Już tytuł sugerował, wręcz krzyczał, że to będzie pozytywna opowieść. Z tych o silnej kobiecie idącej pod prąd, stawiającej na siebie, swój rozwój, niepoddającej się przeciwnościom losu, szukającej dróg wyjścia z każdej beznadziejnej sytuacji i znajdującej szansę w każdym pozornie wykluczającym ją wydarzeniu. Bez biadolenia, rozpamiętywania, załamywania rąk, odwracania się za siebie i rozpamiętywania przeszłości w stałym rozdrapywaniu ran.
Ale zanim główna bohaterka Laura stała się tak pewną siebie i świadomą własnej wartości, patrzącą śmiało w przyszłość kobietą, przeszła przez czyściec życia. Bolesny. W wieku pięćdziesięciu lat, porzucona przez męża Hiszpana, powróciła do Polski z dorobkiem całego życia w kilku walizkach i pojęciem o nowej rzeczywistości kraju sprzed dwunastu lat. Nie miała gdzie mieszkać, znajomi nie okazali się przyjaciółmi w biedzie, z wiekiem wykluczającym otwarte ramiona pracodawców, nieaktualnymi kwalifikacjami zawodowymi, ale za to z ogromną potrzebą bycia kochaną i zauważalną.
A wszystko dlatego, że wcześniej patrzyła na życie przez pryzmat sensu istnienia przy boku mężczyzny i pewności stałości takiego statusu. I takich podobnych historii w tej powieści jest dużo więcej. Kobiet w różnym wieku. I tych po dwudziestce, dla których świat rozpadał się po oszustwach chłopaków, i tych po trzydziestce zdradzanych przez mężów, i tych po pięćdziesiątce porzuconych dla innych, a nawet po siedemdziesiątce żałujących własnych wyborów.
Chciałoby się powiedzieć – samo życie!
Bo i częściowo przez to życie napisana jest ta książka. Autorka wplotła w historię Laury i otaczających ją kobiet, zarówno wątki autobiograficzne, jak i te usłyszane, podpatrzone i zapożyczone od przyjaciółek i znajomych. Obiecała nawet tajemniczej osobie, że napisze powieść o kobietach dla kobiet przestrzegającą przed stawianiem w życiu tylko na mężczyzn, przed całkowitym uzależnianiem się od nich. Ta przeogromna, szczera, wręcz nadmierna chęć niesienia kaganka rozpraszającego mroki nieświadomości wśród kobiet, nie przysłużyła się powieści. Szybkość toczących się wydarzeń, których kilkumiesięczna akcja rozgrywała się na jednej stronie, a wiele lat na kilku następnych, opowiadana w krótkich, rzeczowych zdaniach, sprawiała wrażenie szybkiego opowiadania w biegu, między jedną kawą a drugą, na taborecie przy kuchennym stole, a nie powieści snutej w miękkim fotelu, w atmosferze przyjacielskich, intymnych zwierzeń do późnych godzin nocnych. Odczuty przeze mnie pośpiech nie stwarzał mi możliwości do zatrzymania się, zamyślenia, zastanowienia się, empatii tak ważnej dla opowiadającej Laury o jej trudnych zmaganiach z losem. Czytałam reklamę z receptą na szczęście, w której w krótkim czasie musi znaleźć się jak najwięcej treści. W efekcie powstała książka-reklamówka, która niczym ulotka zawierająca bardzo pożyteczne rady, przypominała mądry, ostrzegający slogan na papierosowym pudełku – "Palenie zabija" czy "Palenie powoduje raka", zupełnie nieprzeszkadzający palaczom w trwaniu w nałogu. Podobnie jest z tą powieścią i dwoma zdaniami umieszczonymi na dole tytułowej okładki. Niby wiem, że treść pełna jest cennych wskazówek, ale czy ja wezmę je sobie do serca?
Hasło, dobre chęci i troska o pogubione w życiu kobiety to za mało. Na zmianę świadomości potrzeba innych form niż tylko szybkie przekazanie przesłania i czasu, którego w tej historii zabrakło.
http://naostrzuksiazki.pl/

Już tytuł sugerował, wręcz krzyczał, że to będzie pozytywna opowieść. Z tych o silnej kobiecie idącej pod prąd, stawiającej na siebie, swój rozwój, niepoddającej się przeciwnościom losu, szukającej dróg wyjścia z każdej beznadziejnej sytuacji i znajdującej szansę w każdym pozornie wykluczającym ją wydarzeniu. Bez biadolenia, rozpamiętywania, załamywania rąk, odwracania się...

Książka bardzo zaskakująca, miło zaskoczona jestem nią, fabuła dobra...napisana lekko, łatwo.
Opowiada o kobiecie Laurze, która prowadzi bezproblemowe, dostatnie życie w Hiszpanii.Pewnego dnia pojawia się kobieta ta druga dwadzieścia lat młodsza, a wraz z tym to trzecie.
Kobieta dostaje propozycję od swojego męża, że będzie żyła w dotychczasowym luksusie.
Staje ona przed trudnym wyborem może stracić męża, przyjaciół, bez grosza przy duszy być.
Książka na domiar tego jest fajna, świetnie się czyta i przyjemnie, chwilami zabawna, chwilami smutna rozbawiła mnie i wzruszyła.

