Niestety, było nudno

Niestety, było nudno

W poprzednim tomie czyli “Kolekcjonerze” detektyw Alex Cross musiał zmierzyć się z dwoma mordercami. W trzecim tomie postanowiono pójść o krok dalej i tym razem detektyw tropi trzech morderców. Czy jednak poza zwiększaniem liczby przeciwników ten tom ma coś do zaoferowania?

Dwójka morderców o pseudonimach Jack i Jill sieje postrach pośród wyższych sfer zabijając różnych wpływowych ludzi. Detektyw Alex Cross zostaje poproszony o zajęcie się sprawą. Równocześnie w okolicy grasuje inny morderca, który chce stać się sławniejszy niż Jack i Jill.

Podobnie jak w poprzednim tomie, tutaj też autor przedstawia część wydarzeń z punktu widzenia morderców. Przez większość powieści nie jest ujawniana ich tożsamość. Udaje się tu skutecznie zmylić czytelnika podrzucając fałszywe tropy i grając na oczekiwaniach. Podziwiam jak autor przemyślał całą intrygę.

Trochę za to rozczarowuje motywacja morderców. Podobała mi się wprawdzie relacja łącząca Jacka i Jill, ale szybko okazuje się, że tak naprawdę niewiele stoi za planami Jacka. Trzeci morderca od początku był dosyć płytką, ale jednocześnie bardzo sprytną postacią. Tak naprawdę pojawia się tu jeszcze jeden morderca, ale uważam, że autor pod tym względem trochę przekombinował.

Podobało mi się, że pokazano tu jak cała sprawa wpływa na Alexa. Trzeci morderca na swój cel bierze najmłodszych, więc detektyw martwi się o swoje dzieci. Pojawia się tu też drobny wątek romantyczny, ale jest on bardzo życiowy.

Książka bardzo mnie wciągnęła i z uwagą śledziłem rozwój fabuły. Wprawdzie nie wszystkie odpowiedzi mnie usatysfakcjonowały, ale i tak jest nieźle.

W poprzednim tomie czyli “Kolekcjonerze” detektyw Alex Cross musiał zmierzyć się z dwoma mordercami. W trzecim tomie postanowiono pójść o krok dalej i tym razem detektyw tropi trzech morderców. Czy jednak poza zwiększaniem liczby przeciwników ten tom ma coś do zaoferowania?

Dwójka morderców o pseudonimach Jack i Jill sieje postrach pośród wyższych sfer zabijając różnych...

Takie tam czytadło.

Takie tam czytadło.

Mocne 8! Znów Alex, znów jego sposób na pościg i rozwiązanie zagadki. Sprawy zahaczają o politykę i to taką najwyższych lotów. Nie tak łatwo jednak ograć Alexa! Polecam!

Mocne 8! Znów Alex, znów jego sposób na pościg i rozwiązanie zagadki. Sprawy zahaczają o politykę i to taką najwyższych lotów. Nie tak łatwo jednak ograć Alexa! Polecam!

"Jack i Jill przybyli na wzgórze

siać śmierć, nie róże."



Razem ze śmiercią dostarczają też kawał dobrego kryminału.



Detektyw Alex Cross jednocześnie bierze udział w dwóch osobnych śledztwach. Jedno dotyczy lokalnych zabójstw dzieci, w pobliżu szkoły, do której uczęszcza jego syn, drugie natomiast ma skalę ogólnokrajową - w tajemniczych okolicznościach giną wpływowe osoby, a jedynym śladem zbrodniarzy są pozostawione przez nich wierszyki. Wszystko wskazuje na to, że ostatnią, a zarazem najważniejszą ofiarą, ma zostać sam prezydent Stanów Zjednoczonych.



Moja ocena tej książki jest jasna - to dobry kryminał, ale... jak ja się z nią męczyłam! Ma 260 stron, a czytałam ją 5 dni, więc o jakieś 4 za dużo. Widzę tutaj jedno wytłumaczenie - wydanie. Nie jest ono najnowsze przez co są bardzo małe akapity, a przede wszystkim tekst jest bardzo drobny. Co chwilę mnie coś rozpraszało i nie mogłam skupić na nim wzroku...



Wracając jednak do fabuły, bo to ona jest tutaj najważniejsza.

