Cóż... po pierwszych 100 stronach nie było nadal wiadomo o co dokładnie chodzi i dlaczego książka ma być - według opisu na tylnej okładce - taka popularna; po 150 stronach już było wiadomo jakie są główne wątki, ale nadal było nudno. Przez jakiś czas zastanawiałam się nawet, czy nie odłożyć lektury na bok i zająć się czymś bardziej wartościowym, jednak nie mam w zwyczaju porzucać raz zaczętych książek, a poza tym sama intryga stawała się powoli na tyle ciekawa, że chciałam poznać zakończenie. Intryga bowiem, owszem, jest ciekawa, jednak została napisana w tak nudny do bólu sposób, że bardzo ciężko jest to wszystko przetrawić. Nie wiem, z czego to wynika, choć ekstremalnie mała ilość dialogów też jest pewnie na rzeczy. Sporo czasu przed końcem książki czytelnik może się domyśleć wszystkich "niewiadomych" i w jakim kierunku zmierza zakończenie, więc brak elementu zaskoczenia także przemawia na niekorzyść. Jedyna niespodzianka to wyjaśnienie wątku, który w żaden sposób nie jest właściwie istotny dla historii, który został opisany w jednym z listów osoby trzeciej załączonym na końcu.
Książkę znalazłam na półce z kryminałami, jednak daleko jej do kryminału. Łączy w sobie raczej wątki obyczajowe (które są dominujące) i przygodowe, a im bliżej końca tym więcej jest elementów psychologii i dramatu. Ostatnie sceny wywołują pewnego rodzaju niesmak i współczucie, chociaż prawdopodobnie zamierzony.
Cóż, nie wiem czy komukolwiek poleciłabym tą książkę - ja sama przeczytałam ją wyłącznie ze względu na kierunek studiów (egiptologię) oraz chęć zobaczenia Egiptu w kolejnej, choć tym razem średnio udanej, odsłonie. Jeżeli więc kochasz starożytny Egipt i niestraszne Ci są długie, przynudzające opisy, należysz prawdopodobnie do nielicznych osób którym uda się przeczytać całość.

Cóż... po pierwszych 100 stronach nie było nadal wiadomo o co dokładnie chodzi i dlaczego książka ma być - według opisu na tylnej okładce - taka popularna; po 150 stronach już było wiadomo jakie są główne wątki, ale nadal było nudno. Przez jakiś czas zastanawiałam się nawet, czy nie odłożyć lektury na bok i zająć się czymś bardziej wartościowym, jednak nie mam w zwyczaju...