skonczylam wlasnie ksiazke i jakbyscie popatrzyli na mnie z daleka zobaczylibysice jak mam buzie i oczy otwarta, zdumione spojrzenie i bladze gdzies za swiatem. To co wlasnie przeczytalam to chyba najpiekniejszy poradnik jak dojsc do siebie po smierci kogos bez ktorego nie wyobrazamy sobie zycia... Lenny i Bails byly nierozloaczne dzielily swoje zycie, pokoj wszystkie smutki i radosci. Mozemy sobie wyobrazic co sie dzieje ze swiatem Lenny gdy jej siostr odchodzi... Autorka urzekla mnie wieloma pomyslami a w szczegolnosci wierszami / wspomnieniami zmarlej siostry ktore Lenny zapisuje i zostawia w najbardziej nie spodziewanych miejscach, moze to by papierek od cukierka, kubek po niedopitej coli czy strona ksiazki. Wiersze czyta sie wspaniale przekazuja sporo bolu i niemoznosci poradzenia sobie z ta sytuacja. Pani Nelson tak autentycznie opisuje te uczucia ze mam wrazenie ze sama stracilam siostre, prawie wcielam sie w role Lenny, wydaje mi sie ze czulabym to co ona. To piekna opowiesc o probie pogodzenia sie z czyms czego nie da sie przezyc a sama wyobraznia powoduje juz taki bol ze nie jestesmy w stanie go przezwyciezyc. Gdybym miala wam wypisac piekne cytaty z tej ksiazki zawarlabym tam pewnie wiekszasc tych malych liscikow Lenny do siostry. to takze opowiesc o odnalezieniue samego siebie, o wzieciu odpowiedzialnosci i scenariusza za swoje zycie, ktore to my przeciez piszemy. Nie jestesmy koniem do towarzystwa pieknej wyscigowej klaczki, powinnismy dazyc by stac sie rownie dobrzy jak ona. I na koncu czymze bylaby ta ksiazka gdyby nie molosc, taka milosc ktora zdarza sie tylko raz i ktorej nie wolno zmarnowac i warto za nia zaplacic kazda cene. Nie mam pojecia jak to pani zrobila a tak naprawde to brakuje mi skali ocen na ta ksiazke, ja zostaje z rozdziawiona buzia podkrazonymi oczami i drzacymi nogami i moge mysle tylko o eleonorze i Parku bo to jest podobny kaliber, jaka szkoda ze nie moglam tego przeczytac wczesniej gdy mialam kilkanascie lat, moze wtedy niektore rzeczy potoczylyby sie inaczej? Na liscie dla nastaletniej mlodziezy daje to obok wspomnianego tytulu jako must read . Zabieram sie za slonce druga powiesc tej autorki i juz wiem ze czeka mnie uczta dla duszy i potezna dawka emocji dla ciala....

skonczylam wlasnie ksiazke i jakbyscie popatrzyli na mnie z daleka zobaczylibysice jak mam buzie i oczy otwarta, zdumione spojrzenie i bladze gdzies za swiatem. To co wlasnie przeczytalam to chyba najpiekniejszy poradnik jak dojsc do siebie po smierci kogos bez ktorego nie wyobrazamy sobie zycia... Lenny i Bails byly nierozloaczne dzielily swoje zycie, pokoj wszystkie...