Książka pisana jest z czterech perspektyw: Alexa Crossa, Jacka, Jill i tajemniczego zabójcy dzieci, który nie ujawnia nam bardzo długo swojej tożsamości (gdy w końcu to robi wywołuje to niemały szok). Osobiście uwielbiam gdy możemy spojrzeć na sprawę oczami złoli i zawsze mnie to intryguje i wolę czytać właśnie te rozdziały niż te o rozwiązywaniu sprawy.

Mamy tutaj wszystko, czego potrzebuje dobry kryminał: akcję, brutalne morderstwa, dobrze wymyśloną intrygę, bardzo dobrze napisanych antagonistów i głównego bohatera obdarzonego szóstym zmysłem. Fani kryminałów typu "Kolekcjonera kości" czy "Zodiaka" na pewno to wszystko docenią. Z elementów jakie mi przeszkadzały to, moim zdaniem, motyw, dla których Jack i Jill robili to wszystko jest za słabo wyjaśniony. Autor mógł poświęcić temu trochę więcej zdań, a nie miałabym się do czego doczepić (no, oprócz tego wydania, ale na to już autor nie miał wpływu).

"Jack i Jill przybyli na wzgórze

siać śmierć, nie róże."



Razem ze śmiercią dostarczają też kawał dobrego kryminału.



Detektyw Alex Cross jednocześnie bierze udział w dwóch osobnych śledztwach. Jedno dotyczy lokalnych zabójstw dzieci, w pobliżu szkoły, do której uczęszcza jego syn, drugie natomiast ma skalę ogólnokrajową - w tajemniczych okolicznościach giną...

Dawno żaden twór mnie tak mocno nie zmielił. W zasadzie brakowało mi wszystkiego tempa, zaskoczenia, zwrotów akcji. Dla mnie to jedna z tych pozycji, którą po prostu chciało się odłożyć na półkę i zapomnieć o istnieniu...

Dawno żaden twór mnie tak mocno nie zmielił. W zasadzie brakowało mi wszystkiego tempa, zaskoczenia, zwrotów akcji. Dla mnie to jedna z tych pozycji, którą po prostu chciało się odłożyć na półkę i zapomnieć o istnieniu...

Po raz kolejny " łapiemy smoki " wraz z Alexem Cross. Tym razem detektyw próbuję wejść w umysły trojga morderców- bezwzględnej pary oraz groźnego mordercy dzieci. Wszystko dzieję, się bardzo szybko i Cross nie potrafi znaleźć wspólnego mianownika dla popełnianych zbrodni. Pracuję na pełnych obrotach bo stawka jest bardzo wysoka.
"Jack i Jill" jest zdecydowanie gorszą częścią niż jej poprzedniczki. James Patterson przyzwyczaił mnie to grozy jaką przeżywałam w "Kolekcjonerze". Tym razem zbrodnia jest inna- nie znaczy gorsza. Cross musi zmierzyć się także ze swoimi słabościami aby móc znaleźć odpowiedź na najtrudniejsze pytanie : DLACZEGO ?
Cykl z Alexem Cross jest bardzo pokaźny i mam zamiar przeczytać wszystkiego jego części mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Po raz kolejny " łapiemy smoki " wraz z Alexem Cross. Tym razem detektyw próbuję wejść w umysły trojga morderców- bezwzględnej pary oraz groźnego mordercy dzieci. Wszystko dzieję, się bardzo szybko i Cross nie potrafi znaleźć wspólnego mianownika dla popełnianych zbrodni. Pracuję na pełnych obrotach bo stawka jest bardzo wysoka.
"Jack i Jill" jest zdecydowanie gorszą...

Zarządzam zdecydowaną przerwę w czytaniu Pattersona. Pierwsze dwa tomy przygód Alexa Crossa czytałam z wypiekami na twarzy, a w tej części... cóż... Mamy dwie zagadki kryminalne, jedna jest dość ciekawa, ale została potraktowana trochę po macoszemu, jako tło. Szkoda. Para tytułowych złoczyńców natomiast nie wzbudziła we mnie ani zainteresowania ani ciekawości. Przez to, mimo stylu Pattersona (krótkie rozdziały, dużo akcji) książka niemiłosiernie mi się dłużyła. Końcówka dostarcza sporo obietnic na kolejne tomy, ale póki co po nie nie sięgam. Polecam tylko tym, którzy mają w planach przeczytanie całej serii. Jako osobna książka raczej nie warto.

