ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylko
1
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante Tomicia
1
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego Tuomainena
1
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytyki
4
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCJeżeli do Itaki wybierasz się w podróż…
Wydawnictwo: Znak Seria: Znak. Poezja poezja
152 str. 2 godz. 32 min.- Kategoria:
- poezja
- Seria:
- Znak. Poezja
- Wydawnictwo:
- Znak
- Data wydania:
- 2011-03-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 2011-03-28
- Liczba stron:
- 152
- Czas czytania
- 2 godz. 32 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324015177
- Tłumacz:
- Antoni Libera
- Tagi:
- poezja Grecja klasyka nowy przekład
Niniejszy wybór proponuje polskiemu czytelnikowi nową, zupełnie inną lekcję przekładu tej krystalicznej poezji, autorstwa Antoniego Libery, znawcy i tłumacza twórczości Samuela Becketta, poezji Hölderlina, dramatów Wilde'a i "Makbeta" Shakespeare'a.
„Poezja Kawafisa urzekła mnie od pierwszej lektury, a zadecydowały o tym takie jej cechy jak szczególna prostota i oszczędność języka, wysublimowana kolokwialność wyrazu, subtelna i wszechobecna ironia oraz dojmująca melancholia na tle przemijania i nietrwałości zarówno uczuć, jak i dzieł ludzkich rąk. Z dziesiątków scen, impresji i mini-opowieści wyłaniał się sugestywny obraz samotnego poety, przemierzającego wolnym krokiem »zmierzchającą« Aleksandrię - widmowe, zdegradowane miasto, kryjące pod powierzchnią plebejskiej tandety tajemnicę i skarby dawnej »arystokratycznej« świetności”. (Ze wstępu Antoniego Libery)Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Brzmienie naszego życia
Współczesna literatura grecka wydawała mi się zawsze dość uboga. Być może dlatego, że po Homerze, Safonie, Sofoklesie i innych starożytnych twórcach trudno zadziwić czymś równie wielkim. Poza Nikosem Kazantzakisem do pewnego momentu nie umiałam wskazać innego greckiego współczesnego autora. Istotnie, na światowej arenie jest ich dość mało. Ponadto wielu, nawet spośród tych znanych, rzadko jest tłumaczonych i wydawanych w Polsce. Konstantinos Kawafis należy właśnie to tego kręgu twórców, których, choć znani, rzadko w Polsce można było przeczytać.
Od momentu sięgnięcia po „Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż…” zaczęłam odkrywać jak wielką rolę wiersze Kawafisa odgrywały w świecie literackim. Wiersze Kawafisa były znane i szczególnie ważne dla Zbigniewa Herberta, cenił je i także tłumaczył Czesław Miłosz. Do greckiego poety odnoszono się również na światowej arenie, a chyba najsławniejszym cytatem z Kawafisa jest zaczerpnięcie przez J.M. Coetzee tytułu z wiersza „Czekając na barbarzyńców”.
W swoich wierszach Kawafis często odwołuje się do starożytnej literatury Grecji, a także do greckich mitów, jak na przykład w „Śmierć cesarza Tacyta”, „Trojanie”, „Konie Achillesa”, „Niewierność”, „Pogrzeb Sarpedona”, czy tytułowy „Itaka”. Częstym, powracającym motywem jest wojna trojańska oraz postać Achillesa. Powraca także historia Rzymian – kilkakrotnie wspominany Neron, Cezar, oraz Cezarion. Z początku ten powrót do źródeł głęboko mnie zastanawiał. Bo czyż literatura grecka, grecka poezja nie mogłaby istnieć bez starożytności? Odwołania do tych dawnych wielkich dzieł wydawały mi się zbyt sztampowe i nieco za bardzo oczywiste, by mogły wnieść coś świeżego. Odpowiedzi jednak możemy szukać w samych wierszach. Do mnie szczególnie przemówił wiersz „Głosy”:
Słyszymy je czasem we śnie, słyszy je czasem umysł w swoich najgłębszych pokładach. I wraca w nich na chwilę brzmienie pierwszej poezji naszego życia, podobne zacichającej muzyce – nocą, gdzieś bardzo daleko.
Są to głosy dawnych twórców, umiłowanych, inspirujących nas. Wydaje się więc, że Kawafis zbytnio czuł wpływ starożytnej literatury i historii na nowożytną sztukę, by zupełnie pominąć ją w swojej twórczości. Cytaty i powtórne analizy wypływają po pierwsze z wdzięczności, patriotyzmu, ale także i z wiedzy o tym, co nas ukształtowało. Ponadto są to przecież idealne historie do uniwersalnych rozważań o naturze ludzkiej, o upadku i słabościach.
W twórczości Kawafisa nie brakuje jednak wierszy, które kontemplują rzeczywistość i które zwracają się do współczesnego czasu. Na mnie szczególne wrażenie zrobił wiersz „Stary człowiek”, ze zwrotką: „Teraz jest już za późno. Czuje to. A przecież tamte lata zdają mu się, jakby minęły nie dalej niż wczoraj. I myśli o Rozwadze: jak go zwiodła, szepcząc do ucha bałamutne rady: „Jutro, nie dzisiaj. Poczekaj, masz czas”.” Podobnie oddziałują wiersze „Świeczki”, „Monotonia”, „Bardzo rzadkie” (z podobnym motywem starca),czy „Dawno temu”.
