Mistrzowskie prowadzenie fabuły.
Maestria w budowaniu postaci.
Głębia i humor przeplatające się ze sobą nieustannie.
Inteligentna narracja, pozwalająca czytelnikowi poznać wydarzenia z dwóch zupełnie różnych perspektyw.
Perfekcyjne poprowadzenie całej historii, pełnej półprawd, niedopowiedzeń i "białych plam", które znajdują rozwiązanie w zaskakującym, tragikomicznym finale.

Bez wahania stwierdzam, że jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w życiu.


"Osiągnąć coś wbrew, a nie dzięki warunkom, oto prawdziwe dokonanie"

Mistrzowskie prowadzenie fabuły.
Maestria w budowaniu postaci.
Głębia i humor przeplatające się ze sobą nieustannie.
Inteligentna narracja, pozwalająca czytelnikowi poznać wydarzenia z dwóch zupełnie różnych perspektyw.
Perfekcyjne poprowadzenie całej historii, pełnej półprawd, niedopowiedzeń i "białych plam", które znajdują rozwiązanie w zaskakującym, tragikomicznym...

Na książkę trafiłem podczas fascynacji starożytnym Egiptem i jego odkrywcami i przyznam szczerze że ostudziła trochę mój zapał do tego tematu. Forma nieprzystępna, książka momentami nużąca i rozwlekła, temat sprofanowany. Jako taką popularność dzieło to mogło wyhaczyć chyba tylko dzięki tytułowi i kontrowersji. Według mnie to nudna i momentami obsceniczna książka. Przemęczyłem się gdzieś tak do 2/3 a później odpuściłem, więc jeśli na końcu jest jakaś niesamowita puenta to mnie ominęła. Ogólnie nie polecam.

Na książkę trafiłem podczas fascynacji starożytnym Egiptem i jego odkrywcami i przyznam szczerze że ostudziła trochę mój zapał do tego tematu. Forma nieprzystępna, książka momentami nużąca i rozwlekła, temat sprofanowany. Jako taką popularność dzieło to mogło wyhaczyć chyba tylko dzięki tytułowi i kontrowersji. Według mnie to nudna i momentami obsceniczna książka....

Zupełnie nie rozumiem tak niskiej oceny i negatywnych komentarzy. Jest to fascynująca książka pokazująca do czego mogą doprowadzić wygórowane ambicje i chęć dorównania innym, ba, przewyższenia ich! Powieść składa się ze wspomnień prywatnego detektywa i zapisków ambitnego i aroganckiego archeologa (jaka piękna aliteracja); te dwie historie przeplatają się i ostatecznie łączą. Australijski detektyw poszukuje informacji odnośnie do biednego australijskiego chłopaka, który podobno z(a)ginął podczas wojny, a archeolog walczy z przeciwnościami losu, aby udowodnić istnienie Atum-hadu, w którego istnienie wątpi większość uczonych. Ciekawym wątkiem jest odkrycie grobowca Tutenchamona przez Cartera, ale to, co najbardziej urzekło mnie w tej powieści to styl pisania. Obaj narratorzy są całkowicie niewiarygodni, te same sytuacje są przedstawione przez obu panów i oboje, co oczywiste, opisują je w inny sposób. Czytelnik do końca nie ma pojęcia, co naprawdę się wydarzyło i który z nich ma rację.

Zupełnie nie rozumiem tak niskiej oceny i negatywnych komentarzy. Jest to fascynująca książka pokazująca do czego mogą doprowadzić wygórowane ambicje i chęć dorównania innym, ba, przewyższenia ich! Powieść składa się ze wspomnień prywatnego detektywa i zapisków ambitnego i aroganckiego archeologa (jaka piękna aliteracja); te dwie historie przeplatają się i ostatecznie...

Nie było tak źle. Spodobała mi się forma listów zamiast klasycznej prozy, spodobała mi się tematyka Starożytnego Egiptu i spodobał mi się australijski detektyw, ale psuło się wszystko sukcesywnie wraz z każdą przeczytaną stroną. Drażni ł mnie Trilipush, drażnił mnie Atum hadu, rozczarowałam się czytając jak skończył się jedyny obiecujący wątek detektywistyczny, samo zakończenie to chyba jakiś żart. Znowu książka z pomysłem, potencjałem, a po prostu zje#$na. Jestem zła i rozczarowana i NIE POLECAM.

Nie było tak źle. Spodobała mi się forma listów zamiast klasycznej prozy, spodobała mi się tematyka Starożytnego Egiptu i spodobał mi się australijski detektyw, ale psuło się wszystko sukcesywnie wraz z każdą przeczytaną stroną. Drażni ł mnie Trilipush, drażnił mnie Atum hadu, rozczarowałam się czytając jak skończył się jedyny obiecujący wątek detektywistyczny, samo...

