Książka Roberta Schoenberga to coś więcej niż biografia najsłynniejszego amerykańskiego gangstera. Jest to obraz Ameryki z lat, kiedy to prawie każdego stanowego i federalnego urzędnika, łącznie z tymi reprezentującymi wymiar sprawiedliwości, można było przekupić, co w czasach prohibicji sprzyjało bogaceniu się operatywnych osobników, ich organizowaniu się w walczące między sobą gangi. Al Capone dzięki wrodzonej inteligencji, zdolnościom organizatorskim i przyjacielskiemu usposobieniu, jakie skutecznie kamuflowało twardość i bezwzględność w zwalczaniu przeciwników, długo odnosił sukcesy, stał się legendą za życia, jego sława wykraczała poza Chicago i Florydę, gdzie głownie działał, co musiało prędzej czy później doprowadzić do jego upadku. Ciekawe, że przeprowadzona nie tak dawno symulacja słynnego procesu, skazującego gangstera za oszustwa podatkowe na wieloletnie uwięzienie w Alcatraz, wykazała tyle prawnych błędów, że sąd przestrzegający obowiązujących obecnie standardów musiał wydać wyrok ... uniewinniający Ala Capone. Nie ukrywam, że obok obrazu epoki i niektórych niuansów prawnych interesujące były dla mnie prywatne losy Capone i jego najbliższych, o których wcześniej niewiele wiedziałam. Ale...

Łatwo wyczuwalnej fascynacji Schoenberga jego bohaterem towarzyszy niezwykle skrupulatny warsztat biografa, opierający się na przebadaniu i cytowaniu przez autora źródeł, których liczba i szczegółowość przekroczyła, prawdę mówiąc, moje zapotrzebowanie i umiejętności wchłonięcia całej tej wiedzy. Ponadto, natłok dziesiątek gangsterskich konfiguracji, setek nazwisk, dat i sum wyliczonych do jednego centa zaciera, moim zdaniem, granice między incydentami różnej rangi a prawdziwymi kamieniami milowymi w karierze Ala Capone i jego najważniejszych przeciwników, zarówno wśród bossów konkurencyjnych gangów, jak i po stronie rządowej, a także często zaciemnia związki przyczynowo-skutkowe między poszczególnymi opisywanymi akcjami.

Wydaje się, że dla innych badaczy tej epoki w historii Ameryki bądź dla pasjonatów tematyki gangsterskiej książka Schoenberga może stanowić cenne źródło informacji. Ja, natomiast, przez jej lekturę prawdopodobnie bym nie przebrnęła. Słuchanie audiobooka pozwala na szczęście na inny, bardziej wybiórczy rodzaj zaangażowania, więc jakoś dałam radę, w czym pomogła interpretacja lektorska Roberta Jarocińskiego.

Postscriptum: „gwiazdkowa” ocena książki jest dla mnie trudna; ocenić ją jako przeciętną byłoby niestosowne ze względu choćby na włożony wkład i bogactwo informacji; z drugiej strony jednak dobra, sześciogwiazdkowa ocena nie za bardzo odpowiada moim wrażeniom

Książka Roberta Schoenberga to coś więcej niż biografia najsłynniejszego amerykańskiego gangstera. Jest to obraz Ameryki z lat, kiedy to prawie każdego stanowego i federalnego urzędnika, łącznie z tymi reprezentującymi wymiar sprawiedliwości, można było przekupić, co w czasach prohibicji sprzyjało bogaceniu się operatywnych osobników, ich organizowaniu się w walczące między...

Audiobook. Czyta Robert Jarociński.
Coś wspaniałego! Nie jestem fanem biografii i nie sądziłem, że aż tak może wciągnąć. Wielki szacun dla autora za wykonaną merytoryczną pracę. Lektor dla mnie ok. Głos jednolity, bez modulowania - tak lubię najbardziej. Bardzo, bardzo polecam

Audiobook. Czyta Robert Jarociński.
Coś wspaniałego! Nie jestem fanem biografii i nie sądziłem, że aż tak może wciągnąć. Wielki szacun dla autora za wykonaną merytoryczną pracę. Lektor dla mnie ok. Głos jednolity, bez modulowania - tak lubię najbardziej. Bardzo, bardzo polecam

Autor w obszerny sposób opisuje życie Alphonsa Capone, nie unikając wątków pobocznych budujących obraz lat '30 w Chicago. W książce pojawia się nieprawdopodobna ilość nazwisk, celem nie pogubienia się zalecam zapoznanie się w pierwszej kolejności z galerią na końcu książki ( nie zdradza fabuły),wynotowanie wymienionych tam osób i dopiero rozpoczęcie czytania ze zwróceniem szczególnej uwagi na nazwiska z galerii. Książkę mimo to zdecydowanie polecam.

