Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka i pełna humoru opowieść o zamążpójściu pewnych sióstr w XIX wiecznej Anglii. Prawie każda z nich otwarcie marzy o wielkiej miłości i spełnieniu w życiu rodzinnym. Dziewczęta choć urodziwe i pełne zalet, są bez posagu i w nienajlepszej pozycji społecznej. Całość poszukiwań doprawia ojciec swym cynizmem a matka głupotą.
To jest już któraś z kolei książka Austen przeczytana przeze mnie i nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak Rozważna i romantyczna, którą przeczytałam najpierw. Nie niesie ze sobą tyle przesłania co Perswazje. Czytało mi się przyjemnie bo bardzo lubię język Austen.

Lekka i pełna humoru opowieść o zamążpójściu pewnych sióstr w XIX wiecznej Anglii. Prawie każda z nich otwarcie marzy o wielkiej miłości i spełnieniu w życiu rodzinnym. Dziewczęta choć urodziwe i pełne zalet, są bez posagu i w nienajlepszej pozycji społecznej. Całość poszukiwań doprawia ojciec swym cynizmem a matka głupotą.
To jest już któraś z kolei książka Austen...

Tak jak wskazuje tytuł powieść jest o wojnach napoleońskich (tom III i IV) i czasach pokoju carskiej Rosji (tom I i II).Jest to polemika z historykami a Tołstoj nawet nie próbuje udawać bezstronności. W pierwszej połowie "Wojny i Pokoju" poznajemy życie rodzinne Rostowowów i Bołkońskich oraz związane z nim uciechy i troski codzienności. W bohaterach ścierają się idee, w których zostali wychowani, z napływającymi ze świata zachodu. Próbują znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania, zyskać sławę i ogólnie rozumiane szczęście. Wojna i związane z nią cierpienia weryfikują dotychczas utrzymywane postawy. Wywraca światopogląd do góry nogami i pozostawia na pastwę własnego sumienia.
Pomimo przerażenia obszernością książki z bólem rozstawałam się z ukochanymi bohaterami. Autor brawurowo szastał znajomością ludzkiej psychiki przez co szczerze przeżywałam losy ulubieńców. Arcydzieło.

Tak jak wskazuje tytuł powieść jest o wojnach napoleońskich (tom III i IV) i czasach pokoju carskiej Rosji (tom I i II).Jest to polemika z historykami a Tołstoj nawet nie próbuje udawać bezstronności. W pierwszej połowie "Wojny i Pokoju" poznajemy życie rodzinne Rostowowów i Bołkońskich oraz związane z nim uciechy i troski codzienności. W bohaterach ścierają się idee, w...

Dostojewski-konserwatysta ukazuje Rosję tuż po ważnych przemianach społecznych. Czas ogólnego niepokoju, chaosu jest idealny dla rozkwitu spiskowych organizacji, które nie przebierają w środkach by wprowadzić swój ustrojowy eksperyment pt. " Wszyscy są równi. Bla-bla-blabla." (który jak już dzisiaj wiemy nie działa tak ja zakładali, ale jakimś cudem jeszcze funkcjonuje). Nas już to pewnie nie dziwi, że wzniosłe idee są szalenie absurdalne i koniecznie okupione krwią winnych czy też niewinnych. Jednakże Fiodzio to wszystko pięknie opisał, jak zwykle pozostawił przestrzeń na wyobrażenia czytelnika czego ja tak strrrasznie potrzebuję. Książka kurczowo trzyma w napięciu do samego końca, więc ośmielę się polecić nawet tym, którzy nie lubią "ciężkiej literatury".
"Biesy" nie poruszają tyle emocjonalnej sfery co, w przeciwieństwie do innych jego dzieł, sfery intelektualnej ale uduchowionej. Zauroczyła mnie postać idealisty-dziwaka Kiriłowa lecz to pusty Stawrogin pożarł me serce. Ciekawa też jest postać pisarza- apetycznie przekomiczna, uśmiejecie się ale tak z pogardą

Dostojewski-konserwatysta ukazuje Rosję tuż po ważnych przemianach społecznych. Czas ogólnego niepokoju, chaosu jest idealny dla rozkwitu spiskowych organizacji, które nie przebierają w środkach by wprowadzić swój ustrojowy eksperyment pt. " Wszyscy są równi. Bla-bla-blabla." (który jak już dzisiaj wiemy nie działa tak ja zakładali, ale jakimś cudem jeszcze funkcjonuje)....

Pouczająca opowieść o tym co młodości wolna a dojrzałości trzeba. Nakłania do poszukiwań równowagi w swej osobowości. Jak donosi historia, każda skrajność prowadzi do nieszczęść. Mimo swego morału, powieść, jak to u Austen, bardzo lekka, z postaciami zabawnie przerysowanymi, zachwycającymi swoją głupotą w wyścigu o pozycję i pieniądze. Sytuacja kobiet niebywale się zmieniła ale część z nas zapewne chciałaby czasem poksiężczniczkować.

Pouczająca opowieść o tym co młodości wolna a dojrzałości trzeba. Nakłania do poszukiwań równowagi w swej osobowości. Jak donosi historia, każda skrajność prowadzi do nieszczęść. Mimo swego morału, powieść, jak to u Austen, bardzo lekka, z postaciami zabawnie przerysowanymi, zachwycającymi swoją głupotą w wyścigu o pozycję i pieniądze. Sytuacja kobiet niebywale się zmieniła...