Tytuł zupełnie mylący, a książka dość tendencyjna. Wydaje się, że celem Autora nie jest pokazanie historycznego rozwoju formularza Mszy i jego przemian, ale krytyka z pozycji silnie tradycjonalistycznych obecnie funkcjonującego. Tak zresztą dobrane są analizowane w książce źródła, z wyraźnym zachwianiem proporcji w objętości dla poszczególnych okresów. Nie tylko Kościół wczesnochrześcijański, ale też całe średniowiecze zostało potraktowane bardzo zdawkowo. Lwia część książki to dość szczegółowa dyskusja ze zmianami wprowadzonymi w XX w.

Zadowoli osobę podzielającą poglądy Autora, dla kogoś poszukującego rzetelnej wiedzy o dawnej liturgii będzie mniejszym lub większym rozczarowaniem.

Tytuł zupełnie mylący, a książka dość tendencyjna. Wydaje się, że celem Autora nie jest pokazanie historycznego rozwoju formularza Mszy i jego przemian, ale krytyka z pozycji silnie tradycjonalistycznych obecnie funkcjonującego. Tak zresztą dobrane są analizowane w książce źródła, z wyraźnym zachwianiem proporcji w objętości dla poszczególnych okresów. Nie tylko Kościół...

Książka przybliża historię Mszy, ale na pewno nie jest historią Mszy. Tytuł jako taki jest mylący. Raczej skupia się na przedstawieniu stanowisk (głównie w formie cytatów) związanych z kontrowersjami wywołanymi przez reformy po Soborze Watykańskim II. I nie tyle Sobór dokonał tych "reform", ile zostały one dokonane niejako poza Soborem. Gdyż sam Sobór był umiarkowany i wcale nie zniósł ani łaciny, ani Mszy ad orientem - versus Dominem. Decyzje Soboru nie zostały zrealizowane. Tak wynika z tej pozycji. Zasadniczy trzon Mszy był niezmieniony od czasów Grzegorza Wielkiego aż do 1969 roku. Mam na myśli też modlitwę Eucharystyczną - Kanon Rzymski. Usunął ją natomiast Luter. Muzyka podczas mszy trydenckich nie mogła być swawolna albo nieczysta. Czy dopuszczalne jest/byłoby w tym kontekście użycie gitary - chyba zależy jak byłaby użyta. Msza ekumeniczna zastąpiła łacińską. Czy o taką reformę chodziło Piusowi X i XII ? Czy Novus Ordo Missae jest odwróceniem Vetus Ordo Missae, która była konsolidacją antyprotestancką. Czy Kościół powinien otwierać się na świat, czy świat na Kościół. Oczywiste, że to drugie. Kiedyś Msza nie "z tego świata", a teraz "z tego". Reformy posoborowe - nie soborowe ? Atak na Eucharystię i desakralizacja Liturgii ? Zastąpienie Ołtarza - stołem. Aktualna Msza - zniekształconym dziedzictwem Soboru ? Oficjalnie Msza trydencka Piusa V nigdy nie została zabroniona ? Na "przywilej Piusa V" powołują się ci, którzy chcą Mszy Trydenckiej. Ich opór doprowadził do szeregu ustąpień Watykanu. Poczynając od tzw. indultu Agathy Christie z 1971 roku, przez indult z 1984 roku, motu proprio Ecclesia Dei afflicta z 1988 czy motu proprio Summorum Pontificium z 2007. W tym kontekście można wymienić nazwiska takie jak - François Ducaud-Bourget, Jorge Arturo Augustin Medina Estévez, Darío Castrillón Hoyos, Albert Malcolm Ranjith Patabendige Don. Nie widzę powodu dlaczego np. w sobotę o 18 w każdym kościele nie mogłaby być odprawiana tzw. msza łacińska nawet jeśliby byłaby to tylko Novus Ordo Missae po łacinie. Tak samo brakuje mi prawdziwej jutrzni - o 2 - 3 nad ranem. Książka uwrażliwia na to, że bez Tradycji nie byłoby chrześcijaństwa i nie byłoby też Biblii. Przydałoby się jednak jakieś uzupełniające kalendarium wydarzeń, bo wielu czytelników może się pogubić w niuansach.

Książka przybliża historię Mszy, ale na pewno nie jest historią Mszy. Tytuł jako taki jest mylący. Raczej skupia się na przedstawieniu stanowisk (głównie w formie cytatów) związanych z kontrowersjami wywołanymi przez reformy po Soborze Watykańskim II. I nie tyle Sobór dokonał tych "reform", ile zostały one dokonane niejako poza Soborem. Gdyż sam Sobór był umiarkowany i...