Daję książce tylko siedem gwiazdek, ale moim zdaniem, zasługuje ona na więcej. Ja obniżam ocenę, niestety, ze względu na własne ograniczenia. To przez nie długo myliły mi się nazwiska bohaterów i ich losy- w jakiś sposób do siebie podobne, poza tym aż bałam się zrozumieć wywody na temat fizyki, czy nauk społeczno- politycznych, o filozofii nie wspomnę.

Tyle o „wadach” „Pierwszego kręgu”. Powieść ma olbrzymi rozmach, wątki na początku zupełnie oderwane od siebie stopniowo łączą się tworząc jedną historię. Poza tym bardzo cenię sobie styl Sołżenicyna, a obraz Związku Sowieckiego jest tak realistyczny, że aż straszny w odbiorze, postaci tak żywe, że wychodzą ze stron. Czyta się powoli, bo i tematyka poważna i objętość spora, ale książkę trudno odłożyć, żeby zabrać się za coś lżejszego. Pomimo, że „Krąg pierwszy" wyczerpuje, mimo to ciągnie do siebie. Bardzo polecam zainteresowanych tematyką prześladowań w ZSRR oraz obrazem życia w czasach stalinowskich.

Daję książce tylko siedem gwiazdek, ale moim zdaniem, zasługuje ona na więcej. Ja obniżam ocenę, niestety, ze względu na własne ograniczenia. To przez nie długo myliły mi się nazwiska bohaterów i ich losy- w jakiś sposób do siebie podobne, poza tym aż bałam się zrozumieć wywody na temat fizyki, czy nauk społeczno- politycznych, o filozofii nie wspomnę.

Tyle o „wadach”...