Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie napisana, kojarzyła mi się z prozą Irvinga, którego bardzo lubię.
Pierwsza (umowna) część o dzieciństwie zachwycająca, potem powieść już trochę mi się dłużyła. Wynika to jednak z moich preferencji (bardziej interesowały mnie losy chłopca, a nie wkraczającego w dorosłość mężczyzny), a nie z jakości tekstu, która była na wciąż tak samo wysokim poziomie. Zdaje się, że w tej historìi wszystko gra, tempo jest dobrze wymierzone, a postacie konsekwentne - biorąc pod uwagę objętość powieści jest to wyczyn.

Świetnie napisana, kojarzyła mi się z prozą Irvinga, którego bardzo lubię.
Pierwsza (umowna) część o dzieciństwie zachwycająca, potem powieść już trochę mi się dłużyła. Wynika to jednak z moich preferencji (bardziej interesowały mnie losy chłopca, a nie wkraczającego w dorosłość mężczyzny), a nie z jakości tekstu, która była na wciąż tak samo wysokim poziomie. Zdaje się, że...

Światotwórstwo imponujące, kilka scen świetnie napisanych i wciągających, ale jednak głównie mnie ta książka nudziła. Nie moje klimaty, choć cieszę się, że zapoznałam się z tym dziełem.

Światotwórstwo imponujące, kilka scen świetnie napisanych i wciągających, ale jednak głównie mnie ta książka nudziła. Nie moje klimaty, choć cieszę się, że zapoznałam się z tym dziełem.

Przyjemna, szybka lektura na wieczór. Jeśli ktoś przeczytał wcześniej sporo innych książek Christie, bardzo szybko odgadnie, kto jest mordercą. To oczywiście psuje zabawę, ale klimat wciąż jest.

Przyjemna, szybka lektura na wieczór. Jeśli ktoś przeczytał wcześniej sporo innych książek Christie, bardzo szybko odgadnie, kto jest mordercą. To oczywiście psuje zabawę, ale klimat wciąż jest.

Bardzo poprawna, niby wszystko jest jak należy według schematu powieści kryminalnej. Chyba jednak aż za bardzo, bo zupełnie nie poczułam emocji. A może to moja wina, może kryminały już mnie przede wszystkim szalenie nudzą, bo wydają mi się za bardzo do siebie podobne.

Bardzo poprawna, niby wszystko jest jak należy według schematu powieści kryminalnej. Chyba jednak aż za bardzo, bo zupełnie nie poczułam emocji. A może to moja wina, może kryminały już mnie przede wszystkim szalenie nudzą, bo wydają mi się za bardzo do siebie podobne.

Po lekturze "Chłopek" ta pozycja wypada nieco bladziej, ale to także bardzo rzetelna książka.

Po lekturze "Chłopek" ta pozycja wypada nieco bladziej, ale to także bardzo rzetelna książka.

Pozytywne zaskoczenie, bo nie przepadam za biografiami.
Cudowna, inspirująca, budząca tęsknoty intelektualne, wciągająca. Pierwszą połowę przesłuchałam z zachwytem. Drugą już z nieco mniejszym, ale wciąż jako całość była to świetna lektura.
Już wiem, że to będzie jedna z moich książek roku, a mamy dopiero luty.

Pozytywne zaskoczenie, bo nie przepadam za biografiami.
Cudowna, inspirująca, budząca tęsknoty intelektualne, wciągająca. Pierwszą połowę przesłuchałam z zachwytem. Drugą już z nieco mniejszym, ale wciąż jako całość była to świetna lektura.
Już wiem, że to będzie jedna z moich książek roku, a mamy dopiero luty.

Pierwszy rozdział trudny do przebrnięcia dla kogoś, kto z lekcji biologii nie pamięta niemal nic. Wiedza podana w sposób skondensowany, w jednym akapicie po kilka nieznanych terminów, wyjaśnianie ignotum per ignotum. Liczyłam, że ta książka w dość przystępny sposób wyjaśni funkcjonowanie mózgu, niestety nie miałam siły ślęczeć nad terminami i rozkładać na czynniki pierwsze każdego trudniejszego zdania.

Ale potem było już lepiej. Zwłaszcza drugi oraz trzeci rozdział wydały mi się wartościowe i zawierające wiele ciekawych informacji.

