Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Krotko, ale dosadnie. Dodam, ze mieszkam w innym kraju europejskim i sytuacja jest zblizona. Polacy nie sa postrzegani pozytywnie (chociaz nie tak calkiem bezpodstawnie). W swiecie, w ktorym mimo poprawnosci polityczne trendy nacjonalistyczne przybieraja na sile, dyskryminacja ma sie bardzo dobrze.

Krotko, ale dosadnie. Dodam, ze mieszkam w innym kraju europejskim i sytuacja jest zblizona. Polacy nie sa postrzegani pozytywnie (chociaz nie tak calkiem bezpodstawnie). W swiecie, w ktorym mimo poprawnosci polityczne trendy nacjonalistyczne przybieraja na sile, dyskryminacja ma sie bardzo dobrze.

Z KIngiem niestety roznie bywa. Niektore z jego ksiazek sa wspaniale. Budowana w nich atmosfera nie ma sobie rownych, a klimat odmalowany jest po mistrzowsku. Niestety co ktoras pozycja krola grozy jest slabsza, o ile nie bardzo slaba. Kiedys juz zastanawialam sie, czy King przypadkiem nie firmuje swoim nazwiskiem powiesci uczestnikow jakichs warsztatow pisarskich.
Holly to powiesc slaba. Budowana atmosfera zupelnie lezy. Jezyk jest prosty, a postacie wrecz naiwne. Szkoda. Nie jest to powiesc grozy, a kryminal. Byc moze King nie czuje sie w tym gatunku najlepiej.

Z KIngiem niestety roznie bywa. Niektore z jego ksiazek sa wspaniale. Budowana w nich atmosfera nie ma sobie rownych, a klimat odmalowany jest po mistrzowsku. Niestety co ktoras pozycja krola grozy jest slabsza, o ile nie bardzo slaba. Kiedys juz zastanawialam sie, czy King przypadkiem nie firmuje swoim nazwiskiem powiesci uczestnikow jakichs warsztatow pisarskich.
Holly to...

Lubie powiesci Josefa Kariki. Umie on budowac poczucie grozy, nieuchronnosci zdarzen i beznadzei. Jednak "Wiatr" wypada slabiej na tle poprzednich ksiazek tego autora.
Sama historia jest niezla. Bardzo podoba mi sie wplecenie legend ludowych i opowiesci o wietrze halnym. Temat zainteresowal mnie na tyle, ze obejrzalam film dokumentalny o tym zjawisku pogodowym. Super. Tylko samej opowiesci wystarczyloby na 100-150 stron. Reszta to wywody filozoficzne i teologiczne - same w sobie ciekawe, jednak nie tego oczekiwalam po powiesci grozy. Szkoda.

Lubie powiesci Josefa Kariki. Umie on budowac poczucie grozy, nieuchronnosci zdarzen i beznadzei. Jednak "Wiatr" wypada slabiej na tle poprzednich ksiazek tego autora.
Sama historia jest niezla. Bardzo podoba mi sie wplecenie legend ludowych i opowiesci o wietrze halnym. Temat zainteresowal mnie na tyle, ze obejrzalam film dokumentalny o tym zjawisku pogodowym. Super....

Ta powiesc wciaga od pierwszego zdania. To nie jest tylko historia jednego chlopca, ale obraz pokolenia i calej spolecznosci. To duma z wlasnej tozsamosci. Toczy sie niespiesznie, bo zyciem najczesciej rzadza powolne zmiany, a nie a nie rewolucja.
Rownolegle ta ta ksiazka czytalam reportaz o OxyContinie "Imperium bolu" i to polaczenie jest uderzajace. Dwie strony jednego medalu.

Ta powiesc wciaga od pierwszego zdania. To nie jest tylko historia jednego chlopca, ale obraz pokolenia i calej spolecznosci. To duma z wlasnej tozsamosci. Toczy sie niespiesznie, bo zyciem najczesciej rzadza powolne zmiany, a nie a nie rewolucja.
Rownolegle ta ta ksiazka czytalam reportaz o OxyContinie "Imperium bolu" i to polaczenie jest uderzajace. Dwie strony jednego...

