Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byłoby 8/10, ale spora część materiału to kopia z gazet i kanału Youtube. Co nie zmienia generalnej opinii - dobrze skondensowana i starająca się - co podziwiam i doceniam - zachować historyczny obiektywizm.

Byłoby 8/10, ale spora część materiału to kopia z gazet i kanału Youtube. Co nie zmienia generalnej opinii - dobrze skondensowana i starająca się - co podziwiam i doceniam - zachować historyczny obiektywizm.

Źle się czuję oceniając takie książki. Każdy powinien to przeczytać, co nie jest trudne, przez to że jest atrakcyjnie napisana. Dobitnie pokazuje, jak do szpiku kości ten kraj przeżarty jest korupcją i mafijnym układem. Absolutnie przerażająca, pozbawiająca resztek nadziei, że Rosja za naszego pokolenia może stać się kiedyś normalnym krajem gdzie rządzi prawo. To nie jest książka dla optymistów.

Źle się czuję oceniając takie książki. Każdy powinien to przeczytać, co nie jest trudne, przez to że jest atrakcyjnie napisana. Dobitnie pokazuje, jak do szpiku kości ten kraj przeżarty jest korupcją i mafijnym układem. Absolutnie przerażająca, pozbawiająca resztek nadziei, że Rosja za naszego pokolenia może stać się kiedyś normalnym krajem gdzie rządzi prawo. To nie jest...

Łojeju, jakie to krótkie było.

Łojeju, jakie to krótkie było.

Mało teoretyczna - jeżeli ktoś spodziewa się głębokiego wykładu geopolitycznego, to go tu nie znajdzie, to raczej esej. Opisuje porządek światowy z perspektywy zderzenia cywilizacji Huntingtona: zachodniej (europejskiej z Ameryką), Islamu, i Chin, na bazie historycznego rzutu. Kwestia Zachodu rozbija się o pokój westfalski i równowagę sił, przytaczaną na multum sposobów. Islam - podział na sferę pokoju (Islamu) i sferę wojny (cała reszta globu). Chiny - tutaj sporo powtórki z innej książki autora "O Chinach" i konfucjańskiej teorii trybutarności geograficznej względem Państwa Środka. Na koniec autor zostawił sobie rozdział już o samej Ameryce i jej roli gwaranta utrzymania systemu westfalskiego jako supermocarstwo. Największym wyzwaniem XXI wieku jest zdaniem autora przedefiniowanie porządku światowego tak, żeby unikając wojny dał wyraz obecnej sytuacji geopolitycznej; z nowym-starym supermocarstwem na mapie (Chinami).

Mało teoretyczna - jeżeli ktoś spodziewa się głębokiego wykładu geopolitycznego, to go tu nie znajdzie, to raczej esej. Opisuje porządek światowy z perspektywy zderzenia cywilizacji Huntingtona: zachodniej (europejskiej z Ameryką), Islamu, i Chin, na bazie historycznego rzutu. Kwestia Zachodu rozbija się o pokój westfalski i równowagę sił, przytaczaną na multum sposobów....

Ciekawie o historii; m. in. o ewakuacji Stutthofu. Mniej o współczesności, gdzie z Kaszubów autor robi guślarzy, podczas gdy te fascynacje przedchrześcijańskimi wierzeniami to fenomen ogólnopolski ostatnich lat.

Warsztat reporterski też pozostawia trochę do życzenia...

Ciekawie o historii; m. in. o ewakuacji Stutthofu. Mniej o współczesności, gdzie z Kaszubów autor robi guślarzy, podczas gdy te fascynacje przedchrześcijańskimi wierzeniami to fenomen ogólnopolski ostatnich lat.

Warsztat reporterski też pozostawia trochę do życzenia...

Design to też formularz PIT, automat do biletów czy plan oddziałów w szpitalu. Pojmujemy design jako coś niedostępnego dla mas. Zapomnieliśmy że design, i ogólnie przedmioty, powinny przede wszystkim być użyteczne i służyć ludziom. Wybrzmiewa wołanie autora, by zmienić definicję designu.

Design to też formularz PIT, automat do biletów czy plan oddziałów w szpitalu. Pojmujemy design jako coś niedostępnego dla mas. Zapomnieliśmy że design, i ogólnie przedmioty, powinny przede wszystkim być użyteczne i służyć ludziom. Wybrzmiewa wołanie autora, by zmienić definicję designu.

Lekko napisana, a zarazem bardzo konkretna.

Lekko napisana, a zarazem bardzo konkretna.

Na palcach jednej ręki można policzyć pozycje traktujące na ten temat osadzone w polskich realiach. Niestety sporo lania wody i powierzchowność. Mało mięsa. Z wyjątkami - jak bodaj ostatni rozdział o ograniczeniu ryzyka.