Autor w obszerny sposób opisuje życie Alphonsa Capone, nie unikając wątków pobocznych budujących obraz lat '30 w Chicago. W książce pojawia się nieprawdopodobna ilość nazwisk, celem nie pogubienia się zalecam zapoznanie się w pierwszej kolejności z galerią na końcu książki ( nie zdradza fabuły),wynotowanie wymienionych tam osób i dopiero rozpoczęcie czytania ze zwróceniem...

Nie jestem ani fanem, ani znawcą biografii, ostatnią przeczytałem dawno temu. Była to biografia Francisa Drake'a autorstwa George'a Bidwella. Ciekawy opis i pragnienie zagłębienia się w fascynującą epokę amerykańskiej prohibicji przyciągnęły mnie to opowieści o życiu wielkiego gangstera Ala Capone. Wielkiego? Schoenberga tak ten pytajnik zainteresował, że postanowił odpowiedzieć na pytanie 'dlaczego Capone?'. Dlaczego spośród wielu gangsterów to on stał się taką legendą. I wziął się do roboty. Efekt jest imponujący.

Z książką jest trochę tak, że jej największe zalety dla niektórych będą wadami, zależy od podejścia. Zaczyna się niewinnie, od dorastania w biedzie, ale opowieść szybko zaczyna przytłaczać, mnie przytłoczyła. Ilość wydarzeń, faktów i postaci jest olbrzymia, wiele osób pojawia się tylko na związaną z daną sytuacją chwilę, łatwo się w tym pogubić, chwilami gubi się w tym gąszczu nawet życie głównego bohatera. Z czasem czytelniczy kompas odnajduje właściwy kurs i z wady robi się zaleta. Bogactwo wydarzeń zaczyna imponować. Schoenberg chcąc wykonać plan całościowej biografii musiał przekopać się przez tony danych siłą rzeczy związanych z kolejnym zjawiskiem. Tego nie dało się uniknąć. Nie mam wiedzy historycznej, by oceniać wiarygodność danych zebranych i przedstawionych przez Schoenberga. Po sposobie ich przedstawienia na kartach książki zakładam, że jest to wiarygodność wysoka.

Samym Alem autor jest zafascynowany, ale uczciwie, brutalność i bezwzględność nie są pomijane, nie ma wybielania. Wielokrotnie za to podkreśla- na przykładach- inteligencję i osobowość gangstera. Powiązany z dbaniem o wizerunek autorytet oraz błyskotliwość. Czy to te cechy dały Capone'owi ponadczasową sławę? Czy był on celebrytą swoich czasów?

Byłby nikim, gdyby nie towarzyszące mu realia, a ich opis to wielka zaleta książki. Schoenberg podkreśla ogólne zepsucie wszystkich sfer, powiązanie biznesu z gangsterką, skutki prohibicji, które zrobiły ze zwykłych bandytów władców kraju. Tamten świat przedstawiono bardzo ciekawie. Jeśli ktoś po oberzeniu 'Zakazanego imperium' albo jakiegoś filmu gangsterskiego zapragnął dowiedzieć się więcej to 'Al Capone' to pozycja dla niego. Ciekawostka filmowa: 'Człowiek z blizną' z 1932r. jest tak naprawdę o Alu Capone :)

Do wielu refleksji skłonił mnie wątek syna Ala: Sonny'ego. Nie chciał iść śladami ojca, chciał być uczciwy. Skończył w biedzie zaharowując się na śmierć. Warto było? Która z tych dwóch ścieżek życiowych była lepsza? Owszem, kariera ojca skończyła się więzieniem i chorobą, ale co pożył, to jego. Co syn zyskał na uczciwości? Inny materiał do refleksji dają żona i siostra Ala. Zakochane, kochające, lojalne... Aż tak bardzo zaślepione, czy udające ślepotę dla własnej wygody? Zostawiam pod rozwagę.

