Niemalże każda mała dziewczynka ma przynajmniej jedną lalkę, z którą bawi się w dom, którą kocha i pielęgnuje. Pewna warszawska bizneswoman, Monika, swoje dziecięce marzenia postanawia zrealizować w dorosłym życiu. Po urodzeniu córeczki decyduje się spędzić trzy lata na urlopie wychowawczym, zajmując się dzieckiem i zostając "perfekcyjną panią domu". Jednak początkowa euforia, domowa beztroska i radość szybko zostają przytłoczone brakiem czasu, rutyną, mnóstwem obowiązków i regularnym niedosypianiem. Siedzenie w domu wiąże się również z brakiem zrozumienia wśród znajomych i ciągłym umniejszaniem ogromnie ciężkiej pracy, jaką Monika codziennie wykonuje. Kobieta gubi się w swoim życiu, nie we jak poprowadzić je dalej i jak odzyskać dawną siebie. Mąż nie rozumie problemu, ale na szczęście młoda mama poznaje nową sąsiadkę, która pomaga nieco odmienić nudną codzienność poprzez szczere rozmowy i podarowaną lalkę. I to nie byle jaką. Jest to bowiem japońska lalka dla dorosłych - dollfie. Każda z nich jest oryginalna i niepowtarzalna. Właściciel sam nadaje jej imię, wybiera kolor oczu, włosów, wzrost i cechy szczególne. Ubiera ją, maluje i aranżuje dla niej różne stylizacje. Często właściciel przekształca lalkę w swoje alter-ego, co też czyni nasza bohaterka...

Równolegle do historii Moniki toczy się druga opowieść. Jest ona bardzo tajemnicza i praktycznie do końca książki niewyjaśniona, dlatego nie będę tu zdradzała jej szczegółów, żeby nie zepsuć Wam przyjemności z momentu rozwikłania zagadki. Napiszę tylko, że ta alternatywna fabuła dotyczy dwóch kobiet, które badają możliwość magicznej personifikacji przedmiotów, poznają tajniki szamańskich praktyk i voodoo. Jednak igranie z takimi mocami jest niezwykle niebezpieczne, o czym niestety zapominają...

Po zakończeniu czytania długo myślałam o tej książce. Nie spodziewałam się, że okaże się ona być tak wciągającą i emocjonującą lekturą. Monika to świetna postać, bardzo autentyczna, ciekawa i budząca sympatię czytelnika. Książkę czytało mi się szybko i lekko, choć kilkakrotnie przerywałam lekturę, aby zastanowić się nad ważnymi zagadnieniami, poruszonymi w tej powieści. Ciężko jest mi precyzyjnie zdefiniować gatunek, do którego należą "Lalki". Jest to na pewno książka obyczajowa, choć zawiera również element magiczny, psychologiczny i sensacyjny. Powieść zdecydowanie posiada to "coś", co wyróżnia ją spośród wielu innych książek o młodych mamach i ich rozterkach. To "coś", przez co zarwałam dla niej pół nocy i które nie pozwoli zapomnieć mi o tej pozycji jeszcze przez długo czas po zakończeniu czytania. :)

Książkę tę bardzo polecam wszystkim osobom lubiącym dobrą, wciągającą i dającą do myślenia literaturę obyczajową. Sądzę, że każdy czytelnik może znaleźć w niej coś dla siebie. A ja "Lalki" zaliczyłam na listę moich ulubionych powieści, do których z przyjemnością jeszcze wrócę. Bardzo polecam!!!

Niemalże każda mała dziewczynka ma przynajmniej jedną lalkę, z którą bawi się w dom, którą kocha i pielęgnuje. Pewna warszawska bizneswoman, Monika, swoje dziecięce marzenia postanawia zrealizować w dorosłym życiu. Po urodzeniu córeczki decyduje się spędzić trzy lata na urlopie wychowawczym, zajmując się dzieckiem i zostając "perfekcyjną panią domu". Jednak początkowa...