Na palcach jednej ręki można policzyć pozycje traktujące na ten temat osadzone w polskich realiach. Niestety sporo lania wody i powierzchowność. Mało mięsa. Z wyjątkami - jak bodaj ostatni rozdział o ograniczeniu ryzyka.

Dobre utrwalenie wiedzy z podcastów. Trochę rozwlekle, ale klarownie i wprost. Absolutne podstawy.

Dobre utrwalenie wiedzy z podcastów. Trochę rozwlekle, ale klarownie i wprost. Absolutne podstawy.

W prosty sposób wyjaśnia mechanizmy działania złodziei. Przerabia mafie paliwowe, mafię pruszkowską, wyłudzenia nieruchomości, oszustwa sądowe i inne cuda III RP. Trochę razi cwaniacki ton (autor brzmi jakby znał się na wszystkim) i ogólnikowy charakter opisanych spraw - żadnych dokumentów, tabel danych ani tym podobnych, raczej ogólna diagnoza zgnilizny polskiego państwa.

W prosty sposób wyjaśnia mechanizmy działania złodziei. Przerabia mafie paliwowe, mafię pruszkowską, wyłudzenia nieruchomości, oszustwa sądowe i inne cuda III RP. Trochę razi cwaniacki ton (autor brzmi jakby znał się na wszystkim) i ogólnikowy charakter opisanych spraw - żadnych dokumentów, tabel danych ani tym podobnych, raczej ogólna diagnoza zgnilizny polskiego państwa.

Nie ma w sobie walorów literatury, toteż w takiej skali nie sposób tej pozycji oceniać. Ograniczę się do paru punktów przemyśleń: 1) Kapitalizm musiał przyjąć częściowo postulaty komunistów by rozładować napięcie międzyklasowe na przestrzeni dziejów, zwłaszcza w Europie. Patrz: 8-godzinny dzień pracy, eksperymenty z 4-dniowymi tygodniami pracy, żłobki, pracownicze plany kapitałowe i różnej maści programy socjalne. 2) Hipoteza, że kapitalizm sprawia, że burżuazja się bogaci, a proletariat jest coraz biedniejszy historycznie się nie sprawdziła. Rozwarstwienie owszem w wielu krajach narasta, co pokazał w swoich badaniach Piketty, ale generalnie pracownicy też okazali się (ograniczonymi) beneficjentami kapitalizmu. 3) Założenie wychowania dzieci przy zakładach produkcyjnych jako jeden z postulatów Engelsa (we wstępie do któregoś z wydań) - przerażające. Generalnie jednak, z perspektywy XXI wieku większość stawianych hipotez i założeń manifestu wydaje się naiwna i absurdalna. Pomija psychologiczne i socjologiczne uwarunkowania w jakich funkcjonują ludzie. Ale trzeba to autorom wybaczyć, bo te dziedziny nauki w połowie XIX wieku dopiero raczkowały.

Nie ma w sobie walorów literatury, toteż w takiej skali nie sposób tej pozycji oceniać. Ograniczę się do paru punktów przemyśleń: 1) Kapitalizm musiał przyjąć częściowo postulaty komunistów by rozładować napięcie międzyklasowe na przestrzeni dziejów, zwłaszcza w Europie. Patrz: 8-godzinny dzień pracy, eksperymenty z 4-dniowymi tygodniami pracy, żłobki, pracownicze plany...

Kompletnie abstrahuję w ocenie od poglądów Ziemkiewicza w kwestiach społecznych, czy jego totalnego cynizmu, bo musiałbym dać zero. Ale sam temat ważny, szkoda, że po lewej stronie nie ma takich pozycji (nie znam, może Woś?). Więcej nawet, można się zgodzić z wieloma myślami jeśli chodzi o przyczyny dziejowe dzisiejszego polskiego mentalu, i powodów tego słynnego już naszego kompleksu niższości.

Chciałem przeczytać coś co będzie jakąś namiastką myśli dzisiejszej polskiej prawicy i to dostałem. Nie jestem jakoś oburzony antysemityzmem i homofobią, bo tego się u Ziemkiewicza spodziewałem.

Kompletnie abstrahuję w ocenie od poglądów Ziemkiewicza w kwestiach społecznych, czy jego totalnego cynizmu, bo musiałbym dać zero. Ale sam temat ważny, szkoda, że po lewej stronie nie ma takich pozycji (nie znam, może Woś?). Więcej nawet, można się zgodzić z wieloma myślami jeśli chodzi o przyczyny dziejowe dzisiejszego polskiego mentalu, i powodów tego słynnego już...

