Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że to jedna z lepszych polskich pozycji sci-fi i wizji przyszłości, która wpadła w moje ręce. Swojsko niepokojąca, wrzynająca się w umysł niczym tytułowy Jemiolec w ciało. Piękna dystopia. 🖤👌 A czyta się jak masełko.

Muszę przyznać, że to jedna z lepszych polskich pozycji sci-fi i wizji przyszłości, która wpadła w moje ręce. Swojsko niepokojąca, wrzynająca się w umysł niczym tytułowy Jemiolec w ciało. Piękna dystopia. 🖤👌 A czyta się jak masełko.

Koncept na 10, wykonanie na 2. No i mamy 6. Miało potencjał, ale potencjał został wydrylowany z krwi i życia.

Koncept na 10, wykonanie na 2. No i mamy 6. Miało potencjał, ale potencjał został wydrylowany z krwi i życia.

Nie wiem co przeczytałam. Cały czas coś się niby dzieje, ale książka nudna. Słowian tam tyle co kot napłakał, Słomian też - bo mało co o nich wiemy. Skakanie od bohetara do bohatera, niby wszystko się łączy, ale niby to dobre słowo. Wytarte schematy i klisze. Ale doczytałam finalnie do końca, więc 5 za starania.

Nie wiem co przeczytałam. Cały czas coś się niby dzieje, ale książka nudna. Słowian tam tyle co kot napłakał, Słomian też - bo mało co o nich wiemy. Skakanie od bohetara do bohatera, niby wszystko się łączy, ale niby to dobre słowo. Wytarte schematy i klisze. Ale doczytałam finalnie do końca, więc 5 za starania.

Ech, spodziewałam się czegoś lepszego i konkretniejszego. Za dużo powtórzeń, za dużo humoru, za mało treści.

Ech, spodziewałam się czegoś lepszego i konkretniejszego. Za dużo powtórzeń, za dużo humoru, za mało treści.

Fabuła nawet wciąga, ale jakież to jest infantylne a dialogi... absurdalne i nierealne. A główna bohaterka, matko kochana, no ciężko ją lubić. Ciężko.

Fabuła nawet wciąga, ale jakież to jest infantylne a dialogi... absurdalne i nierealne. A główna bohaterka, matko kochana, no ciężko ją lubić. Ciężko.