Nie jest to prosta książka. Jeśli ktoś nie jest naprawdę zainteresowany postacią słynnego gangstera i jego czasami niech się dwa razy zastanowi nad lekturą. Innym polecam skupienie pomagające przebić się przez mnogość wątków. Dostaną fascynujący, skłaniający do myślenia i inteligentnie napisany portret 'wielkiego człowieka'.

8/10.

Wersję audio czyta znakomity i głosowo pasujący do dzieła Robert Jarociński.

Nie jestem ani fanem, ani znawcą biografii, ostatnią przeczytałem dawno temu. Była to biografia Francisa Drake'a autorstwa George'a Bidwella. Ciekawy opis i pragnienie zagłębienia się w fascynującą epokę amerykańskiej prohibicji przyciągnęły mnie to opowieści o życiu wielkiego gangstera Ala Capone. Wielkiego? Schoenberga tak ten pytajnik zainteresował, że postanowił...

Z zamiłowania do biografii, z pasji do historii początku XX wieku, z ciekawości do okresu amerykańskiej prohibicji i kraju nienaznaczonego wewnętrznie dwoma wojnami światowymi. Wszystko to wyciągam z tej pozycji gdzieś od boku, gdzieś przy okazji historii głównego bohatera. Autor skwapliwie podaje ile Capone zarobił czy też ile osób zginęło w roku 1920, dla mnie jest to próba ujrzenia jak żyło się ludziom w USA w czasach gdy Europa jeszcze nie odbudowała się po pierwszym konflikcie a za chwilę miała stanąć przed wizją kolejnego.

Z zamiłowania do biografii, z pasji do historii początku XX wieku, z ciekawości do okresu amerykańskiej prohibicji i kraju nienaznaczonego wewnętrznie dwoma wojnami światowymi. Wszystko to wyciągam z tej pozycji gdzieś od boku, gdzieś przy okazji historii głównego bohatera. Autor skwapliwie podaje ile Capone zarobił czy też ile osób zginęło w roku 1920, dla mnie jest to...

Recenzja dotyczy wydania audiobook i pochodzi z bloga http://blurppp.com/blog/robert-j-schoenberg-al-capone-audiobook/

