte kobieca. Wątek miłości obejmuje głównie relacje najbliższych członków rodziny: miłość małżonków, miłość braterska i rodzicielska. Aspekt wiary jest rozbudowy ale nie stanowi sztampowej tematyki...

Jest to dla mnie lektura przełomowa. Przełomowa z dwóch względów. Stanowi debiut tego autora na mojej półce a po drugie przekonuje mnie, że współczesna literatury nie musi być gówniana.
Nie rozumiem tych kontrowersji wokół Uległości. Przecież to tylko zgrabnie napisane truizmy. To, że cywilizacja europejska jest u schyłku, wie każdy przeciętnie utalentowany licealista. To, że Islam wyprze laicką Europę jest również oczywiste. Według autora starego kontynentu nie zniszczą bomby a tytułowa Uległość.

Jest to dla mnie lektura przełomowa. Przełomowa z dwóch względów. Stanowi debiut tego autora na mojej półce a po drugie przekonuje mnie, że współczesna literatury nie musi być gówniana.
Nie rozumiem tych kontrowersji wokół Uległości. Przecież to tylko zgrabnie napisane truizmy. To, że cywilizacja europejska jest u schyłku, wie każdy przeciętnie utalentowany licealista. To,...

Zacznę od pozytywów: bardzo ładne ilustracje. A teraz pozostałe cechy utworu: nuda, przewidywalność, biedny humor, nienaturalne reakcje bohaterów, w ogóle Ci bohaterzy są nierealni. Jeżeli autor dopuścił się wydania takiej książki to ja bardzo wątpię w jego godność a na pewno w umiejętności.
W tej książce bardzo wiele się dzieje- jedna wielka akcja, ale jest tak nudna i przewidywalna, że każdy z IQ na poziomie 80 i wzwyż, powinien się obrazić na Boryska. Niestety niczego się nie dowiedziałam o Rosji i szpiegostwie tuż przed I wojną światową. Na koniec mogę jedynie dodać, że druga część jest trochę lepsza od pierwszej.

Zacznę od pozytywów: bardzo ładne ilustracje. A teraz pozostałe cechy utworu: nuda, przewidywalność, biedny humor, nienaturalne reakcje bohaterów, w ogóle Ci bohaterzy są nierealni. Jeżeli autor dopuścił się wydania takiej książki to ja bardzo wątpię w jego godność a na pewno w umiejętności.
W tej książce bardzo wiele się dzieje- jedna wielka akcja, ale jest tak nudna i...

Pozwala zagłębić się w realia ostatnich dni II wojny światowej. Co dalej z Polską? My już wiemy ale bohaterzy powieści właśnie stanęli przed wyborami.Bardziej skomplikowana niż tego wymaga temat.

Pozwala zagłębić się w realia ostatnich dni II wojny światowej. Co dalej z Polską? My już wiemy ale bohaterzy powieści właśnie stanęli przed wyborami.Bardziej skomplikowana niż tego wymaga temat.

Eden to świetny pretekst do zastanowienia się nad dziejami ludzkości. Nad historią, ewolucją, rewolucją i dokąd właściwie to wszystko zmierza. Ciekawa analogia współczesnej tyranii bez tyrana. Bardzo dojrzała proza dla wymagających czytelników. To było moje pierwsze zetknięcie (poza podstawówką) z Lemem. Oczywiście chcę więcej.

Eden to świetny pretekst do zastanowienia się nad dziejami ludzkości. Nad historią, ewolucją, rewolucją i dokąd właściwie to wszystko zmierza. Ciekawa analogia współczesnej tyranii bez tyrana. Bardzo dojrzała proza dla wymagających czytelników. To było moje pierwsze zetknięcie (poza podstawówką) z Lemem. Oczywiście chcę więcej.

Cieszę się, że jeszcze są pośród nas tacy autorzy, którzy nie piszą tylko po to, by coś napisać. Dla mnie, jako zdiagnozowanego świra, jest to bardzo osobista pozycja ( ;) ) W Polsce choroby psychiczne są temat tabu, kojarzą się głównie z kaftanami bezpieczeństwa, psychopatami i skrajnymi dziwakami, zaś Saks i ja dowodzimy, że nikt niewtajemniczony nie wpadłby na to, że jest coś nie tak z naszymi umysłami. Nie potrafię wytłumaczyć tragedii choroby psychicznej zdrowej osobie. Nie wytłumaczę widzącemu, że czarne jest białe. Nikt mi nie uwierzy a mój mózg natrętnie mi powtarza, że tak jest. Osoba chora, czytająca tę książkę, poczuje się poklepana po ramieniu, na gest zrozumienia. Najbardziej jednak polecam bliskim osobom, żyjącym wraz z chorymi, bo zarówno też gram taką rolę w swym życiu i zdaję sobie sprawę ile trzeba mieć siły na te gorsze dni.

Cieszę się, że jeszcze są pośród nas tacy autorzy, którzy nie piszą tylko po to, by coś napisać. Dla mnie, jako zdiagnozowanego świra, jest to bardzo osobista pozycja ( ;) ) W Polsce choroby psychiczne są temat tabu, kojarzą się głównie z kaftanami bezpieczeństwa, psychopatami i skrajnymi dziwakami, zaś Saks i ja dowodzimy, że nikt niewtajemniczony nie wpadłby na to, że...