Nie mam profilu na FC,NK czy GL. Nie prowadzę blogu,nie wrzucam do sieci filmików,zdjęć, swoich poglądow.Nie uważam,że kogokolwiek miałoby to zajmować i interesować.
Dlatego książkę "Supersmutna..." przeczytałam z uśmiechem,lekkim uśmiechem satysfakcji.
Nie jest to książka o miłości.Historia miłosna jest tylko pretekstem,tłem dla satyry stosunkow społeczno-gospodarczych.
Czytamy więc o Ameryce uzależnionej od Chin i Chińskiego Banku Centralnego , o Ameryce z juanodolarem z wizerunkiem Mao.
Kraj pogrąża się w chaosie gospodarczym i społecznym.Pełna kontrola społeczeństwa możliwa jest dzięki aparatom,które posiada praktycznie każdy obywatel. Włączone na tryb "społecznościowy" pozwalają zeskanować innym twarze i profile. A w profilach jest wszystko.
Stan kont,wartość nieruchomości, długi, lista zakupów, odwiedzane strony,przyjaciele, poziom cukru i cholesterolu.
W tym świecie żyje Lenny Abramov,syn rosyjskich emigrantów,Żyd, pracujący w instutucji pracującej nad nieśmiertelnością, prywatnie niepozorny 39-latek ,czytający książki i mający ich całą ścianę.
Jest to dziwne, ponieważ w tych czasach już nikt nie czyta.
Ba, nawet nie umie. W tych czasach skanuje się wzrokiem tekst i wyłapuje istotne informacje. Czytać ze zrozumieniem nie uczą w tej epoce postliterackiej, epoce wizualnej,nastawionej na zysk, gdzie wartość człowieka mierzona jest wielkością konta i zdolnością kredytową.Masz juanodolary jesteś kimś, nie masz- nie rokujesz- grozi Ci deportacja.
Jesteś młody- jesteś na topie. Starzejesz się- społeczenstwo spycha Cię na margines- nie jesteś już trendy w świecie twarzy bez zmarszczek,idealnych sylwetek i modnych ciuchów.
Straszne?
Ale czy tak bardzo różne od naszej rzeczywistości? Czy nie zbliżamy się niebezpiecznie do tego świata?

Książka wielowarstwowa, ciekawa,interesująca,czasami przerażająca, a czasami bardzo smutna ale w końcu to "Supersmutna i prawdziwa historia miłosna".
Polecam .

Nie mam profilu na FC,NK czy GL. Nie prowadzę blogu,nie wrzucam do sieci filmików,zdjęć, swoich poglądow.Nie uważam,że kogokolwiek miałoby to zajmować i interesować.
Dlatego książkę "Supersmutna..." przeczytałam z uśmiechem,lekkim uśmiechem satysfakcji.
Nie jest to książka o miłości.Historia miłosna jest tylko pretekstem,tłem dla satyry stosunkow...