Myślę, że powieść Arthura Phillipsa ma równo przeciwników jak i zwolenników. Pisana jest w formie dziennika oraz listów, które przyznam nie przypadły mi do gustu, jestem tradycjonalistką. Opis na okładce był bardzo zachęcający. Akcja powieści rozpoczyna się w Egipcie w 1922 roku. Generalnie sam fakt, że powieść jest o Egipcie, o wykopaliskach już na wstępie miała u mnie 10 punktów na 10, należało je jedynie utrzymać. Nie udało się niestety, "Egiptolog" wśród wszystkich książek nawiązujących do tematyki egipskiej, które udało mi się przeczytać zdobył u mnie niewiele, bo 3 punkty, w większości za determinację autora, który doprowadził nas do końca, do 512 strony. Nie znalazłam w niej żadnej tajemnicy, dreszczyka emocji, czy też humoru, zakończenie od początku było podane na tacy.

Myślę, że powieść Arthura Phillipsa ma równo przeciwników jak i zwolenników. Pisana jest w formie dziennika oraz listów, które przyznam nie przypadły mi do gustu, jestem tradycjonalistką. Opis na okładce był bardzo zachęcający. Akcja powieści rozpoczyna się w Egipcie w 1922 roku. Generalnie sam fakt, że powieść jest o Egipcie, o wykopaliskach już na wstępie miała u mnie 10...

Cóż... po pierwszych 100 stronach nie było nadal wiadomo o co dokładnie chodzi i dlaczego książka ma być - według opisu na tylnej okładce - taka popularna; po 150 stronach już było wiadomo jakie są główne wątki, ale nadal było nudno. Przez jakiś czas zastanawiałam się nawet, czy nie odłożyć lektury na bok i zająć się czymś bardziej wartościowym, jednak nie mam w zwyczaju porzucać raz zaczętych książek, a poza tym sama intryga stawała się powoli na tyle ciekawa, że chciałam poznać zakończenie. Intryga bowiem, owszem, jest ciekawa, jednak została napisana w tak nudny do bólu sposób, że bardzo ciężko jest to wszystko przetrawić. Nie wiem, z czego to wynika, choć ekstremalnie mała ilość dialogów też jest pewnie na rzeczy. Sporo czasu przed końcem książki czytelnik może się domyśleć wszystkich "niewiadomych" i w jakim kierunku zmierza zakończenie, więc brak elementu zaskoczenia także przemawia na niekorzyść. Jedyna niespodzianka to wyjaśnienie wątku, który w żaden sposób nie jest właściwie istotny dla historii, który został opisany w jednym z listów osoby trzeciej załączonym na końcu.
Książkę znalazłam na półce z kryminałami, jednak daleko jej do kryminału. Łączy w sobie raczej wątki obyczajowe (które są dominujące) i przygodowe, a im bliżej końca tym więcej jest elementów psychologii i dramatu. Ostatnie sceny wywołują pewnego rodzaju niesmak i współczucie, chociaż prawdopodobnie zamierzony.
Cóż, nie wiem czy komukolwiek poleciłabym tą książkę - ja sama przeczytałam ją wyłącznie ze względu na kierunek studiów (egiptologię) oraz chęć zobaczenia Egiptu w kolejnej, choć tym razem średnio udanej, odsłonie. Jeżeli więc kochasz starożytny Egipt i niestraszne Ci są długie, przynudzające opisy, należysz prawdopodobnie do nielicznych osób którym uda się przeczytać całość.

Cóż... po pierwszych 100 stronach nie było nadal wiadomo o co dokładnie chodzi i dlaczego książka ma być - według opisu na tylnej okładce - taka popularna; po 150 stronach już było wiadomo jakie są główne wątki, ale nadal było nudno. Przez jakiś czas zastanawiałam się nawet, czy nie odłożyć lektury na bok i zająć się czymś bardziej wartościowym, jednak nie mam w zwyczaju...

Kolejna książka która trafiła w moje ręce przypadkiem. Po prostu byłem w bibliotece i nie miałem pomysłu co wypożyczyć. Moją uwagę zwrócił tytuł wypisany na grzbiecie – Egiptolog. Od dziecka uwielbiam Egipt ale z początku pomyślałem sobie : Faraonowie, Piramidy, Sfinks, Ozyrys, Amon – Re, piasek, piasek, piasek… ile już tego było ? ile razy już to przerabiałem ? Pewnie już pominąłbym tą książkę ale z uwagi na to że i tak nie miałem innych pomysłów, doszedłem do wniosku, że czemu nie ? W sumie to fajnie będzie po raz kolejny przemierzać bezkresne egipskie pustynie.