Dobrze napisana, interesujaca opowiesc.o rodzinie ludzkiej chciwosci.
Oxycontin pojawial sie czesto w opowiesciach o amerykanskich uzaleznionych. Nie wiedzialam, jak ogromna byla skala tego problemu. Nie zastanawialam sie tez, co kto za ten kryzys moralnie odpowiada. Nie do konca jestem przekonana do tego, ze sami Sacklerowie sa jedynymi winnymi tej sytuacji. Wedlug mnie zawiodly insytucje, ktore powinny stac na strazy zdrowia i zycia swoich obywateli.

Dobrze napisana, interesujaca opowiesc.o rodzinie ludzkiej chciwosci.
Oxycontin pojawial sie czesto w opowiesciach o amerykanskich uzaleznionych. Nie wiedzialam, jak ogromna byla skala tego problemu. Nie zastanawialam sie tez, co kto za ten kryzys moralnie odpowiada. Nie do konca jestem przekonana do tego, ze sami Sacklerowie sa jedynymi winnymi tej sytuacji. Wedlug mnie...

Ksiazke "Chlopcy" czyta sie bardzo dobrze. Jednak nie wiem czy autor nie osiagnal celu odwrotnego do zamierzonego. Zrobilo mi sie Janusza Korwina Mikke zwyczajnie po ludzku szkoda.

Ksiazke "Chlopcy" czyta sie bardzo dobrze. Jednak nie wiem czy autor nie osiagnal celu odwrotnego do zamierzonego. Zrobilo mi sie Janusza Korwina Mikke zwyczajnie po ludzku szkoda.

To. bardzo dobry i potrzebny reportaz. Lektura obowiazkowa dla wszystkich uczestnikow ruchu drogowego - tak kierowcow, jak i rowerzystow i pieszych. Mieszkam w Holandii, gdzie kulura jazdy jest nieco inna od polskiej. Polscy kierowcy rzeczywiscie maja problem z dostosowanim sie do panujacych tu zasad. Tu w ciagu dnia na autostradach opowiazuje ograniczenie predkosci do 100 km/h. Budzilo to frustracje miejscowych, jednak teraz widze, jakie zmiany w bezpieczenstwie jazdy to daje. Tu kierowcy zwykle nie uzywaja kierunkowskazow i nie stanowi to wiekszego problemu. Bardzo widze te roznice, kiedy w Holandii za kierowce wsiada Polak. Warto uswiadamiac, edukowac i tlumaczyc. To dlugi proces, ale kiedys w koncu przyniesie zmiany. Moze unikniemy wypadkow, takich, jak pedzace 253 km/h BMW, ktore staranowalo Kie i spowodowalo smierc 3 osob. Ku refleksji.

To. bardzo dobry i potrzebny reportaz. Lektura obowiazkowa dla wszystkich uczestnikow ruchu drogowego - tak kierowcow, jak i rowerzystow i pieszych. Mieszkam w Holandii, gdzie kulura jazdy jest nieco inna od polskiej. Polscy kierowcy rzeczywiscie maja problem z dostosowanim sie do panujacych tu zasad. Tu w ciagu dnia na autostradach opowiazuje ograniczenie predkosci do 100...

Lekki horror na jesienne wieczory. Idealnie wpisuje sie w halloweenowe nastroje. Przyznam, ze czuje sie troche rozczarowana. Jednak po Jo Nesbo spodziewalam sie czegos mrocznego i ciezszego.

Lekki horror na jesienne wieczory. Idealnie wpisuje sie w halloweenowe nastroje. Przyznam, ze czuje sie troche rozczarowana. Jednak po Jo Nesbo spodziewalam sie czegos mrocznego i ciezszego.

