Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Katarzyna Grochola, pomimo swojej przerwy w pisaniu, nadal w doskonałej formie! W swojej najnowszej książce ujęła kilka historii, które przeplatają się ze sobą. Mam wrażenie, że tej powieści nie można porównać do "Nigdy w życiu" czy "Houston, mamy problem", ponieważ w "Przeznaczonych" na pierwszym miejscu jest pokazanie dojrzałych uczuć, nie tylko miłości. Ta powieść uświadomiła mi po raz kolejny jak ważne jest cieszyć się tym co mamy i pamiętać, że często "lepsze jest wrogiem dobrego".
Polecam! Jak zawsze, Grochola moja miłość!

Katarzyna Grochola, pomimo swojej przerwy w pisaniu, nadal w doskonałej formie! W swojej najnowszej książce ujęła kilka historii, które przeplatają się ze sobą. Mam wrażenie, że tej powieści nie można porównać do "Nigdy w życiu" czy "Houston, mamy problem", ponieważ w "Przeznaczonych" na pierwszym miejscu jest pokazanie dojrzałych uczuć, nie tylko miłości. Ta powieść...

"Zagubione niebo" jest zbiorem opowiadań, niekiedy dłuższych, niekiedy krótszych, ale zazwyczaj tak samo wciągających. Wszystkie miały w sobie nutkę miłości połączoną ze szczęśliwym przypadkiem, co sprawiało, że lektura była bardzo przyjemna.
Brakowało mi akcji, w których K. Grochola się specjalizuje, ale czegóż spodziewać się po kilku opowiadaniach?
Generalnie czyta się miło, mimo że nie raz oczy się zaszkliły.. Zgodnie z tytułem, można odnaleźć zagubione niebo i czasami na nowo uwierzyć w ludzi. Polecam przeczytać pod ciepłym kocykiem i próbować przenieść się z każdym opowiadaniem w inną rzeczywistość :)

"Zagubione niebo" jest zbiorem opowiadań, niekiedy dłuższych, niekiedy krótszych, ale zazwyczaj tak samo wciągających. Wszystkie miały w sobie nutkę miłości połączoną ze szczęśliwym przypadkiem, co sprawiało, że lektura była bardzo przyjemna.
Brakowało mi akcji, w których K. Grochola się specjalizuje, ale czegóż spodziewać się po kilku opowiadaniach?
Generalnie czyta się...

Jestem studentką. Ostatnimi czasy posiłki jadam sama, żeby umilić sobie ten czas zabieram ze sobą, na kulinarną ucztę, książkę. Tym razem jadłam (i nie tylko!) wspólnie z Katarzyną Grocholą i jej "Trochę większym poniedziałkiem".
Nie nastawiałam się do tej książki zbyt odkrywczo, ponieważ, nasłuchałam się i naczytałam, że to drugie "Nigdy w życiu". Jednak postanowiłam to sprawdzić. Fakt, pani Katarzyna dużo zaczerpnęła ze swojej wcześniejszej powieści, ale nie wszystko! Gdy czytałam te krótkie opowiadania, aż miło było przypomnieć sobie niektóre historie związane z Judytą i Adamem. Te krótkie, aczkolwiek bardzo treściwe historyjki umilały mi ostatni czas. Pani Katarzyna na lekkość pisania i odzwierciedlania rzeczywistości w bardzo przystępny sposób. Ironiczny, momentami, styl autorki, nie raz sprawił, że śmiałam się do talerza z zupą. Polecam wszystkim, którym nie dopisuje humor i mają ochotę na chwilkę zapomnienia w bardzo literacki sposób.

Jestem studentką. Ostatnimi czasy posiłki jadam sama, żeby umilić sobie ten czas zabieram ze sobą, na kulinarną ucztę, książkę. Tym razem jadłam (i nie tylko!) wspólnie z Katarzyną Grocholą i jej "Trochę większym poniedziałkiem".
Nie nastawiałam się do tej książki zbyt odkrywczo, ponieważ, nasłuchałam się i naczytałam, że to drugie "Nigdy w życiu". Jednak postanowiłam to...