Zarządzam zdecydowaną przerwę w czytaniu Pattersona. Pierwsze dwa tomy przygód Alexa Crossa czytałam z wypiekami na twarzy, a w tej części... cóż... Mamy dwie zagadki kryminalne, jedna jest dość ciekawa, ale została potraktowana trochę po macoszemu, jako tło. Szkoda. Para tytułowych złoczyńców natomiast nie wzbudziła we mnie ani zainteresowania ani ciekawości. Przez to,...

Jack i Jill to trzecia część przygód detektywa Alexa Crossa, a zarazem psychologa specjalizującego się w tropieniu nieuchwytnych przestępców. Dwie pierwsze części wspominam świetne. Trzymały w napięciu i do końca nie można było być pewnym sprawcy. Trzecia część może nie przebije poprzedniczek, ale również jest dobra.

Alex Cross odpoczywa i wspomina poprzednie sprawy, ale będzie musiał zająć się makabryczną zbrodnią na dziecku popełnioną przy szkole. W Waszyngtonie duet morderców zaczyna terroryzować mieszkańców. Do grupy wyjaśniającej sprawę dołącza też Alex, który ma wspomóc swoim doświadczeniem poszukiwania dwójki morderców. Dwie niezwykłe sprawy i nad wyraz trudne ze względu na nie możliwość złapania żadnego tropu. Pierwszą rzeczą, która się rzuca w oczy to wątek zabójstwa w okolicy gdzie mieszka Alex. Każdy boi się o swoje dzieci i strach narasta coraz bardziej. Znikoma ilość śladów i żadnych świadków powoduje paraliż działań akcji detektywów. Czasami ten wątek wysuwa się na plan pierwszy, ale większości jest na dalszym miejscu względem sprawy Jacka i Jill. Jak już jesteśmy przy nich to przez większość czasu w książce toczy się śledztwo w sprawie egzekucji, jakich dokonują na najbardziej znanych i wpływowych osobach. Tutaj autor zagęszcza i gmatwa jak tylko może opowieść żeby czytelnik został czymś zaskoczony. Wszystkie służby mają utrudnione zadanie w wykryciu sprawców tych brutalnych morderstw. Podobało mi się, że nie poznajemy sprawców zbyt wcześnie tylko jak poprzednio autor skrywa ich pod pseudonimami. Zagadka, kto za tym stoi może być zaskakująca, chociaż ja akurat przy końcu zanim autor ujawnił sprawców domyśliłem się, kto może być Jill, ale nie zgadłem, kim jest Jack.
Głównym bohaterem jest Alex Cross, który tutaj jest jeszcze bardziej wyrazistą postacią niż w Kolekcjonerze. Martwiący się o swoją rodzinne, ale bezwzględny dla przestępców. Jego doświadczenie, jako detektywa i psychologa może pomóc w sprawie nieuchwytnych morderców. Jego osoba to człowiek z krwi i kości, mający swoje dylematy i problemy, posiadająca głębię, a nie jednowymiarowa postać. Można go polubić i z przyjemnością śledziłem jego przygody.
Kolejną postacią bardziej rozbudowaną względem poprzedniej powieści jest John Samson. Detektyw zajmujący się sprawą zabójstwa w okolicach, gdzie mieszka Alex. Mnie irytował swoim kochasiu, gdy rozmawiali z Alexem, ale można się później przyzwyczaić. Jako postać ewoluowała i zrobiła się interesująca. Ciekawe jak dalej będzie wyglądała jego droga i rozwinięcie przez autora jego sylwetki. Wielki facet, dający radę największym przestępcom i pomagający bohaterowi w ochranianiu jego rodzinny. Również wypada zaskakująco świetnie i przejść obok jego postaci nie można obojętnie.
Nie mogło zabraknąć czarnych charakterów, których autor dodał w znacznej liczbie. Często opanowani, inteligentni, spokojni, nieprzejawiający ludzkich emocji, planujący z wyprzedzeniem i niesamowicie skuteczni. Walczący o swoją sprawę, nieprzebierający w środkach w drodze do celu. Robią przerażające wrażenie i ich uczynki wywołują strach. Bardzo dobrze wypadają. Pozostałe postacie drugoplanowe i główne zostały świetnie nakreślone przez autora. Niektóre standardowe umiejscowione na odegranie konkretnej roli w książce, ale też takie, które popychają historie do przodu. Interakcje i dialogi nie powodują irytacji i są dobrze skonstruowane. Nie można się przyczepić w tym względzie do niczego.
Niestety muszę zwrócić uwagę na pewne mankamenty. Najbardziej rzuca się podczas czytania brak większej ilości napięcia, jakie towarzyszyło mi w Kolekcjonerze. Powoduje, że płynie się przez opowieść bez jakiegoś problemu, ale brakuje mi wzbudzenia emocji i nawet dreszczyku podczas czytania. Drugą sprawą są oba wątki. Jeżeli autor dopracowałby, chociaż jeden z nich do perfekcji to otrzymalibyśmy świetną powieść, a tak tylko niestety dobrą. Brakuje tutaj pewnej konsekwencji, bo wyjaśnienie sprawy dotyczącej szkoły mnie nie przekonało do końca i wypadło tylko nieźle. Zakończenie związany z Jack i Jill wypada znacznie lepiej, ale również bez dużego szału, gdy się już wszystko wyjaśnia. Autor tutaj chciał pewnie dobrze, ale przekombinował.
Na pewno znajdziemy szybką akcję, trochę strzelanin i pościgów. Nudzić się nie można pomimo wymienionych przez ze mnie wyżej niuansów. Sama historia jest intrygująca i naprawdę można się nią zainteresować. Przykuwa uwagę i znajdziemy fałszywe tropy, jakie podsuwa czytelnikowi Petterson, aby było mu trudno odgadnąć tożsamość sprawców. Nie brakuje również zwrotów akcji, które mają za zadanie zaskoczyć czytelnika. Książka wielowątkowa i dobrze napisana. Lektura zleciała mi przyjemnie i cieszę się z przeczytania. Trochę się zawiodłem, bo oczekiwałem czegoś lepszego, ale nie jest najgorzej i czytanie przebiega bez kłopotów. Po prostu dzięki krótkim rozdziałom pochłania się Jack i Jill w ekspresowym tempie. Chętnie sięgnę po kolejne tomy z Alexem Crossem w najbliższym czasie i mam nadzieje, ze po zniżce formy dostanę kolejną powieść lepszą.
Książkę mogę polecić miłośnikom thrillerów lub kryminałów, którzy chcą przeczytać coś niezobowiązującego i nie oczekują czegoś wybitnego. Fani pisarza pewnie sięgną sami po tą powieść żeby się przekonać, co wymyślił ich ulubiony pisarz.