Sprawnie napisany, wciagajacy kryminal. Autor mial ciekawy pomysl, fajne poczucie humoru. Moze nie jest to wysoka literatura, ale czyta sie swietnie

Sprawnie napisany, wciagajacy kryminal. Autor mial ciekawy pomysl, fajne poczucie humoru. Moze nie jest to wysoka literatura, ale czyta sie swietnie

Ksiazka "Dwie i pol duszy" ma swietnie recenje i szturmem zdobywa ksiazkowa czesc internetu. Tematyka i opisywany klimat sa mi bliskie, dlatego z zapalem wzielam sie za lekture. Wtedy zaczely sie schody... Trafia do mnie slowianski klimat, ale budowanie relacji pomiedzy postaciami nie jest mocna strona tej opowiesci. Jedna z glownych postaci wprowadzona jest na sile i czytelnik od razu wie w jakim celu. Brakuje elementu zaskoczenia.
Meczylam te powiesc dosc dlugo. Za kazdym razem, kiedy zaczynalam czytac, to zasypialam. Wedlug mnie autorka ma potencjal, jednak na naprawdę dobre powiesci w jej wydaniu musmy jeszcze poczekac.

Ksiazka "Dwie i pol duszy" ma swietnie recenje i szturmem zdobywa ksiazkowa czesc internetu. Tematyka i opisywany klimat sa mi bliskie, dlatego z zapalem wzielam sie za lekture. Wtedy zaczely sie schody... Trafia do mnie slowianski klimat, ale budowanie relacji pomiedzy postaciami nie jest mocna strona tej opowiesci. Jedna z glownych postaci wprowadzona jest na sile i...

Bardzo dobrze napisana opowiesc o zyciu na przedwojennej wsi. To wstrzasajace, przez jak wielkie zmiany spoleczne i kulturowe przeszlo spoleczenstwo. Dzis trudno sobie wyobrazic, ze ludzie kiedys tak zyli. I dzis zycie na wsi rozni sie od tego w miescie, jednak szanse zyciowe i mozliwosci wyjscia z takiej sytuacji sa znacznie latwiejsze. Kiedys wydostanie sie z takiego pelnego biedy, glodu, brudu, przemocy i smierci swiata bylo prawie niemozliwe. Ta ksiazka dobitnie pokazuje, jak wazna jest edukacja.

Bardzo dobrze napisana opowiesc o zyciu na przedwojennej wsi. To wstrzasajace, przez jak wielkie zmiany spoleczne i kulturowe przeszlo spoleczenstwo. Dzis trudno sobie wyobrazic, ze ludzie kiedys tak zyli. I dzis zycie na wsi rozni sie od tego w miescie, jednak szanse zyciowe i mozliwosci wyjscia z takiej sytuacji sa znacznie latwiejsze. Kiedys wydostanie sie z takiego...

Przejmujacy obraz rzeczywistosci, z jaka przyszlo sie mierzyc w czasie rzadow nazistow wiedenskim Zydom, a szczegolnie rodzicom. Kochajacy rodzice Otto Ullmanna staneli przed straszym wyborem - wyslac dziecko w nieznane, czy ryzykowac jego zycie w Wiedniu. Wypieszczony syn inteligenckiej rodziny zostaje parobkiem w rozpalanej nazizmem Szwecji. A jego rodzice martwia sie o niego, kochaja, tesknia i nieustannie pisza listy. Przejmujaca lektura.

Przejmujacy obraz rzeczywistosci, z jaka przyszlo sie mierzyc w czasie rzadow nazistow wiedenskim Zydom, a szczegolnie rodzicom. Kochajacy rodzice Otto Ullmanna staneli przed straszym wyborem - wyslac dziecko w nieznane, czy ryzykowac jego zycie w Wiedniu. Wypieszczony syn inteligenckiej rodziny zostaje parobkiem w rozpalanej nazizmem Szwecji. A jego rodzice martwia sie o...