Książka bardzo zaskakująca, miło zaskoczona jestem nią, fabuła dobra...napisana lekko, łatwo.
Opowiada o kobiecie Laurze, która prowadzi bezproblemowe, dostatnie życie w Hiszpanii.Pewnego dnia pojawia się kobieta ta druga dwadzieścia lat młodsza, a wraz z tym to trzecie.
Kobieta dostaje propozycję od swojego męża, że będzie żyła w dotychczasowym luksusie.
Staje ona przed...

Najbardziej w tej książce spodobał mi się przystępny język. Miałam wrażenie, że tę historię pewnego leniwego popołudnia opowiada nam dobra koleżanka. Książka pełna emocji i uczuć. Dla mnie minusem było to, że autorka zaczęła kilka wątków, ale w pewnym momencie ich nie dokończyła - a one aż proszą się o skończenie. Książka podnosi na duchu, uczy wiary we własne możliwości i umiejętności.

Najbardziej w tej książce spodobał mi się przystępny język. Miałam wrażenie, że tę historię pewnego leniwego popołudnia opowiada nam dobra koleżanka. Książka pełna emocji i uczuć. Dla mnie minusem było to, że autorka zaczęła kilka wątków, ale w pewnym momencie ich nie dokończyła - a one aż proszą się o skończenie. Książka podnosi na duchu, uczy wiary we własne możliwości i...

Pozycja lekka i przyjemna, nie brak momentów zabawnych. Ot, dobra na leniwe popołudnie. Bohaterką jest dojrzała kobieta , która zostaje porzucona przez męża, w konsekwencji czego traci życiową stabilizację.Jak sobie poradzi z nową sytuacją? Polecam przeczytać. Momentami bawi do łez, przynajmniej tak było w moim przypadku. Cytat, który utkwił mi w głowie, jakże banalny ale prawdziwy ''jeśli chcesz aby twój pies był ci wierny, nigdy nie trzymaj go na smyczy'' :)

Pozycja lekka i przyjemna, nie brak momentów zabawnych. Ot, dobra na leniwe popołudnie. Bohaterką jest dojrzała kobieta , która zostaje porzucona przez męża, w konsekwencji czego traci życiową stabilizację.Jak sobie poradzi z nową sytuacją? Polecam przeczytać. Momentami bawi do łez, przynajmniej tak było w moim przypadku. Cytat, który utkwił mi w głowie, jakże banalny ale...

Od czasu przeczytania pierwszych stron książki bałam się ją czytać dalej, ponieważ była o przygodach, wzlotach, upadkach, miłościach itp kobiety w wieku 50 lat, a ze względu, że ja mam lat 20 miałam lekkie obiekcje do czytania jej, ponieważ jest to pewna różnica wiekowa. To tak jakbym czytała o swojej mamie.

Choć miałam takie reakcje do tej książki to bardzo mi się spodobała historia tej starszej kobiety, która czuła się młoda duchem choć ciało pokrywało się zmarszczkami ze względu na wiek. W powieści Jolanty Guse odnalazłam interesujące przygody kobiety starszej, jej miłostki, życiowe problemy, itp. Od środka wciągnęła mnie ta powieść więc bardzo szybko ją przeczytałam, ciekawa byłam zakończenia. Bardzo podobało mi się w tej kobiecie, że jak na swój wiek nie bała się zmian i nawet przefarbowała włosy na kolor: owoców leśnych czy coś. Jest tam również relacja Pani Laury - czyli głównej bohaterki z o wiele starszą panią Marleną - właśnie ta kobieta opowiada tam historie swojego życia i daje Laurze dobre rady, które mogłaby wykorzystać w życiu ;)
Zakończenie mi się nie spodobało, mogło być nieco dłuższe...

Od czasu przeczytania pierwszych stron książki bałam się ją czytać dalej, ponieważ była o przygodach, wzlotach, upadkach, miłościach itp kobiety w wieku 50 lat, a ze względu, że ja mam lat 20 miałam lekkie obiekcje do czytania jej, ponieważ jest to pewna różnica wiekowa. To tak jakbym czytała o swojej mamie.

Choć miałam takie reakcje do tej książki to bardzo mi się...

Powieść o tym jak dużo można osiągnąć jeśli tylko się chce.

Powieść o tym jak dużo można osiągnąć jeśli tylko się chce.

Ciepła "czytanka" na jeden wieczór, odprężająca miła i nie wymagająca wysiłku. Polecam

Ciepła "czytanka" na jeden wieczór, odprężająca miła i nie wymagająca wysiłku. Polecam

Książkę polecam kobietom, które nigdy nie rezygnują, którym ciągle wiatr wieje w oczy. Jednak ciągle idą do przodu, dalej z nadzieją na lepszy, cieplejszy, milszy, pełen słońca dzień następny :) .

Książkę polecam kobietom, które nigdy nie rezygnują, którym ciągle wiatr wieje w oczy. Jednak ciągle idą do przodu, dalej z nadzieją na lepszy, cieplejszy, milszy, pełen słońca dzień następny :) .

książka na jedną noc, wciągnęła mnie, ale zakończenie to wielkie rozczarowanie!

książka na jedną noc, wciągnęła mnie, ale zakończenie to wielkie rozczarowanie!

Jeśli ci się wydaje, że jesteś w pewnym wieku i chcesz w życiu odpuścić bo jest za późno, żeby się starć to przeczytaj tę książkę.

Jeśli ci się wydaje, że jesteś w pewnym wieku i chcesz w życiu odpuścić bo jest za późno, żeby się starć to przeczytaj tę książkę.