Indie zafascynowały mnie już dawno temu. Czytałam jakieś poradniki, książki podróżnicze, przeglądałam internet w poszukiwaniu ciekawych rzeczy o Indiach i tak pewnego dnia trafiłam na "Tygrysi Księżyc" w bibliotece, od razu wiedziałam, że ją przeczytam. Szybko zgarnęłam ją z półki, bo bałam się, że gdy będę oglądać inne książki, ktoś równie mocno zafascynowany tym magicznym krajem jak ja, ją znajdzie i zabierze mi sprzed nosa. Książka spodobała mi się już od samego początku, od wstępu, od tego jak powinno zaczynać się opowieść o Indiach. "Tygrysi Księżyc" to opowieść w opowieści, wszystko balansuje między rzeczywistością, a wydarzeniami fantastycznymi, baśniowym. Książka zawiera wszystko to, co tak uwielbiam: Magiczna, pełna smaków i kolorów historia. Niezwykły kraj, w którym wszystko jest tak zawiłe, że aż piękne. Bóstwa - o jejku, Hinduizm jest przewspaniały, mogę o nim czytać i czytać. Styl pisania - pani Antonia Michaelis spisała się znakomicie, książka po prostu fascynuje i pochłania. Dzięki wspaniałemu językowi i po prostu magicznym opisom, wiem, że autorka jest w stu procentach świadoma i ma rozległe pojęcie o tym, o czym pisze w tej książce. No i nareszcie... Tak bardzo pokochałam "Tygrysi Księżyc" ze względu na BOHATERÓW! Och Farhad, kochany Farhad. Zwykły złodziejaszek z Maduraju, a jednak nie taki zwykły. Jest oczywiście też Nitish! Ten piękny, biały i święty tygrys, o niesamowitych oczach. Grzechem byłoby też nie wspomnieć o Race, w końcu głównie o nią tu idzie, a także o Lalicie, małym i pięknym eunuchu, który jednak tym eunuchem nie jest, bo naprawdę jest Laganem - tym, który przychodzi we właściwym czasie. Jest jeszcze Sita, Chita, Eleanor, Francuz czy tam Niemiec, albo Polak... Długo by mówić. Po prostu każdy z tych bohaterów wnosi ze sobą coś wartościowego. Chciałabym jednak powrócić do Farhada, Nitisha, Raki, Lagana(Lalita) i całego zakończenia. To chyba jedne z najsmutniejszych, a zarazem trochę pokrzepiających zakończeń. Nawet nie umiem go opisać, bo... "Będziesz szedł przez wiatr, przez ogień i przez wodę. Na końcu jednak, na końcu czeka śmierć" To jednak coś więcej niż ta podróż, to też podróż przez przyjaźń, lojalność, baśnie, miłość. To podróż przez całe życie. Mam jednak nadzieję, że gdzieś tam teraz Nitish i Farhad są razem, jak na parę takich niesamowitych przyjaciół przystało.

Indie zafascynowały mnie już dawno temu. Czytałam jakieś poradniki, książki podróżnicze, przeglądałam internet w poszukiwaniu ciekawych rzeczy o Indiach i tak pewnego dnia trafiłam na "Tygrysi Księżyc" w bibliotece, od razu wiedziałam, że ją przeczytam. Szybko zgarnęłam ją z półki, bo bałam się, że gdy będę oglądać inne książki, ktoś równie mocno zafascynowany tym magicznym...