Jack i Jill to trzecia część przygód detektywa Alexa Crossa, a zarazem psychologa specjalizującego się w tropieniu nieuchwytnych przestępców. Dwie pierwsze części wspominam świetne. Trzymały w napięciu i do końca nie można było być pewnym sprawcy. Trzecia część może nie przebije poprzedniczek, ale również jest dobra.

Alex Cross odpoczywa i wspomina poprzednie sprawy, ale...

Jakimś dziwnym trafem ekranizacje książek Pattersona są moim zdaniem lepsze niż sama powieść. Być może dlatego, że autor nie ma chyba w sobie tego filmowego sznytu toczącej się akcji, który powoduje, że daną książkę czyta się szybko i zachłannie, a do tego zaczyna się stopniowo odczuwać żal, że trzeba kończyć. Mam nadzieję, że wraz z kontynuacją przygód dr Alexa Crossa ten mankament zostanie nadrobiony. W „Jacku i Jill” autor świadomie stosuje zabieg kilku zakończeń. O ile sam pomysł jest ciekawy, o tyle sprawdza się jedynie wtedy, gdy każde kolejne zakończenie jest lepsze, bardziej zaskakujące od poprzedniego. Jak jest tutaj? No cóż, każdy powinien sam na to pytanie odpowiedzieć, bo nie od dziś wiadomo, że jeden lubi rybkę, a drugi jej konsumpcję. 
Ja ciągle jeszcze pozostaję czytelnikiem przygód Crossa, licząc na to, że ilość powieści Pettersona przełoży się na jakość. Bo klimacik jest. Nie ma co gadać.

Jakimś dziwnym trafem ekranizacje książek Pattersona są moim zdaniem lepsze niż sama powieść. Być może dlatego, że autor nie ma chyba w sobie tego filmowego sznytu toczącej się akcji, który powoduje, że daną książkę czyta się szybko i zachłannie, a do tego zaczyna się stopniowo odczuwać żal, że trzeba kończyć. Mam nadzieję, że wraz z kontynuacją przygód dr Alexa Crossa ten...