Spodziewałam się czegoś leciutkiego, dość banalnego romansiku z odrobiną śmiechu i morału. Myliłam się jednak. Nie ma w tej książce jednego głównego bohatera, jest nim raczej cała rodzina. Asia i Stefan – rodzice; Miśka i Alek – ich dzieci. Ci pierwsi to para z dość dużym stażem małżeńskim, ciągle w sobie zakochani ludzie uwielbiający muzykę klasyczną. A drudzy to młodzież stojąca przed jednymi z najważniejszych życiowych wyborów; Alek właśnie zaczyna studia, a Miśka rozpoczyna ostatnią klasę liceum.

W wielu miejscach czytałam, że jest to powieść o Miśce i jej niewidomym chłopaku. Tak, ten wątek przewija się przez całą historię, ale tak naprawdę ten związek jest trochę jak dodatek, który pozwolił pokazać coraz trudniejsze relacje między matką a córką – Asią i Misią. Do tego dochodzą również fragmenty dotyczące Alka, który na pierwszym roku studiów poznaje swoją pierwszą miłość, oraz związku Stefana i Asi, przechodzącego w tym samym czasie mały kryzys.

Książka „Beethoven i dżinsy” przedstawia głównie macierzyństwo i relacje rodziców z dziećmi. Postacie nie są płaskie i zabawne. I mimo prostego języka i tematu, który w sumie możemy podpiąć pod literaturę skierowaną dla młodzieży, to jest w tej powieści coś, co każe nam myśleć o czymś więcej niż tylko o, dość często wydumanych, problemach nastolatków i ich konfliktach z rodziną. Wydaje mi się, że na tle wielu różnych powieści młodzieżowych „Beethoven i dżinsy” wyróżniają się bardzo pozytywnie i polecam każdemu – młodzieży i dorosłym.

A w szczególności rodzicom!

Spodziewałam się czegoś leciutkiego, dość banalnego romansiku z odrobiną śmiechu i morału. Myliłam się jednak. Nie ma w tej książce jednego głównego bohatera, jest nim raczej cała rodzina. Asia i Stefan – rodzice; Miśka i Alek – ich dzieci. Ci pierwsi to para z dość dużym stażem małżeńskim, ciągle w sobie zakochani ludzie uwielbiający muzykę klasyczną. A drudzy to młodzież...