Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno jest mi ocenić tę pozycję. Uwielbiam styl Schmitta, jest to jeden z moich ulubionych autorów, jeśli nawet nie ulubiony. Ta książka - niby bagatela 180 stron - zajęła mi bardzo dużo czasu i przemyśleń. Nie pochłonęłam jej w 2-3 godzinki, jak większości opowiadać tego pisarza, musiałam poświęcić jej całe ferie. Nie jestem chyba jeszcze na tyle dojrzała, żeby się w niej całkowicie zatracić i odnaleźć - poza trzema fragmentami - o bezsenności, o wędrówce i w modlitwie. Na pewno długo będę ją miała w głowie, tak do przemyśleń i nie wykluczam, ze wrócę za parę lat, kiedy będę tego potrzebować.

Trudno jest mi ocenić tę pozycję. Uwielbiam styl Schmitta, jest to jeden z moich ulubionych autorów, jeśli nawet nie ulubiony. Ta książka - niby bagatela 180 stron - zajęła mi bardzo dużo czasu i przemyśleń. Nie pochłonęłam jej w 2-3 godzinki, jak większości opowiadać tego pisarza, musiałam poświęcić jej całe ferie. Nie jestem chyba jeszcze na tyle dojrzała, żeby się w niej...