Alfonso Al Capone to jedna z tych postaci o których słyszeli wszyscy, stała się częścią pop kultury. Ale jeżeli zastanowimy się co tak naprawdę o niej wiemy, to okaże się, że nie wiele. Od kilka ogólnie krążących i często błędnych informacji. Że był związanym z Chicago, że działał w latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku. Że zarobił na prohibicji i że odpowiada za niestworzoną ilość śmierci w walkach gangów, ale ukarano go jedynie za nie płacenie podatków. Takim kazały nam zapamiętać go telewizyjne i hollywoodzkie produkcje. Tymczasem mało w tym prawdy, a jak mało najlepiej pokazuje świetnie napisana i niedawno wydana w formie audiobooka biografia „Al Capone” autorstwa Roberta J. Schoenberga.
Zacznę od wyświechtanego truizmu i napiszę, cytując klasyka, oczywistą oczywistość oto ona: życie jest najlepszym ze scenarzystów i historie które pisze są tak ciekawe, że wyspecjalizowani w fabule mistrzowie opowieści nie są mu w stanie sprostać. Wspaniale tego dowiodło konstruując żywot Alfonsa Ala Capone, najwspanialszego dziecka swoich czasów.
I wydaję mi się, że określenie „dziecko swoich czasów” było kluczem, jaki do opowiedzenia losów Capone przyjął Robert J. Schoenberg. To też początkiem opowieści jest zbudowanie tła czyli ameryki pierwszych dekad XX wieku. Czasu trudnego do opisania. Z jednej strony był to czas imigrantów, umacniania się legendy amerykańskiego snu i dalszy rozwój typowo amerykańskiej cnoty jaką jest przedsiębiorczość. Wszystko to kształtowało się w jednym procesie, mieszając się ze sobą i wzajemnie na siebie oddziaływująca. A autor świetnie to analizuje i dokonuje swoistej wiwisekcji tych zmian. Uwzględniając przy tym materialne i etniczne rozwarstwienie amerykańskich miast.
I właśnie w tej gruntownej analizie tkanki z której wyrósł Capone i otoczenia w którym przyszło mu działać widzę największą siłę tej pozycji. Choćby wspaniały rozdział pokazujący jak powstało i ukształtowało się Chicago. Przecież Al był jedynie nasionem, które dało na żyznej i świetnie nawożonej przez działania sprzedajnych polityków glebie tak majestatyczny plon.
Robert J. Schoenberg doskonale widzi to powiązanie i prowadzi opowieść nijako dwutorowo. Pierwszą, bardziej oczywistą ścieżką opowieści jest opis kolejnych stopni jakie Al pokonuje w swoim marszu na szczyt. Druga, bez której nie była możliwa ta pierwsza jest opis amerykańskiego społeczeństwa, jego nawyków i zmian jakie się w nim dokonują. Tu oczywiście najważniejszym bohaterem jest Chicago, ale autor nie ogranicza się tylko do niego. Pisze o Ameryce jako takiej.
I jest to jedyne możliwe przedstawienie losów Capone. Przecież gdyby nie uciekające z biednych farm dziewczyny nie powstało by najeżone burdelami imperium Johnnego Torrio. A to tam wszystkiego nauczył się Al, tam go ukształtowano i to tam wpojono mu najważniejszą z zasad, a przy okazji zasadę o jakiej nie zobaczycie w żadnej poświęconej gangsterowi pozycji z szeroko rozumianej popkultury. Brzmiała ona „trzymać się daleko od kłopotów”.
O dziwo był tej zasadzie wierny, co w tamtych czasach znaczyło również unikać przemocy. Nikt kto oglądał znakomitych „Nietykalnych” w reżyserii Briana De Palma nie da temu wiary. I tak przeszliśmy do kolejnej wielkiej zalety tej pozycji. Mianowicie pokazuje ona Capone takiego jakim był naprawdę a nie jakim widzieć by go chcieli scenarzyści. Czyli zamiast do głębi zepsutym człowiek odnajdującym sporo przyjemności w rozbijaniu głów kijem baseballowym dostaniemy sprawnego i bardzo przedsiębiorczego biznesmena. Jasne często działającego na granicy prawa albo i poza nim, ale trzeba pamiętać, że było to prawo którego nie akceptowało trzech na pięciu Amerykanów.
Pomimo tego, co napisałem akapit wyżej, autor nie pochwala działań Capone, ale też ich nie potępia, jedynie przedstawia fakty, okoliczności i motywacje. Na ich podstawie czytelnik ma sam sobie wyrobić zdanie. Robert J. Schoenberg nie napisał ani hagiografii ani mającej nas wystraszyć bajki o żelaznym wilku. Zamiast tego pokazał z wielu stron jedną z najważniejszych postaci ameryki lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. I zrobił to dobrze.
Jako, że książkowe wydanie tej pozycji jest od bardzo dawna nie dostępne zdecydowałem się na formę audiobooka i był to znakomity wybór. Interpretacji tekstu podjął się Robert Jarociński, lektor który czytał choćby mafijną trylogie Mario Puzo czy świetnie zaadaptował na potrzeby audiobooka poruszającą „Dziewczynę z sąsiedztwa”. W tym kontekście lekko bałem się, że interpretacja pójdzie odrobinę w stronę budowania napięcia i jakby fabularyzowania co przy opowieści non fiction nie byłoby dobrym pomysłem.
Nic takiego jednak się nie stało, Robert Jarociński to fachowiec czujący tekst i w wypadku tej pozycji postąpił w jedynie słuszny sposób wycofując się delikatnie i wybijając na pierwszy plan sam tekst i masę zawartych w nim faktów i ciekawostek. Równocześnie w odpowiednich momentach potrafił delikatnie pograć napięciem. W efekcie świetnie się tego słucha.
„Al Capone” autorstwa Roberta J. Schoenberga to świetnie wyprodukowany audiobook bazujący na znakomitym tekście. Dla miłośników historii, nie tylko tych gangsterskich, ta pozycja to prawdziwa gratka, bardzo POLECAM.

