Walter Kirn

Szybkie przyjaźnie to nie jedyne, jakie zawieram, ale najlepsze. Bo ci ludzie znają życie dużo lepiej niż moi bliscy.

Szybkie przyjaźnie to nie jedyne, jakie zawieram, ale najlepsze. Bo ci ludzie znają życie dużo lepiej niż moi bliscy.

Żeby mnie poznać, musisz ze mną polecieć. Siadaj. Ja przy przejściu, ty przy oknie – osaczony. Otwierasz książkę w miękkiej okładce – wydany wiosną bestseller, sądowy thriller – przekonany, że marzysz o samotności, choć ja wiem, że to nieprawda. Potrzebujesz rozmowy. Żwawy steward przynosi nam drinki: mleko o dwuprocentowej zawartości tłuszczu z kostką lodu dla mnie, bourbon dla ciebie. Na zewnątrz mokro, pasy startowe wilgotne i ciemne. Późne popołudnie.

Żeby mnie poznać, musisz ze mną polecieć. Siadaj. Ja przy przejściu, ty przy oknie – osaczony. Otwierasz książkę w miękkiej okładce – wydany...

W samolotach i na lotniskach czuję się jak w domu. Wszystko, czego tacy jak ty w nich nie lubią – suche, pełne wirusów, klimatyzowane powietrze, słone, jakby zroszone gorącą naftą jedzenie, dołujące sztuczne oświetlenie – przez lata zrobiło się bliskie, znajome, przytulne. (...) Uwielbiam restauracje i kąciki barowe przy gate’ach, wypchane aż po jarzeniówki minipizzami na pełnoziarnistym cieście i ciastkami z karmelem. (...) Pewnie częściowo wiesz, o czym mówię. Ty też latasz. Tyle że cię to nie wzięło. Nie myślisz o tym. Bo pewnie jesteś normalny.

W samolotach i na lotniskach czuję się jak w domu. Wszystko, czego tacy jak ty w nich nie lubią – suche, pełne wirusów, klimatyzowane powiet...