Wiersze Konstantinosa Kawafisa to bardzo przenikliwe i głębokie obserwacje, zarówno ludzkiego życia, jak i historii, jej błędów, tragedii oraz śladów, które pozostawia w teraźniejszości. Ta grecka poezja z początków XX wieku to subtelna, prosta i oszczędna forma wyrazu, pełna melancholii nad przemijaniem, zarówno ludzkiego życia, jak i wszelkich dzieł człowieka.
Monika Samitowska-Adamczyk
1018 51 118Książka na półkach
- 75
- 43
- 15
- 5
- 4
- 3
- 2
- 2
- 2
- 1
Cytaty
Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż… Zobacz więcejJeżeli nie potrafisz zbudować swego życia, / jak sobie tego życzysz, spróbuj przynajmniej, jak możesz, / aby go nie roztrwonić – nazbyt narzucając się w świecie, / w nieustannej gonitwie, w nieważkiej gadaninie. Nie trwoń go, włócząc się wszędzie,/ po tych wszystkich bankietach, / kolacyjkach, przyjęciach, / pełnych pustego rozgwaru, / bo stanie się w końcu dla Ciebie jak cięż...
Rozwińdodaj nowy cytatWięcejPodobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Kawafis z niezwykłym wyczuciem i wrażliwością opisuje zmaganie się człowieka z przemijaniem, koniecznością wyborów i nieuchronnością losu. Nieważne czy są to cesarze, bohaterowie znani z mitów czy zupełnie anonimowi ludzie żyjący na przestrzeni wieków, ich losy mocno poruszają.
Poeta pięknie opisuje też dążenie człowieka do miłości, ale z racji tego, że miłość, która jest mu szczególnie bliska jest uczuciem zakazanym, wyklętym i często nietrwałym, bohaterowie wierszy na ogół skazani są na cierpienie, wykluczenie i niespełnienie. Ich życie załamuje się w momencie, kiedy powinno rozkwitać.
Kawafis z niezwykłym wyczuciem i wrażliwością opisuje zmaganie się człowieka z przemijaniem, koniecznością wyborów i nieuchronnością losu. Nieważne czy są to cesarze, bohaterowie znani z mitów czy zupełnie anonimowi ludzie żyjący na przestrzeni wieków, ich losy mocno poruszają.
więcej Pokaż mimo toPoeta pięknie opisuje też dążenie człowieka do miłości, ale z racji tego, że miłość, która jest...
Nie mogę jednak napisać iż przeczytałem. Tego tomiku nie można odkładać zbyt daleko. Po prostu leży w zasięgu wzroku. Wstawiłem datę tylko dla porządku abym pamiętał czas gdy siedząc nad Zatoką Chanińską próbowałem odnaleźć Lestrygonów i Cyklopów nieopodal na wyspie św. Teodora. Najprościej było z Posejdonem bo wiało mocno przez pierwsze dni. Kto nie daje wiary, trudno. Wystarczy sięgnąć po Kawafisa... Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż
Nie mogę jednak napisać iż przeczytałem. Tego tomiku nie można odkładać zbyt daleko. Po prostu leży w zasięgu wzroku. Wstawiłem datę tylko dla porządku abym pamiętał czas gdy siedząc nad Zatoką Chanińską próbowałem odnaleźć Lestrygonów i Cyklopów nieopodal na wyspie św. Teodora. Najprościej było z Posejdonem bo wiało mocno przez pierwsze dni. Kto nie daje wiary, trudno....
więcej Pokaż mimo toCiekawy eksperyment - ujrzeć Kawafisa we współczesnym ubraniu, nie w ozdobnych szatach antycznych Kubiaka. Warta uwagi jest też podjęta przez tłumacza próba stylizacji na idiolekt Herbertowski. Mimo to sercem pozostaje przy "kanonicznym" przekładzie, emocjonalnie dużo głębszym - moim zdaniem.
Ciekawy eksperyment - ujrzeć Kawafisa we współczesnym ubraniu, nie w ozdobnych szatach antycznych Kubiaka. Warta uwagi jest też podjęta przez tłumacza próba stylizacji na idiolekt Herbertowski. Mimo to sercem pozostaje przy "kanonicznym" przekładzie, emocjonalnie dużo głębszym - moim zdaniem.
Pokaż mimo toKawafis nie zaskakuje słowami jak lingwiści, ale potrafi wprawić w podziw, nie sili się na oryginalność, ale zaskakuje każdym wierszem, nie szokuje turpizmem, ale głęboko porusza.
Jest w tej poezji jakaś dyskretna, subtelna elegancja, przejawiająca się raczej z rytmiczności frazy niż w kunsztownym języku, jest helleńska prostota - a przecież w tych klasycznie pięknych frazach tętni namiętność, tęsknota, pragnienie.
To połączenie: przejmująca świadomość przemijania, nostalgia, tęsknota za minioną przeszłością, za przebrzmiałymi miłościami, zestawiona z niezwykłą wrażliwością na historię, na kulturową spuściznę, to właśnie sprawia, że ten niewielki przecież zbiorek jest tak zachwycający.
Kawafis nie zaskakuje słowami jak lingwiści, ale potrafi wprawić w podziw, nie sili się na oryginalność, ale zaskakuje każdym wierszem, nie szokuje turpizmem, ale głęboko porusza.
więcej Pokaż mimo toJest w tej poezji jakaś dyskretna, subtelna elegancja, przejawiająca się raczej z rytmiczności frazy niż w kunsztownym języku, jest helleńska prostota - a przecież w tych klasycznie pięknych...
Jak dla mnie to jednak dość średnie tłumaczenie, choć poezja Kawafisa i tak broni się sama.
Jak dla mnie to jednak dość średnie tłumaczenie, choć poezja Kawafisa i tak broni się sama.
Pokaż mimo to