Opinie na temat tej książki, z jakimi się spotkałem, nie były raczej pochlebne, dlatego też tym większe było moje zdziwienie gdy po kilkudziesięciu stronach tej powieści zdałem sobie sprawę, że bawię się świetnie ! Temat niby już przewałkowany wielokrotnie ale opowiedziany w tak ciekawy i niekonwencjonalny sposób że efekt był piorunujący. Ta historia po prostu niesamowicie wciąga. Można nawet pokusić się o stwierdzenie że to taka paradoksalna książka bo tym razem przerost formy nad treścią wypadł in plus. Rozwiązywanie zagadek starożytnego Egiptu to nie jest już żadna awangarda w literaturze ale po prostu tym razem jest to przedstawione w tak intrygujący sposób, że koniec końców, wyszła z tego dobra i wciągająca książka .

Kolejna książka która trafiła w moje ręce przypadkiem. Po prostu byłem w bibliotece i nie miałem pomysłu co wypożyczyć. Moją uwagę zwrócił tytuł wypisany na grzbiecie – Egiptolog. Od dziecka uwielbiam Egipt ale z początku pomyślałem sobie : Faraonowie, Piramidy, Sfinks, Ozyrys, Amon – Re, piasek, piasek, piasek… ile już tego było ? ile razy już to przerabiałem ? Pewnie już...

Przyznaję szczerze, że nie przeczytałam jej w całości. Skoro pierwsze 150 stron książki nie jest w stanie mnie zainteresować, to wątpię, żeby się to zmieniło. Liczyłam na szybką akcję, sporą dawkę napięcia i więcej dynamiki... a tutaj figa z makiem. Jest to połączenie dwóch opowieści - jedna z nich to historia tytułowego egiptologa, a druga detektywa. Zapewne pod koniec książki okazałoby się, że miały ze sobą jakiś związek ,ale szczerze? W ogóle mnie to nie interesuje. Myślę, że mogłabym się zanudzić, gdybym dalej czytała te flegmatyczne przemyślenia bohaterów. A opis wskazywał na to, że będzie to świetna powieść! Niestety, zawiodłam się i nie przebrnęłam.

Przyznaję szczerze, że nie przeczytałam jej w całości. Skoro pierwsze 150 stron książki nie jest w stanie mnie zainteresować, to wątpię, żeby się to zmieniło. Liczyłam na szybką akcję, sporą dawkę napięcia i więcej dynamiki... a tutaj figa z makiem. Jest to połączenie dwóch opowieści - jedna z nich to historia tytułowego egiptologa, a druga detektywa. Zapewne pod koniec...

"Egiptolog" to książka, która łączy w sobie dwa krzyżujące się pamiętniki. Pierwszy jest pisany w formie dziennika przez tytułowego egiptologa - Ralph'a Trilipush, drugi przez emerytowanego detektywa, który opisuje swoje śledztwo z czasów młodości. Jak nietrudno zgadnąć, oba teksty znajdują w końcu swój wspólny mianownik.

Pomysł jest ciekawy i przyznam, że przez pierwsze sto stron książce udało się wzbudzić moje zainteresowanie. Niestety jednak, po owych stu stronach moje zaciekawienie całkowicie zgasło. "Egiptolog" okazał się być pozycją tak koszmarnie nudną, że nie byłem w stanie zmusić się do przeczytanie większej ilości stron za jednym zamachem. W końcu udało mi się zmęczyć całość, jednak ciągnęła mnie ku temu chyba tylko niechęć do odkładania niedoczytanych książek.

Finał, dodam że całkowicie przewidywalny i nie stanowiący zaskoczenia, okazał się być niegodny czasu, jaki poświęciło się na dobrnięcie do niego. Za karę, książka została przeze mnie natychmiast sprzedana.

"Egiptolog" był debiutem pisarskim Phillips'a. Według moich informacji, autor ten napisał jeszcze jedną książkę - "Praga". Ów tytuł również nie doczekał się pochlebnych opinii społeczności czytelniczej. Stanowczo więc, Phillips Arthur jest dla mnie autorem skreślonym.

"Egiptolog" to książka, która łączy w sobie dwa krzyżujące się pamiętniki. Pierwszy jest pisany w formie dziennika przez tytułowego egiptologa - Ralph'a Trilipush, drugi przez emerytowanego detektywa, który opisuje swoje śledztwo z czasów młodości. Jak nietrudno zgadnąć, oba teksty znajdują w końcu swój wspólny mianownik.

Pomysł jest ciekawy i przyznam, że przez pierwsze...

Ta książka to przykład na to, co kiepski pisarz potrafi zrobić ze wspaniałym tematem :(

Ta książka to przykład na to, co kiepski pisarz potrafi zrobić ze wspaniałym tematem :(