Brutalne morderstwo popelnione na Betty Gore budzi wiele emocji. Na ten temat w ostatnim czasie powstały dwa seriale, a teraz dostalismy rowniez dobrze napisany reportaz "Bardzo spokojna okolica". Autorzy spokojnie i bez epatowania makabra, prowadza czytalnika przez zasady spolecznie obowiazujace w maly teksanskim miasteczku w latach osiemdziesiatych. Poznajemy wszystkich bohaterow i jestesmy w stanie zrozumiec, w jakim punkcie zycia znalezli sie tego feralnego dnia.
Niestety nie dostaniemy jednoznacznej odpowiedzi o motywach kierujacych morderca. Znamy tylko wersje jednej strony. Nieudolne policyjne sledztwo uniemozliwilo poznanie prawdziwych zdarzen. Szkoda, bo smutne jest, kiedy sad nad morderca zmienia sie w konkurs popularnosci pomiedzy sprawca a ofiara.

Brutalne morderstwo popelnione na Betty Gore budzi wiele emocji. Na ten temat w ostatnim czasie powstały dwa seriale, a teraz dostalismy rowniez dobrze napisany reportaz "Bardzo spokojna okolica". Autorzy spokojnie i bez epatowania makabra, prowadza czytalnika przez zasady spolecznie obowiazujace w maly teksanskim miasteczku w latach osiemdziesiatych. Poznajemy wszystkich...

Ten reportaz zapowiadal sie bardzo ciekawie. Poczatek byl wciagajacy, ale im dalej w las, tym wiecej drzew. Lektura nieco chaotyczna, niektore czesci przeciagaly sie, czytanie szlo mi, jak po grudzie. Moze kiedys dam tej ksiazce jeszcze jedna szanse, ale nie teraz. Kiedys ksiazki z serii amerykanskiej bralam w ciemno, kazda byla swietna. Jednak od jakiegos czasu zdarzaja sie mniej interesujace pozycje.

Ten reportaz zapowiadal sie bardzo ciekawie. Poczatek byl wciagajacy, ale im dalej w las, tym wiecej drzew. Lektura nieco chaotyczna, niektore czesci przeciagaly sie, czytanie szlo mi, jak po grudzie. Moze kiedys dam tej ksiazce jeszcze jedna szanse, ale nie teraz. Kiedys ksiazki z serii amerykanskiej bralam w ciemno, kazda byla swietna. Jednak od jakiegos czasu zdarzaja...

"Ostatni trop" to przejmujaca opowiesc o dochodzeniu prawdy o ostatnich dniach zycia dwoch malych dziewczynek. Autor opieral sie glownie na zeznaniach patologicznego klamcy Lloyda Welcha. To przerazajace jak odrazajaca osoba byl. Los siostr Lyon bardzo mnie zasmucil.
Mark Bowden nie skupial sie na sensacjach, a przedstawil trudna prace policyjnych śledczych. Dochodzenie do prawdy z reguły nie jest tak spektakularne jak widzimy w serialach. To ciezka i mozolna praca całych zespol dochodzeniowcow.

"Ostatni trop" to przejmujaca opowiesc o dochodzeniu prawdy o ostatnich dniach zycia dwoch malych dziewczynek. Autor opieral sie glownie na zeznaniach patologicznego klamcy Lloyda Welcha. To przerazajace jak odrazajaca osoba byl. Los siostr Lyon bardzo mnie zasmucil.
Mark Bowden nie skupial sie na sensacjach, a przedstawil trudna prace policyjnych śledczych. Dochodzenie do...

Swietnie napisany obraz pograżajacej sie w szalenstwie kobiety, Wszystko to w estetycznej i perfekcyjnej otoczce idealnego swiata nowojorskiej elity. To zaskakujaco dobra powiesc. Bardzo chcialabym, zeby kazdy pisarz tak debiutowal!

Swietnie napisany obraz pograżajacej sie w szalenstwie kobiety, Wszystko to w estetycznej i perfekcyjnej otoczce idealnego swiata nowojorskiej elity. To zaskakujaco dobra powiesc. Bardzo chcialabym, zeby kazdy pisarz tak debiutowal!

