Ta niewielka książeczka przestawia żywot Atanazego z Aleksandrii i jego spór o ortodoksję w walce z herezją ariańską.
Ojcowie Kościoła działali od II w. aż do wieku VIII w.
To im zawdzięczamy w dużej mierze kształt doktryny katolickiej bowiem zawsze gdy coś do doktryny było dodawane, było uzgadniane z nauczaniem ojców Kościoła.
Zawsze ubolewam, że znajomość ojców Kościoła i ich twórczości stoi na tak niskim poziomie wśród katolików - a to jest fundament by zrozumieć w co Kościół wierzy.
W tym temacie widzę pewnego rodzaju błędne koło: książki o ojcach Kościoła są często niedostępne lub nie są wznawiane więc katolicy często nie mają pojęcia o tych postaciach a skąd mają mieć wiedzę skoro wiedza o nich jest publikowana w książkach które są niedostępne lub nie są już wznawiane a wchodząc do jakiejkolwiek księgarni pierwsze co zobaczymy to marnej jakości nic niewnoszące czytadełka zamiast poważnej budującej lektury ojców Kościoła?

A jest tyle wspaniałych postaci: Atanazy, Hieronim, Jan Chryzostom, Ambroży z Mediolanu, Ignacy, Ireneusz z Lyonu, Jan Damasceński...

Książka o Atanazym, nie wypełnia tej luki w zupełności ale dobrze, że się pojawiła.
Liczę na to, że to początek i od teraz częściej będą pojawiać się opracowania o ojcach Kościoła, którzy są przecież ojcami wiary naszej.

Ta niewielka książeczka przestawia żywot Atanazego z Aleksandrii i jego spór o ortodoksję w walce z herezją ariańską.
Ojcowie Kościoła działali od II w. aż do wieku VIII w.
To im zawdzięczamy w dużej mierze kształt doktryny katolickiej bowiem zawsze gdy coś do doktryny było dodawane, było uzgadniane z nauczaniem ojców Kościoła.
Zawsze ubolewam, że znajomość ojców Kościoła i...

Jest to książka napisana przez kogoś o "otwartym umyśle" - a nie skostniałym.
Ponieważ, gdy on do Kościoła wejdzie (Ariusz),jego herezja wejdzie razem z nim, a wtedy bezbożność zastąpi pobożność. Na straży prawdziwej wiary stali ... świeccy zachęceni przykładem Atanazego (który sam został ekskomunikowany). Ogółowi biskupów natomiast nie udało się wytrwać w wierze.
Ecclesia docens - Kościół nauczający - biskupi w łączności z papieżem - Magisterium Kościoła.
Autor porównuje abpa Lefebvre'a do świętego Atanazego, co wydaje się za daleko posunięte. Bez obrazy, ale abp Lefebvre nie umywa się do Atanazego, który był czołowym przeciwnikiem Ariusza.

Jest to książka napisana przez kogoś o "otwartym umyśle" - a nie skostniałym.
Ponieważ, gdy on do Kościoła wejdzie (Ariusz),jego herezja wejdzie razem z nim, a wtedy bezbożność zastąpi pobożność. Na straży prawdziwej wiary stali ... świeccy zachęceni przykładem Atanazego (który sam został ekskomunikowany). Ogółowi biskupów natomiast nie udało się wytrwać w wierze....

Krótka i treściwa książeczka na jeden wieczór.

W sposób bardzo przystępny i ścisły zostało w niej opisane życie św. Atanazego, który swoje życie spędził na walce z arianizmem. Bardzo dobrze zarysowano w tle kontekst historyczny i polityczny- na nim właściwie bardziej skupia się autor, niż na samym Atanazym.

Pod względem narracyjnym nikt nie będzie miał wątpliwości, że Michael Davies jest gorliwym i tradycjonalistycznym rzymskim katolikiem, jednak pod względem merytorycznym niczego tej pracy nie można zarzucić. Davies ma lekkie piórko i zdolność do ścisłego opisywania historii, co jest raczej rzadkie- tu też należą się brawa.

Polecam. Szczególnie, że życie św. Atanazego i problem arianizmu jest bardzo dobrą analogią do współczesnego kryzysu Kościoła, z tym że... niestety brakuje nam dzisiaj postaci tego kalibru.

Krótka i treściwa książeczka na jeden wieczór.

W sposób bardzo przystępny i ścisły zostało w niej opisane życie św. Atanazego, który swoje życie spędził na walce z arianizmem. Bardzo dobrze zarysowano w tle kontekst historyczny i polityczny- na nim właściwie bardziej skupia się autor, niż na samym Atanazym.

Pod względem narracyjnym nikt nie będzie miał wątpliwości, że...

Cenna, choć siłą rzeczy, dość krótka broszura opisująca życie świętego Atanazego, głównego pogromcę herezji ariańskiej. Losy Atanazego, który zyskał miano "Wielkiego" to historia niezłomności w zachowaniu ortodoksji podczas gdy wielu wokół uległo błędom głoszonym przez herezjarchę Ariusza. Atanazy przypłacił to nieprzychylnością dworu cesarskiego, wieloma latami wygnania a w pewnym momencie nawet nałożoną ekskomuniką. Mimo to zachował prawdziwą wiarę a nawet więcej - swoją niezachwiana postawą sprawił powrót do rozumu wielu błądzących.
Czas życia świętego to okres, kiedy losy Kościoła były poważnie zagrożone, bo błedy Ariusza zyskiwały szeroki poklask nie tyle pośród ludu Bożego co wśród hierarchii kościelnej i elit. Jej przyjęcie groziłoby w dalszej konsekwencji rozpadem chrześcijaństwa i ostatecznie pogrążeniem w neopogaństwie (szerzej ten proces opisuje Hilaire Belloc w książce "Wielkie Herezje"). Davies wykorzystuje opisywane zjawiska budując paralele między świętym Atanazym a arcybiskupem Marcelem Lefebvre. Obydwaj stawiali czoła kryzysowi Kościoła, obydwaj stali na straży Tradycji i obydwaj postawili sobie zadanie przekazanie tej Tradycji kolejnym pokoleniom.
Książka jest uzupełniona ciekawym dodatkiem poświęconym tzw. upadkowi papieża Liberiusza. Sprawa ta, budząca kontrowersje przez wieki, angażowała wiele osób po obu stronach sporu. Davies opowiada się za przyjęciem hipotezy upadku i przytacza na to szereg argumentów.

Cenna, choć siłą rzeczy, dość krótka broszura opisująca życie świętego Atanazego, głównego pogromcę herezji ariańskiej. Losy Atanazego, który zyskał miano "Wielkiego" to historia niezłomności w zachowaniu ortodoksji podczas gdy wielu wokół uległo błędom głoszonym przez herezjarchę Ariusza. Atanazy przypłacił to nieprzychylnością dworu cesarskiego, wieloma latami wygnania a...