Recenzja dotyczy wydania audiobook i pochodzi z bloga http://blurppp.com/blog/robert-j-schoenberg-al-capone-audiobook/

Alfonso Al Capone to jedna z tych postaci o których słyszeli wszyscy, stała się częścią pop kultury. Ale jeżeli zastanowimy się co tak naprawdę o niej wiemy, to okaże się, że nie wiele. Od kilka ogólnie krążących i często błędnych informacji. Że był...

Po raczej miernych książkach Hojera ("Al Capone. Ganki i jazz") oraz Shermana ("Ojciec chrzestny...") nie bardzo wierzyłam, że da się coś wykrzesać z wojen gangów i stworzyć na tej podstawie coś więcej niż katalog nudnych strzelanin pasjonujący jak podręcznik do historii (Hojer),zabarwiony jeszcze źle maskowaną fascynacją łamaniem prawa (Sherman). A jednak!
Schoenberg opowiada pasjonującą historię w pasjonujący sposób, postacie historyczne dosłownie ożywają na kartach książki, a zwady i animozje sprzed blisko wieku stają się tak bliskie, jakby bezpośrednio dotyczyły czytelnika. To już nie są nudne katalogi strzelanin, ale tocząca się "tu i teraz" bezwzględna walka o wpływy, władzę i zyski, intrygi polityczne, zmagania z korupcją i bezprawiem połączona z ludzkimi namiętnościami. Byłam autentycznie zdziwiona, ale złapałam się na nerwowym oczekiwaniu na rozwiązanie spisku, na rozstrzygnięcie konfliktu, na to, aż pętla intrygi się zaciśnie - a przecież to są uczucia, które raczej budzą powieści niż biografie.
Tyle jeśli chodzi o pierwsze wrażenia, im dalej bowiem posuwamy się w analizowaniu dziejów Ala Capone, tym większy rośnie podziw dla autora, który z zaskakującą sprawnością przeprowadza czytelnika nie tylko przez wszystkie złożone relacje między gangsterami oraz między gangsterami a władzą, ale też przystępnie wyjaśnia, na czym dokładnie polegało oskarżenie, w wyniku którego Capone trafił ostateczni do więzienia. Zanim zaczęłam czytać, pokornie pogodziłam się z faktem, że czeka mnie problem przedarcia się przez kwestie podatków i finansów, tymczasem pod koniec książki nie mogłam uwierzyć, że ten finansowy kryminał okazał się tak ciekawy.

I niech będzie, że to śmieszne oczekiwania wobec książki o przestępcach, ale w przeciwieństwie do innych autorów Schoenberg w żadnym miejscu nie pochwala swojego bohatera, wręcz przeciwnie. Dyskretnie, ale stale podkreśla, jak naganne i jak bardzo szkodliwe były skutki działań gangów, korupcja władzy i bezprawie nękające mieszkańców Chicago, ani na moment nie dając czytelnikowi zapomnieć, że poza luksusem, blichtrem i romantyczną otoczką gangsterski świat jest bardzo odległy od tego, w którym chcielibyśmy żyć.

Lektura świetna, a po 600 stronach można śmiało zapytać "dlaczego tak mało?".

Po raczej miernych książkach Hojera ("Al Capone. Ganki i jazz") oraz Shermana ("Ojciec chrzestny...") nie bardzo wierzyłam, że da się coś wykrzesać z wojen gangów i stworzyć na tej podstawie coś więcej niż katalog nudnych strzelanin pasjonujący jak podręcznik do historii (Hojer),zabarwiony jeszcze źle maskowaną fascynacją łamaniem prawa (Sherman). A jednak!
Schoenberg...

Najlepsza biografia jaką czytałem

Najlepsza biografia jaką czytałem

Umęczyłem. Dla koneserów!

Umęczyłem. Dla koneserów!

Nie dobrnąłem do końca audiobooka. Chyba jednak nie jestem fanem Ala Capone. Nie w tak rozwleczonej i detalicznej wersji. Tylko dla fanów :)

Nie dobrnąłem do końca audiobooka. Chyba jednak nie jestem fanem Ala Capone. Nie w tak rozwleczonej i detalicznej wersji. Tylko dla fanów :)