Umowna druga część- ta najbardziej przystępna- mówiąca o tym, jak dbać o mózg, była nieco rozczarowująca. Nie wiem, czego się spodziewałam, ale chyba jednak czegoś więcej, jakichś ćwiczeń umysłowych, wskazówek, jak najwydajniej wykorzystywać mózg w rutynie dnia, jak dobrze pracować, jak zadbać o mózg, gdy ze względu na sytuację życiową ruch i sen są mocno ograniczone, a dieta słaba (np w ciąży i we wczesnym rozdzicielstwie).
Może liczyłam na jakieś magiczne rzeczy, które nie istnieją, a zamiast tego dostałam raczej oczywiste porady dotyczące diety, snu i sportu (choć w szczegółach zawsze przydatne).

Najbardziej jestem zadowolona z tego, że wiem nieco więcej o neuroprzekaźnikach. To już coś.

Pierwszy rozdział trudny do przebrnięcia dla kogoś, kto z lekcji biologii nie pamięta niemal nic. Wiedza podana w sposób skondensowany, w jednym akapicie po kilka nieznanych terminów, wyjaśnianie ignotum per ignotum. Liczyłam, że ta książka w dość przystępny sposób wyjaśni funkcjonowanie mózgu, niestety nie miałam siły ślęczeć nad terminami i rozkładać na czynniki pierwsze...

Niby dobra, ale zupełnie we mnie nie została i po kilku miesiącach niemal jej nie pamiętam.

Niby dobra, ale zupełnie we mnie nie została i po kilku miesiącach niemal jej nie pamiętam.

Spodziewałam się bardziej klasycznego kryminału, a dostałam powieść pełną przygód z serii "zabili go i uciekł".

Spodziewałam się bardziej klasycznego kryminału, a dostałam powieść pełną przygód z serii "zabili go i uciekł".

Bardzo ciekawy reportaż.

Bardzo ciekawy reportaż.

Klasyczny kryminał - grupa ludzi w dużym domu, a między nimi morderca i detektyw-amator. Uwielbiam takie historie, więc spodziewałam się dobrej rozrywki. Niestety kryminał okazał się aż nazbyt klasyczny - wiedziałam, kto jest mordercą już w chwili odnalezienia ciała (ze względu na jeden dialog). Wszystkie fałszywe tropy można od razu rozpoznać, tak samo jak prawdziwe wskazówki. W ani jednym momencie nie miałam zwątpienia, że może się mylę. I nie, nie dlatego, że jestem Sherlockiem wśród czytelników, tylko dlatego, że ta zagadka została poprowadzona zupełnie nieumiejętnie.
Skoro więc od razu wiadomo, kto jest mordercą, brakuje atmosfery tajemnicy, dreszczyku niepewności, główkowania, zaś dialogi są po prostu nudne.

Ogromne rozczarowanie.

Klasyczny kryminał - grupa ludzi w dużym domu, a między nimi morderca i detektyw-amator. Uwielbiam takie historie, więc spodziewałam się dobrej rozrywki. Niestety kryminał okazał się aż nazbyt klasyczny - wiedziałam, kto jest mordercą już w chwili odnalezienia ciała (ze względu na jeden dialog). Wszystkie fałszywe tropy można od razu rozpoznać, tak samo jak prawdziwe...

Trudno mi ocenić tę książkę. Z jednej strony- niewątpliwie jest bardzo dobrze napisana. Z drugiej - czułam w języku stylizację, a więc jakiś brak autentyczności. Dopiero pod koniec uwierzyłam trochę bardziej w bohaterkę, a nawet nieco ją polubiłam. Historia też wciągnęła mnie w ostatniej godzinie słuchania. Może musiałam się przyzwyczaić do tego świata i języka.
Szanuję warsztat autorki, ale powieść mnie nie zachwyciła.

Trudno mi ocenić tę książkę. Z jednej strony- niewątpliwie jest bardzo dobrze napisana. Z drugiej - czułam w języku stylizację, a więc jakiś brak autentyczności. Dopiero pod koniec uwierzyłam trochę bardziej w bohaterkę, a nawet nieco ją polubiłam. Historia też wciągnęła mnie w ostatniej godzinie słuchania. Może musiałam się przyzwyczaić do tego świata i języka.
Szanuję...