Dobrze napisany, interesujacy reportaz. Autorzy rozmawiaja z ludzmi z obu stron "barykady".
Systemy opieki w panstwach Europy zachodniej budza wsrod Polakow wiele niepokoju i leku. Jednak warto poznac zasady miejsca, do ktorego sie przeprowadzamy. Tym bardziej, ze nawet na stronach konsulatu dla kazdego kraju istnieja specjalne zakladki z informacjami o opiece nad dziecmi. Niestety, najtrudniej jest zostawic za soba wpojone nam przez pokolenia metody wychowawcze.
Czytalam przedstawione przez autora historie przepraw Polakow z norweskim Barnevernet. Czesc z nich budzi podejrzenia, ze interwencje nie byly tak calkiem bezpodstawne. Niestety czesc z opowiesci sprawia, ze wlosy jeza sie na glowie.
Mysle, ze kazda interwencja jest ingerencja w zycie dziecka i moze powodowac traume. Znajduje to potwierdzenie rowniez w tej ksiazce. Trudny temat.

Dobrze napisany, interesujacy reportaz. Autorzy rozmawiaja z ludzmi z obu stron "barykady".
Systemy opieki w panstwach Europy zachodniej budza wsrod Polakow wiele niepokoju i leku. Jednak warto poznac zasady miejsca, do ktorego sie przeprowadzamy. Tym bardziej, ze nawet na stronach konsulatu dla kazdego kraju istnieja specjalne zakladki z informacjami o opiece nad dziecmi....

Nic odkrywczego.

Nic odkrywczego.

Nie czarujmy sie, nie siegnelabym po te ksiazke, gdyby nie moja sympatia do Przyjaciol i Chandlera. Wiedzialam o tym, ze Matthew Perry mierzy sie z uzależnieniem oraz slyszalam, ze jego autobiografia jest szczera i bezkompromisowa. Przeczytam ja i niestety mam nieco inne zdanie. Po pierwsze, Matty jeszcze nie zmierzył sie ze soba. i tym, co lezy u podstaw jego sposobu radzenia sobie z emocjami. Do tej pory nazywa uzależnienie genem picia. Po drugie, przyznanie sie do 2-3 własnych łajdactw nie jest szczerością. Po trzecie - praca nad soba trwa do konca zycia. Wydaje mi sie (obym sie mylila), ze tu jest jeszcze za wczesnie na podsumowania.

Nie czarujmy sie, nie siegnelabym po te ksiazke, gdyby nie moja sympatia do Przyjaciol i Chandlera. Wiedzialam o tym, ze Matthew Perry mierzy sie z uzależnieniem oraz slyszalam, ze jego autobiografia jest szczera i bezkompromisowa. Przeczytam ja i niestety mam nieco inne zdanie. Po pierwsze, Matty jeszcze nie zmierzył sie ze soba. i tym, co lezy u podstaw jego sposobu...

Wojna jest okrutna i bezlitosna dla obu stron konfliktu. - dla kazdego w innym jej momencie. Szczegolnie dotyka tych najbardziej niewinnych - dzieci. Wydawaloby sie, ze koszmar II wojny swiatowej to przeszlosc, historia, ktora zostala juz za Europa. Tym trudnei patrzec na to, co obecnie spotyka ze strony rosyjskiej ludnosc ukrainska. Wydawalo sie, ze to dzis to juz nie mogloby sie zdarzyc, ze wyciagnelismy wnioski. "Wilcze dzieci" to poruszajaca ksiazka.

Wojna jest okrutna i bezlitosna dla obu stron konfliktu. - dla kazdego w innym jej momencie. Szczegolnie dotyka tych najbardziej niewinnych - dzieci. Wydawaloby sie, ze koszmar II wojny swiatowej to przeszlosc, historia, ktora zostala juz za Europa. Tym trudnei patrzec na to, co obecnie spotyka ze strony rosyjskiej ludnosc ukrainska. Wydawalo sie, ze to dzis to juz nie...