Znając dwie opinie, można się z jedną zgodzić, można się zgodzić z obiema lub nawet obie odrzucić. Jeżeli *zna* się obie.
Nasz system edukacji, mimo 30 lat wolnej Polski, dalej serwuje nam jedną z dwóch głównych opinii o możliwym przebiegu IIWŚ. I to tę jedyną "słuszną". Żal, ogromny żal, gdy się o tym pomyśli.

Znając dwie opinie, można się z jedną zgodzić, można się zgodzić z obiema lub nawet obie odrzucić. Jeżeli *zna* się obie.
Nasz system edukacji, mimo 30 lat wolnej Polski, dalej serwuje nam jedną z dwóch głównych opinii o możliwym przebiegu IIWŚ. I to tę jedyną "słuszną". Żal, ogromny żal, gdy się o tym pomyśli.

Małe rozczarowanie. Osoba, która lubi sobie od czasu do czasu np. porównać polskie PKB na tle innych państw i generalnie rozwój jako temat gospodarczy ją interesuje, może czuć się zawiedziona. Tak, to książka na temat ważny i genialnie byłoby takiego spojrzenia na świat uczyć w szkołach. Ale oferując te (ważne bądź co bądź) przykazania o tym jak patrzeć na świat faktami, nie oferuje nic więcej. Jeśli oczekujesz poważniejszej lektury, to nie ta książka. Język i treść jest prosta, wręcz szkolnie prosta. Brakuje poważniejszegogo zgłębienia wątków, w całości treści.

Małe rozczarowanie. Osoba, która lubi sobie od czasu do czasu np. porównać polskie PKB na tle innych państw i generalnie rozwój jako temat gospodarczy ją interesuje, może czuć się zawiedziona. Tak, to książka na temat ważny i genialnie byłoby takiego spojrzenia na świat uczyć w szkołach. Ale oferując te (ważne bądź co bądź) przykazania o tym jak patrzeć na świat faktami,...

Gros treści dotyczy "trudnego marszu", czyli głodu lat 90-tych.

Gros treści dotyczy "trudnego marszu", czyli głodu lat 90-tych.

Fajnie, że w formie dialogu! Często na pytania, które rodzą się w głowie odpowiada druga strona. Super pomysł.

Fajnie, że w formie dialogu! Często na pytania, które rodzą się w głowie odpowiada druga strona. Super pomysł.

Cenię sobie język Masłowskiej, ale od pewnego momentu miałem wrażenie że czytam jakiś bełkot.

Cenię sobie język Masłowskiej, ale od pewnego momentu miałem wrażenie że czytam jakiś bełkot.

Śmiechłem wielokrotnie, a to główne założenie z którym zabierałem się za książkę autora kultowego Fanatyka Wędkarstwa 👍

Śmiechłem wielokrotnie, a to główne założenie z którym zabierałem się za książkę autora kultowego Fanatyka Wędkarstwa 👍

Omawia kilka algorytmów krok po kroku. Nie stara się być techniczną biblią algorytmiki. Przystępna, przyjazna poczatkującym. Super!

Omawia kilka algorytmów krok po kroku. Nie stara się być techniczną biblią algorytmiki. Przystępna, przyjazna poczatkującym. Super!

Książka ma już 15 lat, ale jeśli chodzi o fragmenty dotyczące Islamu, równie dobrze mogła zostać wydana wczoraj. Te same dyskusje, te same pytania. I odpowiedzi też znajome. Tylko nie takich odpowiedzi spodziewałem się po ikonie dziennikarstwa. Miałem o Orianie Fallaci idealistyczne wyobrażenie. Może dlatego, że dużo dobrego o niej słyszałem. Gorzej u mnie było ze znajomością jej tekstów. No, i po lekturze tegoż wywiadu w szoku jestem. Toż baba mówi językiem skrajnej prawicy. O książce wiedziałem niewiele, jedynie tytuł: "Wywiad z sobą samą". Po tytule można się było spodziewać może jakichś wspominek, jakiegoś podsumowania kariery, anegdotek. A tu bach, terroryzm, bin Laden i nadchodząca zagłada. I fragment o tym, że na własnym podwórku to sobie można budować mury jak i gdzie się komu podoba, to też brzmi znajomo, prawda?

Książka ma już 15 lat, ale jeśli chodzi o fragmenty dotyczące Islamu, równie dobrze mogła zostać wydana wczoraj. Te same dyskusje, te same pytania. I odpowiedzi też znajome. Tylko nie takich odpowiedzi spodziewałem się po ikonie dziennikarstwa. Miałem o Orianie Fallaci idealistyczne wyobrażenie. Może dlatego, że dużo dobrego o niej słyszałem. Gorzej u mnie było ze...