Podobnie jak w tomie pierwszym razi mnie ilość wulgaryzmów. W wielu przypadkach jest to po prostu zbędne. Fakt, że większość akcji odbywa się w wojsku, w którym psychiczne hartowanie to podstawa, ale myślę że da się inaczej wyrazić radość, zdumienie lub przerażenie niż:
"-O kurwa- jęknęła Lanni- Spieprzamy?"
czy
"- Kurwa! - szepnął
- Kurwa mać! - uśmiechnął się Meredith..".
A na samo "Zaklęła brzydko." chce mi się śmiać.

Pomijam naciąganie akcji (tak wiem, że to fantastyka, ale np. "pałac zimowy" w królestwie graniczącym z pustynią?).
Zbędne zapełnianie papieru. Ziemiański mógł sobie odpuścić streszczenie połowy życia postaci, która na chwile się zamyśliła. Przyznam się, że opuściłam parę stron takich opisów i nie czuje, że coś mnie ominęło.

A i jeszcze ten seksizm. Krótkie skórzane spódniczki armii (nie mam pojęcia jak mogły w tym walczyć a tym bardziej jeździć na koniach..) brak bielizny, nagie piersi i ciągłe przypominanie o tym wszystkim, co by czytelnik nie zapomniał. Jaki był tego cel?

Mocną stroną jest tempo, z jaką toczy się powieść. Czytelnik wpada z końca jednej akcji w początek kolejnej. Nie da się inaczej przerwać czytania, jak dojść do końca rozdziału (lub początku streszczenia życia bohatera..).
Daję plusa również za opisy scen bitewnych. Rozstawienie wojsk, przeprowadzenie ataku, walki nie miesza w głowie i nie męczy jak lektura książki z historii;)
I to, za co większość ceni Ziemiańskiego to nawiązywanie w swoich książkach do współczesności. Tylko, co za dużo to nie zdrowo..

Szczerze: tylko dzięki szybkości akcji skończyłam czytać tom drugi.

Podsumowując: Rzucanie mięchem na lewo i prawo - to trochę męczące, a dla kogoś wrażliwszego - obrzydzające. Zbędne dialogi i wątki.
I odradzam kupowanie książki. Ja dostałam całą trylogie w prezencie i odradzam kupowanie jej na własną rękę. Szkoda pieniędzy.

Podobnie jak w tomie pierwszym razi mnie ilość wulgaryzmów. W wielu przypadkach jest to po prostu zbędne. Fakt, że większość akcji odbywa się w wojsku, w którym psychiczne hartowanie to podstawa, ale myślę że da się inaczej wyrazić radość, zdumienie lub przerażenie niż:
"-O kurwa- jęknęła Lanni- Spieprzamy?"
czy
"- Kurwa! - szepnął
- Kurwa mać! - uśmiechnął się...